تاثیر الودگی با خون بر استحکام باند push-out White mineral trioxide aggregate وCalcium-enriched mixture در پرفوراسیون های بازسازی شده ناحیه فورکا در زمانهای مختلف شکست باندینگ

Abstract

مقدمه: استحکام باند به عاج موادیکه برای ترمیم پرفوراسیون ها استفاده می شوند از فاکتورهای تاثیر گذار روی سیل این مواد و موفقیت ترمیم پرفوراسیون ها می باشد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر الودگی با خون بر مقاومت به جابجاییWhite Mineral Trioxide Aggregate (WMTA) و Calcium-enriched Mixture (CEM) در پرفوراسیون های بازسازی شده ناحیه فورکا می باشد. مواد و روش ها : در 180 مولر اول و دوم مندیبل انسان پرفوراسیون ناحیه فورکا به قطر 3/1و ارتفاع 2 میلی متر ایجاد و سپس نمونه ها به 12 گروه 15 تایی تقسیم شدند. WMTA در گروه های6-1 و CEM درگروه های 12-7 جهت ترمیم ناحیه پرفوره استفاده شد. در گروه های 11و9و7و5و3و1 در دیواره های ناحیه پرفوره الودگی با خون ایجاد شد و در بقیه گروه ها بجای خون نرمال سالین تزریق شد. تست اینسترون در گروه های 8و7و2و1 پس از 24 ساعت، در 10و9و4و3 پس از 72 ساعت و در بقیه گرو ه ها بعد از 7 روز از جاگذاری مواد در ناحیه پرفوره توسط دستگاه یونیورسال انجام شد. جهت بررسی الگوی شکست، نمونه ها از ناحیه کف فورکا قطع و سپس در جهت عمودی به دو قسمت تقسیم شده و زیر استریومیکروسکوپ در بزرگنمایی 40 مورد بررسی قرار گرفتند. انالیز اماری با تست های تحلیل واریانس چند عامله و Tukey Post Hoc انجام شد. یافته ها :آنالیز آمار توصیفی بیانگر این مطلب بود که بیشترین میزان استحکام باند در گروه 12 (75/6 مگاپاسکال) و کمترین آن در گروه1 (77/1 مگاپاسکال) وجود داشت. آنالیز آماری تفاوت معنی داری بین استحکام باندCEM, WMTA نشان نداد (p> .05). اما استحکام باند گروه های آلوده به خون و نمونه هایی که به خون آلوده نبودند در هر دو ماده با هم تفاوت معنی دار داشت(p < 0.05) و زمان نیز روی استحکام باند گروه های مطالعه تاثیر معنی دار گذاشته بود (p < 0.05). الگوی شکست تمام نمونه های مطالعه mix بود. نتیجه گیری: مقاومت به جابجایی CEM,WMTAبا هم مشابه می باشد. گذشت زمان از 24 ساعت به 7 روز باعث افزایش و وجود آلودگی خونی در ناحیه پرفوره باعث کاهش استحکام باند ایندو بیومتریال به عاج می شود