بررسی دارو درمانی در سیستم تنفسی اطفال
چکیده
یکی از مشکلات عمدهای که گریبانگیر نوزادان و کودکان بوده و در ابتدای راه زندگی جان آنها را به مخاطره می اندازد، بیماریهای دستگاه تنفسی می باشد. در این رساله شناخت دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی و بیماریهای مربوط به هر یک از سیستمهای درمانی مناسب هر بیماری مورد بررسی قرار می گیرد. تفاوت سنی یکی از پارامترهای تعیین کننده پاسخ بیماران به داروهاست و این عامل با اثر گذاشتن بر فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک داروها سبب تغییر رسپانس میگردد ودر نتیجه روندهای جذب، توزیع و حذف دارو همگی با تغییر سن تفاوت نشان میدهد. البته تاثیر تغییرات هر روند کینتیکی در نحوه درمان دارویی برای هر دارو تفاوت از داروی دیگراست. علیرغم این موضوع برخی از اصول میتواند به فارماسیوتیکس داروها و رابطه آن با سن تعمیم داده شود. تنظیم دوزاژ داروها یکی از مهمترین مسائل علوم دارویی به منظور دست یابی به یک اثر فارماکولوژیکی و درمانی خاص با حداقل سمیت و عوارض جانبی می باشد. بنابراین دوزاژ مناسب جهت درمان بیماری بر اساس اختلافات فارماکوکینتیکی و فارماکودینامیکی به منظور نیل به این هدف حیاتی یک ضرورت محسوب می گردد. به منظور ارزیابی بیشتر وعملی تر با مراجعه به بیمارستان کودکان در دو بخش گوش و حلق و بینی و بخش عفونی بیماریهایی که بیشترین مشکلات را در زمینه تنفسی برای این گروه سنی ایجاد می کرد مورد بررسی قرار گرفت. که دراین بخش اهداف زیر مد نظر بوده است.1 مدت زمان بستری شدن بیمار 2 جنس و سن بیمار 3 سابقه سایر بیماریها یا بیماری همراه مشکل مورد نظر تنفسی 4 اسامی داروهای تجویزی توسط پزشکان در طی روزهای بستری و میزان دوزاژ آنها و زمان تجویز آنها5 شکل دارویی که بیماران دریافت می کردند 6 بررسی تب در طی مدت زمان بستری شدن 7 نحوه ادامه درمان بعد از ترخیص از بیمارستان . با توجه به نتایج پرونده های مورد بررسی می توان گفت رونددرمانی مناسبی توسط کادرپزشکی این بیمارستان به کار رفته است. که در اکثریت موارد منجر به بهبودی بیماران شده است.و ادامه دارودرمانی صرفا" جهت تکیل دوره درمانی بوده است. البته یکی از مسائلی که در این بررسی به چشم می خورد عدم رعایت اصول فارماکوکینتیکی و فارماکودینامیکی داروها ودر نتیجه انواع تداخلات دارویی می باشد که این مسئله خود باعث صدمات جبران ناپذیری در آنیده شده و موجب تحمیل هزینههای اضافی برای والدین و اقتصاد کشور میباشد. از جمله پیشنهاداتی که می توان برای جلوگیری از این امر ارائه داد ایجاد رابطه نزدیکتر بین داروسازان و پزشکان میباشد. همچنین با حضور داروساز بالینی و داروساز بیمارستانی ونظارت وی بر نسخ پزشکان می توان بروز چنین مسائلی را حداقل در سطح بیمارستان کاهش داد.