رابطه بینHbA1C ،کنترل قند خون حین بستری و قند خون حین پذیرش با مورتالیته ی بیماران بدحال بستری در بخش مراقبتهای ویژه
چکیده
ما در این مطالعه به بررسی این مساله پرداختیم که ییا وجودهایپرگلیسمی قبل از بستری در ICU بدون در نظر گرفتن دیابتیک یا غیر دیابتیک بودن بیمارممکن است ارتباط بین هایپرگلیسمی حاد و مورتالیته را در بیماران بدحال تغییر دهد؟روش کاردر تعداد 055 بیماری که در فاصله بهمن ماه سال 1935 تا خرداد ماه 1931 در ICU هایجنرال بیمارستان امام رضا و شهدای شهر تبریز بستری شدند، درمان با انسولین با هد قندخون بین mg/dl 05 115 در صورت هیپرگلیسمیک شدن بیماران انجام گرفت. اطاعات -دموگرافیک بیماران و سابقه بیماری و اختالات عملکرد ارگانی به همراه نتایج یزمایشگاهی ازجمله HbA1C و قند خون حین پذیرش ینها جمع یوری شده و با مشخک کردن تعدادبیماران فوت شده، ینالیز یماری جهت بررسی ارتباط HbA1C و قند خون حین پذیرش بامورتالیته بیماران انجام گرفت. نتایج‌در تعداد 14 بیماری که فوت کرده بودند، میانگین HbA1C به صورت معنی داری بالاتر ازمیانگین HbA1C در تعداد 101 بیماری بود که زنده مانده بودند اما بعد از همسان سازیبراساس سن، جنس و APACHE ، با مدل رگرسیون لوجیستیک متغیر های قند خون حین‌پذیرش، HbA1C و رویداد هیپوگلیسمیک شدن بیماران در طی بستری به ترتیب با Relative risk 1 شانس مرگ را در بیماران افزایش می دادند، که البته این اثرات فقط / 1 و 1 /1 ،1/ های 51در مورد قند خون حین پذیرش معنی دار بود.