مقایسه میزان ماسل‌ها در بیماران مبتلا به پریودنتیت متوسط و شدید
چکیده
مقدمه: پریودنتیت توسط محیط میکروبی ناحیه زیرلثه آغاز می¬شود و واسطه¬های تخریب بافت¬های همبندی، متعاقب پاسخ میزبان به عفونت بیماری¬زا ایجاد می¬شوند. پریودنتیت مزمن شایع ترین فرم بیماری¬های پریودنتال بوده و شیوع آن در جوامع مختلف متفاوت و گسترده می¬باشد. نقش محتویات ماست¬سل¬ها در ایجاد تخریب بافتی پریودنتال به اثبات رسیده است. این سلول¬ها با شرکت در هموستاز لثه¬ای و آزادسازی آنزیم¬های مخرب ماتریکس بافت همبند، می¬توانند سلول¬های موثری در آسیب¬شناسی پریودنتیت باشند. بنابراین هدف از این مطالعه مقایسه میزان ماست سل ها در بیماران مبتلا به پریودنتیت متوسط و شدید می¬باشد.مواد و روش کار: این مطالعه بصورت مورد-شاهدی بوده که روی 15 بیمار پریودنتیت شدید و 15 بیمار پریودنتیت مزمن متوسط انجام شد. به دنبال تعیین بیماران مورد نظر توسط پزشک متخصص، شاخص¬های مورد نظر متخصص شامل عمق پاکت، حد چسندگی بالینی، خونریزی حین پروبینگ و ایندکس لثه¬ای اندازه¬گیری شدند. سپس از تمامی بیماران بیوپسی انسیژنال از محل مناسب تهیه گردید. درنهایت به دنبال رنگ¬آمیزی نمونه¬ها با تولوئیدن بلو، میانگین تعداد ماست¬سل¬ها محاسبه شدند. درنهایت داده¬ها با استفاده از نرم¬افزار آماری SPSS مورد ارزیابی و آنالیز قرار گرفتند.نتایج: نتایج حاصل از این مطالعه مشخص کرد که تعداد ماست¬سل¬ها در گروه افراد با پریودنتیت شدید کمتر از افراد مبتلا به پریودنتیت متوسط می¬باشد. ولی این اختلاف مشاهده شده در میان افراد پریودنتیت شدید و متوسط از لحاظ آماری معنا دار نبود(p=0.611). ضمن اینکه میانگین تعداد ماست¬سل¬ها در زنان و مردان نیز اختلاف معنی¬دار آمار نشان نداد (p=0.231). علی¬رغم اینکه تعداد آنها در زنان بطور محسوسی بالاتر دیده شد.بحث و نتیجه¬گیری: بر اساس نتایج مطالعه ما، تفاوت آماری معناداری در میزان ماست سل ها در میان افراد مبتلا به پریودنتیت متوسط و شدید مشاهده نشد. با توجه به نقش ماست سل ها در پاتوژنز بیماری های پریودنتال، مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.