تعیین سطح سرمی ویتامین D در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس و گروه شاهد و ارتباط آن با میزان ناتوانی بیماری
چکیده
It seems that serum vitamin D levels are one of the potential environmental factors affecting the severity of multiple sclerosis (MS). In this study we aim to evaluate vitamin D levels in MS patients and healthy subjects and assess the relationship between vitamin D level and disability In this case-control study, 168 rapid relapsing MS (RRMS) patients and 168 matched healthy controls were randomly included in the study. Demographic characteristics and serum vitamin D levels for patients and controls as well as Expanded Disability Status Scale (EDSS), duration of disease and diagnostic lag for patients were evaluated. We followed up patients for six months and relapses were recorded. The mean serum vitamin D levels were 19.1617.37 in patients and 25.3919.67 in controls (P=0.56). The mean serum vitamin D levels were 12.6513.3 in patients with relapses and 22.0818.22 in patients without any relapses (P<0.001). There was no significant correlation between EDSS score and serum vitamin D levels (r=-0.08, P=0.28). There was a significant positive correlation between EDSS score and disease duration (r=0.52, P<0.001).,
هدف از این مطالعه، تعیین سطح سرمی ویتامین D در بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس و گروه شاهد و ارتباط آن با میزان ناتوانی بیماری می باشد.در این مطالعه که به مدت 6 ماه از فروردین سال 1391 تا شهریور سال 1391 انجام شد، 168 بیمار مبتلا به MS و 168 فرد سالم به عنوان گروه کنترل مورد بررسی قرار گرفتند. امتیازبندی بیماران بر اساس مقیاس EDSS تعیین شد. پرسشنامه مشخصات فردی اعم از سن، جنس، وضعیت تاهل، محل سکونت، میزان تحصیلات، شغل، سابقه خانوادگی بیماری MS، زمان شروع علایم و زمان تشخیص بیماری تهیه شد.وضعیت ویتامین D بر اساس قرارگیری مقدار عددی آن در یکی از بازه‌صهای کمتر از ng/ml 10، بین ng/ml 30-10 و بین ng/ml 100-30 به صورت کمبود، نارسایی و مقدار نرمال تفسیر شد.در این مطالعه بین گروه بیماران و افراد سالم به جز در رابطه با شغل آنها و نیز سطح ویتامین (کیفی و کمی) اختلاف دیگری مشاهده نشد. حدود 22-24% افراد هر دو گروه مذکر بودند و سن آنها نیز در حدود 33 تا 34 سال بود. بیشتر آنها (65-70%) متاهل بودند. درصد بیشتری از بیماران مورد بررسی نسبت به گروه مطالعه خانه‌صدار یا بیصکار بوده و یا شغل‌صهای زمانی نامنظم (شغل آزاد) داشتند. میانگین شروع علایم و تشخیص بیماری تا زمان انجام مطالعه به ترتیب 8/4 41/7 و 29/4 09/6 سال بود (تاخیر تشخیصی دو ساله). 52 بیمار (31%) در طول یک سال گذشته دچار عود بیماری شده بودند. همچنین میانگین EDSS و دفعات عود بیماری به ترتیب 18/1 83/2 و 45/0 28/1 بود. سطح ویتامین D در این بررسی در گروه بیماران و کنترل به ترتیب 37/17 16/19 و 67/19 39/25 بود (002/0 = P). جدای از ویتامین D (کیفی و کمی) بین بیماران با و بدون عود بیماری هیچ اختلاف دیگری دیده نشد.