بررسی اثربخشی کرم تربینافین 1درصد در مقایسه با کرم کتوکونازول 2 درصد و دارونما در بیماران مبتلا به درماتیت سبورئیک صورت
Abstract
Objectives: To investigate in a placebo- controlled trial the clinical efficacy of topical terbinafine 1% cream in patients with facial seborrheic dermatitis. Material &Methods: Ninety outpatients (mean SD age 33.15 11.60 years) were enrolled in a randomized, placebo- control, double- blind, 12 week study. Patients were randomized to receive topical terbinafine 1% cream (N=30) topical ketoconazole 2% cream (N=30), placebo (vehicle) (N=30), twice daily for 4 weeks. Patients were clinically evaluated at weeks 0, 4, 12. The primary end- point of the study was clinical evaluation of erythema, scaling and itching, each scored on a 0-3 scale. Demographic and clinical data were equally balanced between three groups Results: At baseline, the mean SD global clinical score was 5.04 2.02, 5.04 1.50 and 4.97 1.71 in the terbinafine, ketoconazole and placebo group respectively. At week 4, the mean SD global clinical score was 1.41 2.09, 1.50 1.83, 3.53 1.87 in the terbinafine, ketoconazole and placebo group respectively. At week 12, the mean SD global clinical score was 1.78 2.47, 1.81 2.43 and 3.73 1.74 in the terbinafine, ketoconazole and placebo group respectively. As compared with the placebo, terbinafine 1% cream and ketoconazole 2% cream significantly reduced the mean SD global clinical score at weeks 4 and 12 (p=0.003), but treatment response to terbinafine was not significantly different than to ketoconazole. Side effects were not significantly different between three groups and no serious adverse events were recorded during study in either group.,
این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی دو سویه کور به منظور بررسی اثربخشی کرم تربینافین 1 درصد در مقایسه با کرم کتوکونازول 2 درصد و دارونما در بیماران مبتلا به درماتیت سبورئیک صورت طراحی شده است.مواد و روشها: 90 بیمار مبتلا به درماتیت سبورئیک صورت پس از اخذ رضایت نامه کتبی به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. (هر گروه 30 نفر) . میانگین سنی جمعیت مورد مطالعه 60/11 15/33 سال بود. بیماران به مدت 4 هفته روزی 2 بار از یکی از داروها استفاده کردند و به مدت 8 هفته دیگر پیگیری شدند. شدت درماتیت سبورئیک بر اساس علائم اریتم ، پوسته و خارش که هرکدام از صفر تا 3 درجهبندییشد، در شروع ککرآزماییی، هفته 4 و هفته 12 ثبت شد. سه گروه از نظر مشخصات دموگرافیی و شدت بیماری در شروع مطالعه متعادل بودند. ییفته ها: میینگیی انحراف معییر اسککر کک در گروههاییتربییافیی ، ککوککنازول و دارونما به ترتیی از 02/2 04/5 ، 50/1 04/5 و 71/1 97/4 در شروع مطالعه به 09/2 41/1 و83/1 50/1 و 87/1 53/3 در هفته چهارم و 47/2 78/1، 43/2 81/1 و 74/1 73/3 در هفته دوازدهم کاهش ییفت. میینگیی اسککر پوسته ، ارییم و اسککر کک در گروههاییککوککنازول و تربییافیی کاهش قابل توجهی نسبت به گروه دارونما داشت. اما گروه ککوککنازول و تربییافیی در هیی ککام از اسککرها تفاوت قابل توجهییبا ییدییر نداشتند. عارضه جانبییجدییگزارش نشد و مییان عود و عارضه جانبی یینیسه گروه تفاوت معنیدیری نیاشت.