بررسی رهش دیکلوفناک سدیم از ماتریکس های کوپلیمرهای متاکریلاتEudragit RL, RS
چکیده
دیکلوفناک سدیم یک داروی ضد التهاب غیر استروییدی است که دارای اثرات ضد درد، ضد تب و ضد التهاب میباشد. این دراو به شکل قرص در فواصل 68 ساعت تجویز میشود تا سطح سرمی آن برای حصول اثردرمانی در حد مطلوب نگه داشته شود. برای راحتی بیمار و کاهش فواصل تجویز دارو، تهیه شکل آهسته رهش مناسب به نظر می رسد. در این پایان نامه با استفاده از دو نوع کوپلیمر متاکریلیک اسید، اقدام به تهیه شکل آهسته رهش دارو شده است وتاثیر نوع و مقدار پلیمر به کار رفته، همچنین نوع و مقدار ماده پر کننده ودر نهایت اثر اعمال حرارت در دماهای مختل وبه مدت های متفاوت روی رهش دارواز ماتریکسها بررسی شده است. نتایج حاصل نشان میدهد که با افزایش مقدار پلیمر در ماتریکسها، رهش دارو کاهش می یابد. علاوه بر این جایگزینی اودراژیت RS با RL باعث افزایش سرعت رهش دارو و کاهش درصد داروی آزاد شده می گردد. استفاده از دی کلسیم فسفات به عنوان پرکننده در ماتریکسها نیز رهش دارو را در مقایسه با لاکتوز کاهش می دهد. اعمال حرارت در دمای C 50 بر ماتریکس ها باعث کاهش رهش دارو از ماتریکسهای اودراژیت RS می گردد اما تاثیری بر رهش دارو از ماتریکس های اودراژیت RL ندارد. اعمال حرارت در دمای C 60 بر ماتریکس های اودراژیت RL باعث کاهش رهش دارو می شود. افزایش دمای حرارت اعمال شده به بیش از C 50 و C 60به ترتیب در مورد ماتریکسهای حاوی اودراژیت RS و RL تاثیر بیشتری بر کاهش رهش دارو ندارد. همچنین اعمال حرات بر ماتریکس ها تاثیری بر نیروی شکنندگی آنها ندارد. کاهش رهش دارو از ماتریکسهایی که در دمای بالاتر از Tg مربوط به پلیمر خود قرار گرفتهاند، به کاهش تخلخل و افزایش پیچاپیچی شبکه پلیمری در اثرتبدیل شدن حالت پلیمر از شیشهای به لاستیکی نسبت داده میشود که این پدیده مانع نفوذ محیط انحلال به درون ماتریکس و در نتیجه کاهش رهش دارو می شود. از این فرآیند می توان برای طولانی کردن رهش دارو از ماتریکسهای حاوی پلیمرهای اودراژیت RS و RL استفاده کرد که از نظر اقتصادی بسیار مقرون به صرفه خواهد بود.