بررسی بروز دیابت تیپ دو و اختلال تحمل گلوکز در زنان مبتلا به دیابت حاملگی شش هفته پس از پایان بارداری
چکیده
دیابت بارداری، GDM، نوعی اختلال تحمل گلوکز در بارداری بوده و ماکروزومی، مهمترین عارضه این بیماری است. سابقه GDM و اختلال تحمل گلوکز عامل خطر ابتلا به دیابت تیپ دو می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی عوامل خطر ابتلا به GDM، نحوه درمان، وزن گیری مادر حین بارداری و غربالگری پس از زایمان بوده و شیوع اختلال تحمل گلوکز و دیابت تیپ دو را بررسی می نماید.مواد و روشها: در این تحقیق، 48 بیمار مبتلا به GDM از نظر عوامل خطر ابتلا مورد بررسی قرار گرفته اند. جهت آنالیز آماری از نرم افزار SPSS16 و آزمون تی تست استفاده شد. در ادامه شیوع دیابت تیپ دو و اختلال تحمل گلوکز در 30 نفر از این بیماران، شش هفته پس از ختم بارداری تعیین شده است.یافته ها: شایع ترین عوامل خطر، BMI بالای 25 (81%)، سن بالای 30 سال (70%) و سابقه خانوادگی دیابت تیپ دو (58%)، بوده است. اغلب افراد (59%)، وزن گیری بیش از حد مطلوب داشته اند. 64% افراد نیازمند درمان دارویی بودند. در تحقیق حاضر، IFG 6/6%، IGT 3/3%، IFG، IGT همزمان 3/3% و موردی از دیابت تیپ دو در پیگیری شش هفته پس از زایمان مشاهده نشد,
Gestational diabetes mellitus, GDM, is a form of diabetes in pregnancy and macrosomia is considered as the most important adverse effect. Pervious GDM and impaired glucose tolerance increases the risk of type II diabetes. The aim of this research work is to investigate the risk factors of GDM.Materials and Methods: In this research, 48 pregnant women involved with GDM were evaluated and the risk factors were studied. The statistical analyses were carried out by SSPS16 software and T-test method. Then, incidence of impaired glucose tolerance and type II diabetes were determined six weeks after delivery. Results: The results showed that 81% of studied women indicated BMI higher than 25, 70% of people were older than 30 years and 58% of them had familial history of type II diabetes. The weight gain of women (59%) was higher than desired level during pregnancy and 64% of them needed oral agents and insulin. Six weeks after delivery, IFG and IGT were obtained equal to 6.66 and 3.33 %, respectively. The same values, 3.33%, were determined for IFG and IGT, simultaneously. Also, type II diabetes was not detected in the studied cases.