مطالعه تاثیر ترپنها در افزایش جذب پوستی پیروکسیکام

Abstract

اثرافزایندگی ترپنهابرروی جذبپوستی پیروکسیکام بااستفاده از پوست رت موردارزیابی قرار گرفت. پیروکسیکام به دلیل داشتن عوارض گوارشی بالاانتخاب شده بود. ترپنهاعبارت بودند ازکارون، منتون، لیمونناکساید، فارنزول (ترانس) نرولیدول (مخلوطی ازایزومرها) که باغلظتهای025 ,،05 ,،1 ,،15 ,، و25,(VV) مورداستفاده قرارگرفتند. پارامترهای مورد استفاده در جذبپوستی ازقبیل فلاکس، نفوذپذیری (KP)، ER نفوذپذیری و tL محاسبه شدند. کارون و لیمونناکسایداثر بارزی در پارامترهای جذبپوستی نداشتند. منتون فعالیت افزایندگی نسبتا خوبی داشت. فارنزول، بیشترین اثر افزایندگی را در میزان KP پیروکسیکام داشت به صورتی که میزان ER در غلظتهای1 ,،15 ,و52,به ترتیب برابر با4، 55 و 8بود. با در نظر گرفتن نتایج قبلی فرمولاسیون ژل پیروکسیکام05 ,درحضورفارنزول (52,) که افزاینده برتر میباشد، ساخته شد و پروفایل جذبپوستی آن تهیه گردید و مشاهده شد که میزان نفوذ دارواز فرمولاسیون ژل حاوی فارنزول بیشتر از ژل کنترل (بدون فارنزول) بود. نتایج بیانگر آن است که ترپنهای الکلی مخصوصا فارنزول تاثیر افزایندگی بیشتری نسبت به ترپنهای کتونی واپوکسیدی دارند و میتوانند در فرمولاسیون داروهایی که از جذبپوستی مناسبی برخوردار نمیباشند، موردامتحان قرار گیرند