Show simple item record

dc.date.accessioned2018-07-13T09:17:54Z
dc.date.available2018-07-13T09:17:54Z
dc.date.issued1381
dc.identifier.urihttp://dspace.tbzmed.ac.ir:8080/xmlui/handle/123456789/18800
dc.description.abstractاین مطالعه جهت بررسی موارد درگیری عصب مدیان در اثر CTS و مقایسه شدت درگیری بالینی با نتایج حاصل از مطالعات الکترودیاگنوستیک انجام گرفته است این مطالعه آینده نگر و توصیفی در طی سال بر روی بیمار ارجاعی به بخش الکترودیاگنوستیگ بیمارستان امام خمینی تبریز با CTS مشکو81صورت گرفت 47وع بیماری در زنان میانسال بیشتر بود. بیشتر بیماران کمتر از ماه علائم داشتند و اکثرا در درگیری هر دو دست داشتند.بیشترین علامت بالینی هنگام مراجعه اختلال حسی بود. وتست Phallen حساس تر از تست Tinnel بود. شدت ضایعات اکثرا خفیف ی6 متوسط بود. ارتباط شدت درگیری بالینی با شدت بیماری برحسب مطالعات الکترودیاگنوستیک و همچنین ارتباط بین شدت NCV با شدت EMG معنی دار بود ارتباط معنی داری بین وجود علائم با شدت غیر طبیعی بودن مطالعات الکترودیاگنوستیک وجود نداشت چون خیلی از علائم بیماری احتمالا ناشی از ایسکمی هستند و در ارتباط با دمیلیزاسیون نیستند و با توجه به ارتباط معنی داری که بین شدت NCV یاEMG با شدت بالینی دارد می توان با گرفتن شرح حال کامل و انجام معاینات کامل بالینی شدت بیماری را تعیین کرده و نوع درمان را انتخاب کرد. ولی انجام مطالعات الکترودیاگنوستیک نیز برای تایید تشخیص و جلوگیری از جراحی های غیر ضروری و داشتن یک وضعیت پایه برای بررسی وضعیت بعد از درمان ضروری می باشد
dc.language.isoفارسی
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی
dc.titleبررسی بالینی موارد درگیری عصب مدیان در اثر سندرم کارپال تونل و مقایسه شدت درگیری بالینی با نتایج حاصل از مطالعات الکترودیاگنوستیک
dc.typeپایان نامه
dc.identifier.docno604918
dc.identifier.callno4918
dc.description.degreeدکترای پزشکی


Files in this item

FilesSizeFormatView

There are no files associated with this item.

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record