اثر پیشگیری کنندگی اریتروپویتین بر روی آسیب ایسکمیک، ریپرفیوژن روده کوچک بدنبال ایسکمی حاد در موش
چکیده
هدف از این مطالعه تعیین این امر می باشد که آیا اریتروپویتین میتواند بافت روده کوچک را از ایسکمی محافظت نماید.شریان مزانتریک فوقانی به مدت 60 دقیقه کلامپ وسپس باز شد.خرگوشها در دو گروه (تعداد: 15 در هر گروه) تقسیم شدند: گروه تحت درمان بااریتروپویتین (مورد) و گروه شاهد. اریتروپویتین با دوز unit/kg1000 به مدت 10 دقیقه قبل از کلامپ، 30 دقیقه بعد از آن و بلافاصله قبل از خارج کردن کلامپ زیرجلدی تزریق شد. این روش درمانی با اندازه گیری سطح سرمی CRP، TNF-، 6-IL , Hb, Hct, AST, ALT, LDH, BUN, Cr قبل و 2، 6 و 12 ساعت بعد از آسیب ایسکمی و ارزیابی هیستولوژیکی بافت روده پیگیری شد. داده ها در نرم افزار 16 SPSS تحت آنالیز قرار گرفت. تمامی داده‌ها تحت آنالیز توصیفی قرار گرفته و جهت مقایسه نتایج در گروههای مختلف از آنالیز تحلیلی کای دو و آزمون T استفاده شد. P کمتر از 05/0 معنی دار تلقی شده است. سطح سرمی TNF- بطور قابل توجهی در گروه تحت درمان با اریتروپویتین نسبت به گروه کنترل ساپرس شد (011/0=P، 01/0=P). سطح سرمی اینترلوکین 6 در گروه تحت درمان با اریتروپویتین با گذشت 6 ساعت از آسیب ایسکمیک نیز بطور معنی داری کمتر بوده است (003/0=P). سطح هموگلوبین و هماتوکریت بعد از آسیب ایسکمیک در تمامی ساعات تعریف شده بطور معنی داری در گروه تحت درمان با اریتروپویتین کمتر بود (05/0=P).تفاوت معنی داری در بین دو گروه از لحاظ سطح CRP وجود نداشت. همچنین تفاوت معنی داری از نظر امتیاز Park در ساعات 2، 6 و 12 پس از آسیب ایسکمیک وجود نداشت.