تاثیر ورزش متوسط دراز مدت بر بیان miRNA192 , miRNA146a mRNA , های TGF,IRAK1 ,TRAF6 در بافت کلیوی رت های نر دیابتی
چکیده
The present study was designed to evaluate whether miR-192, miR-146a and this adapter proteins (TRAF6 and IRAK1) are changed in the effect of regular moderate exercise in the kidney of diabetic male rats. Forty adult male Wistar rats were divided into four groups of 10, including Sedentary Control group(SC), Healthy 60 days Exercise group(H60E), Sedentary Diabetic group(SD) and Diabetic 60 days Exercise(D60E). Diabetes was induced by injection of 60 mg/kg Streptozotocin. Animals performed 5 days of consecutive treadmill exercise (60 min/day) with 22 m/min speeds for 60 days. Twenty four hours after their last exercise session, the kidneys were quickly removed and qPCR were used for determination of IRAK, TRAF6, NF-B miRNA and miR-146a, miR-192 expression levels. this study showed no significant decrease in miR-192, IRAK1 expression and significant decrease in miR-146a and no significant increase in TRAF6 and NF-B expression level in the kidney of sedentary diabetic rats. Changes in expression of miR-192 in the kidney of diabetic exercise group as compared to healthy group with 60days exercise showed a statically significant increase(p<0.05) but exercise did not cause changes in expression of miR-192 in the kidney of diabetic group resulted in no significant increase in the expression of miR-146a as compared to sedentary diabetic group, significant increase IRAK1 compared to the healthy group with 60 days exercise and no significant increase in the expression of NF-B as compared to sedentary diabetic group. Exercise in healthy group lead to significant decrease in miR-192 expression, no significant decrease in miR-146a and IRAK1 expression and no significant increase in TRAF6 and IRAK1 expression as compared to control group.,
هدف مطالعه حاضر بررسی چگونگی اثرات ورزش متوسط دراز مدت بر تغییرات بیان miR-192 و miR146a و پروتئین های هدفش)صTRAF6 و(صIRAK1 و NFB در بافت کلیوی رت‌صهای دیابتی بود. 40 سر رت صحرایی نر نژاد ویستار با محدوده وزنی(50300) گرم به طور تصادفی در چهار گروه کنترل‌ص، دیابتی ساکن، دیابتی با 60 روز ورزش و سالم با 60 روز ورزش تقسیم شدند. جهت القاء دیابت از استرپتوزوتوسین(mg/kg 60) استفاده شد. حیوانات در گروه‌صهای ورزش به مدت 5 روز در هفته روزانه یک ساعت با سرعت m/min22 توسط تردمیل ورزش نمودند 24 ساعت بعد از آخرین روز ورزش، کلیه‌صها از بدن خارج شد. جهت بررسی میزان miR-192، miR146a وmRNA های TRAF6، IRAK1 و NFB در کلیه از qPCR استفاده گردید.نتاج مطالعه حاضر کاهش معنیصدار بیان miR-146a را در کلیه دیابتیک نشان داد. ورزش باعث افزایش معنیصدار در بیان miR-192 در گروه دیابتیک نسبت به گروه سالم و عدم تغییر آن نسبت به گروه کنترل شد. ورزش در گروه دیابتیک افزایش معنیصدار TRAF6 نسبت به هر سه گروه، افزایش معنیصدار IRAK1 نسبت به گروه سالم با 60 روز ورزش را نشان داد. ورزش در گروه سالم منجر به کاهش معنیصدار بیان miR-192 نسبت به گروه کنترل شد.