تغییرات HRCT ،اسپیرومتری و علایم بالینی در بیماران اسکلرودرمی تحت درمان با سیکلوفسفامید وریدی
چکیده
اسکلرودرمی بیماری سیستمیک با تظاهرات گوناگون در ارگان های مختلف است. در بین این ارگان ها، ریه ها بطور شایع درگیر می شوند و درگیری ممکن است پیشرونده و شدید باشد. داروهای مختلفی در بیماران دچار اسکلرودرمی و درگیری ریوی پیشنهاد و مورد آزمایش قرار گرفته اند، ولی کارایی و اثربخشی آنها متفاوت بوده و تصمیم گیرینهایی در خصوص استفاده از آنها را دشوار ساخته است. سیکلوفسفامید نمونه ای از این داروها است. . هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر درمانی این دارو در بیماران با اسکلرودرمی را با درگیری ریوی می باشد.روش اجرا:بیست بیمار اسکلرودرمی با اختلال پارانشیمی ریه داروی سیکلوفسفامید را بفرم وریدی (750 میلی گرم بازای هر مترمربع از سطح بدن) بمدت شش ماه همراه با دوز کاهش یابنده پردنیزولون (20-5/7 میلی گرم روزانه) و آزاتیوپرین (2 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن) پس از قطع سیکلوفسفامید دریافت نمودندTransition Dyspnea Index (TDI)، Forced Vital Capacity (FVC)، Total Lung Capacity (TLC)، 17 revised Rodnan Score و سی تی اسکن با رزولوشن بالا ((HRCTScan) 3 و 6 ماه پس از آغاز درمان برای تمام بیماران مورد مطالعه انجام شد.نتایج:شش ماه پس از درمان، تغییرات معنی دار در FVC (p=0.55)،TLC (p=0.39) ،FEV1 (p=0.27) ،17 revised Rodnan Score (0.98=p) مشاهده نگردید. همچنین TDI نیز در طی شش ماه درمان تغییرات معنی داری نشان نداد (p=0/79). تغییرات HRCTScan|پس از درمان با سیكلوفسفاماید وریدی تغییرات معنی داری نداشت و ثابت بود.بررسی بر اساس نوع آنتی بادی نیزحاکی ازعدم تفاوتمعنی داری در مقادیر TDI می باشد.,
Scleroderma is a systemic condition with various manifestations in different organs. Among these organs, the lungs are affected very frequently, and the involvement is progressive and significant. Various medications have been suggested and tested in patients with scleroderma and lung involvement, but their efficacy and safety profile differ and enforce a final decision-making difficult. Cyclophosphamide is an example in this regard. This study sought to examine the therapeutic effect of this drug in patients with scleroderma and lung disease. Methods & Materials A total of 20 patients with scleroderma and lung parenchymal disease received intravenous cyclophosphamide (750 mg/m2) along with gradually tapering prednisolone (20-7.5 mg/day) and azathioprine (2mg/kg) after discontinuation of the former for six consecutive months. The Transition Dyspnea Index (TDI), Forced Vital Capacity (FVC), Total Lung Capacity (TLC),HRCT, 17 revised Rodnan Score, were examined 3 and 6 months after starting the treatment. Results: Six months after treatment, significant changes in FVC (p = 0.55), TLC (p = 0.39), FEV1 (p = 0.27), 17 revised Rodnan Score (0.98 = p) wasnot observed. The TDI also did not show significant changes during the six months of treatment (p = 0/79).There wase not any significant in HRCT Scan after six monthes treatment and there was stable. Based on the type of antibody wasnot seen significant difference in the amount of TDI.