School of Rehabilitation
Permanent URI for this communityhttps://dspace.tbzmed.ac.ir/handle/123456789/15
The School of Rehabilitation was established in 1993 with admitting 20 undergraduate physiotherapy students. According to the University policy, new departments, Speech Therapy and Occupational Therapy, were established in 2008. Currently, the Physiotherapy broad approved our eligibility to accept Master of Science students and we have two rounds of MSc students. In addition, based our 5-year strategic plan, ground works for admitting of Audiology students is being processed and just need to be approved by the Ministry of Health.
Browse
55 results
Search Results
Item type: Item , روش کاربرد تحریک الکتریکی عصب تیبیال خلفی در سندروم مثانه بیش فعال: مرور نظام¬مند و فراتحلیل(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده توانبخشی, 1402) افضلی, مائده; قوجازاده, مرتضی; سلطانی صومعه, عباس; قادری, فریباچکیده مقدمه و هدف: سندروم مثانه بیش‌فعال به‌عنوان یک سندروم علامتی، نشان‌دهنده اختلال عملکرد دستگاه ادراری تحتانی است که با احساس دفع اضطراری ادرار با یا بدون بی اختیاری همراه است، این سندروم معمولا با علائم سندرم مثانه دردناک همراه می¬شود که با درد مزمن کف لگن و احساس فشار و ناراحتی در مثانه شناخته می¬شود. درمان‌های فعلی این سندروم در حال حاضر روش¬های رفتاردرمانی، درمان دارویی، روش‌های کم تهاجمی تحریک عصبی ساکرال و تحریک عصب خلفی تیبیال و جراحی است. هدف از انجام این مطالعه مرور نظام¬مند، بررسی روش‌های کاربرد تحریک عصب تیبیال خلفی در درمان سندروم مثانه بیش فعال و مثانه دردناک می‌باشد. مواد و روش کار: این مطالعه به‌صورت مرور نظام‌مند با هدف بررسی مطالعات کارآزمایی بالینی تصادفی و شبه تجربی در بیماران مبتلا به سندوم مثانه بیش‌فعال و مثانه دردناک انجام شد .در این مطالعات درمان تحریک عصب تیبیال خلفی به¬روش سطحی یا سوزنی انجام شده بود. بعد از بررسی کیفیت مطالعات از نظر خطر سوگیری با استفاده از چک‌لیست ارزیابی کیفیت JBI مطالعات وارد مطالعه مروری گردید و در صورت وجود شرایط انجام فراتحلیل مورد بررسی آماری قرار گرفت. یافته‌ها: از بین 2282 مطالعه، 63 مطالعه (با حجم نمونه 4833) با بررسی معیارهای ورود وارد مطالعه حاضر شدند. از بین این مطالعات 37 مطالعه (با حجم نمونه 3357) وارد فراتحلیل شدند و بیشتر مطالعات به دلیل پراکندگی روش‌های مطالعه و متغیرهای مورد ارزیابی قابلیت انجام فراتحلیل را نداشتند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج فراتحلیل انجام شده و پراکندگی مطالعات از نظر روش¬های مداخله و جزئیات روش¬درمان نمی‌توان به¬طور قطع روش¬درمانی نهایی را توصیه کرد. ولی با توجه به خلاصه‌سازی روش‌های مداخله می‌توان تحریک عصب تیبیال خلفی از نوع سطحی با فرکانس ۲۰ هرتز با شدت تحریک در حد آستانه درد و الکترود¬گذاری بیشتر از 5 سانتی¬متر بالای مالئول داخلی برای الکترود اول و الکترود دوم در اطراف مالئول داخلی را پیشنهاد کرد. انجام مطالعات کارآزمایی بالینی با کیفیت بالا می‌تواند در نتیجه‌گیری قطعی در مطالعات مروری آینده کمک کننده باشد. کلیدواژه‌ها: بی‌اختیاری اورژانسی، سیستیت بینابینی، نرومدولاسیون، تحریک عصب تیبیال