تاثیر بوپرینورفین دربازگشت بی دردی درحیوانات تحمل یافته به مورفین

Abstract

هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تاثیر بی دردی ناشی ازبوپرینورفین درحیوانات تحمل یافته به مورفین و نیزتاثیر تجویز توام بوپرینورفین و مورفین در کاهش میزان تحمل و وابستگی به مورفین می باشد. روش کار: برای این منظور 216 موش سوری نر ، در محدوده وزنی 2030 گرم در گروههای 8 تایی مورد بررسی قرار گرفت، گروههای مورد مطالعه شامل موارد ذیل بود. 1) بی دردی ناشی از مورفین (9mgkg,ip) و دوزهای مختلف بوپرینورفین (0.05,0.1,0.15,0.2,0.3mgkg,ip)پس از تزریق 4 روز متوالی سالین نرمال (10mlkg,ip) و همچنین پس از تزریق 4 روز متوالی مورفین (40mgkg,ip)مورد ارزیابی قرار گرفت . 2)بی دردی ناشی از مورفین (9mgkg,ip) و دوزهای مختلف بوپرینورفین (0.05, 0.1, 0.15,0.2,0.3mgkg,ip) پس از تزریق 4 روز متوالی دوز معادل مورفین (40mgkg,ip)،بوپرینورفین (1.33mgkg,ip) مورد ارزیابی قرار گرفت . 3)بی دردی ناشی ازمورفین (9 mgkg,ip)در گروه حیواناتی که روزانه تزریق دوزهای مختلفی از بوپرینورفین معادل 10,20,30 mgkg ,ip)مورفین) + مورفین(30,20,10mgkg,ip) دریافت کرده بودند،ارزیابی شد. 4) شدت وابستگی (با ثبت علایم قطع مصرف) در استفاده از تزریق روزانه مورفین(40mgkg,ip) و یا بوپرینورفین (133mgkg,ip) و یا دوزهای توام از بوپرینورفین +مورفین نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: شدت وابستگی و تحمل بی دردی ناشی از تزریق روزانه مورفین (40mgkg,ip) بیشتر از تزریق بوپرینورفین (133mgkgm,ip) بوده و دوزهای( 0.2,0.3mgkg,ip)از بوپرینورفین در حیوانات تحمل یافته به مورفین اثرات بیدردی بهتری نشان دادند. همچنین پروتکل درمانی توام بوپرینورفین +مورفین می تواند باعث کاهش وابستگی و تحمل به مورفین شود. مورفین و یا بوپرینورفین به تنهایی در کنترل درد خوب بودند. بحث: بوپرینورفین به تنهایی و یا ترکیبی از بورپرینورفین با یک پروتکل مناسبی برای کنترل درد(جایگزین مناسبی برای مورفین) درموقعیتهایی که نیازبه دریافت مزمن مورفین است ،می باشد.