استفاده از خون وریدی بجای خون شریانی برای ارزیابی بیماران جراحی قلب دراتاق عمل وICU
Abstract
هدف از این مطالعه پاسخ به این سئوال است که آیا در این دسته از بیماران می توان از نمونه خون وریدی بجای نمونه شریانی در آنالیز گازهای خونی استفاده نمود یا نه بیمار جراحی شده در بخش جراحی قلب بیمارستان شهید مدنی جهت انجام جراحی 150 بطور آینده نگر طی یکسال بررسی گردیدند پنج نمونه خون شریانی و وریدی، در ابتدا، وسط و در انتهای عمل جراحی، و نیز در بخش مراقبت های ویژه در درصد اکسیژن دمی درصد و درصد اخذ گردید پارامترهای اسیدیته، فشار، درصد اشباع و محتوی اکسیژن، فشار گاز دی اکسید کربن و میزان بیکربنات در هر دو نمونه شریانی و وریدی بطور همزمان اندازه گیری شد و70قادیر فوق35ر نمونه های وریدی و شریانی، در نمونه های اتاق عمل و بخش مراقبت های ویژه با یکدیگر مقایسه شدند در موارد زیر تفاوت معنی داری از نظر آماری بین نمونههای وریدی و شریانی وجود نداشت میزان بیکربنات خون دو نمونه شریانی و وریدی در وسط عمل جراحی، بعد از عمل جراحی و ICU با 70 درصد =FIO2 مقادیر بیکربنات خون اندازه گیری شده در اتاق عمل مجموعا =P مقادیر بیکربنات خون اندازه گیری شده در کل نمونه ها =P میزان همبستگی بین نتایج دو نمونه وریدی و شریانی فقط در مورد اسیدیته خون در آغاز عمل جراحی قابل قبول بود