خلفیItem type: Item , The effect of transcranial photobiomodulation on balance after mental fatigue induction in healthy subjects: a single blind clinical trial(Tabriz University of Medical Science, School of rehabilitation, 2023) Daei, Zoha; Jahan, Ali; Ghanavati, Tabassom; moghadam, maryam; salahzadeh, zahraItem type: Item , بررسی تأثیر مگنت‌تراپی در کاهش درد و ناتوانی بیماران مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده توانبخشی, 1401) افصلی فرد, زهرا; سلطانی, عباس; فیزیوتراپی; اعتراف اسکویی, میرعلیعنوان: بررسی تأثیر مگنت‌تراپی در کاهش درد و ناتوانی بیماران مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه مقدمه: درد شانه، یک شکایت متداول در تمام سنین حین انجام فعالیت‌های روزانه است. سندروم گیرافتادگی شانه یکی از شایع‌ترین علل درد شانه محسوب می‌شود. از آنجایی‌که شیوع این بیماری نسبتاً بالا است، نیاز به درمان‌هایی با عوارض کمتر برای تکمیل و تسریع روند درمانی در این بیماران احساس می‌شود. مگنت‌تراپی یکی از درمان‌هایی است که به‌تازگی برای درمان بیماری‌های مختلف اسکلتی-عضلانی به‌کاربرده می‌شود. هدف: هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر مگنت‌تراپی در کاهش درد و ناتوانی بیماران مبتلا به سندروم گیرافتادگی شانه است. روش‌کار: در این مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی دوسوی‌کور، 63 بیمار با تشخیص سندروم گیرافتادگی شانه وارد مطالعه شدند و به‌صورت تصادفی در 3 گروه شامل گروه «مگنت‌تراپی با فرکانس 18 هرتز»، گروه «مگنت‌تراپی با فرکانس 100 هرتز» و گروه «شم» قرار گرفتند. تمامی بیماران، مگنت‌تراپی را به‌صورت 3 بار در هفته و به مدت 4 هفته علاوه بر درمان رایج دریافت کردند. در گروه شم نیز به‌صورت پلاسبو از مگنت‌تراپی استفاده شد. هر 3 گروه، الکتروتراپی رایج و تمرین‌درمانی را دریافت کردند. قبل و بعد از درمان، میزان درد با مقیاس NRS، میزان ناتوانی به‌وسیله‌ی پرسشنامه‌ی درد و ناتوانی شانه (DASH) ارزیابی و میزان دامنه‌ی حرکتی شانه نیز با استفاده از گونیامتر اندازه‌گیری شد. مقادیر اندازه‌گیری‌شده قبل و بعد از درمان در هر سه گروه و همچنین بین گروه‌ها مقایسه گردید. یافته‌ها: در مقایسه‌ی درون‌گروهی در هر سه گروه، بهبود معنی‌داری ازنظر آماری در تمام متغیرهای موردنظر (شامل نمره‌ی NRS، DASH و دامنه‌ی حرکتی شانه) دیده شد (05/0>P). در مقایسه‌ی بین‌گروه‌ها، تفاوت معنی‌داری ازنظر آماری در مورد هیچ‌کدام از متغیرها مشاهده نشد (05/0Item type: Item , تاثیر روش تعدیل نوری تراجمجمه ای بر تعادل افراد سالم پس از ایجاد خستگی ذهنی: کارآزمایی بالینی_یک سویه کور(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده توانبخشی, ۱۴۰۲) دائی, ضحا; جهان, علی; تبسم, قنواتی; مقدم سلیمی, مریم; صلاح زاده, زهراItem type: Item , Investigating the effects of single-session interferential current therapy on brain electrical activity of patients with non-specific chronic low back pain(Tabriz University of Medical Sciences, School of Rehabilitation, 2023) hooshmand, nahid; jahan, ali; amirshakeri, bahram; Physiotherapy; soltani someh, abbasObjectives: Considering the extent of structural and functional changes in the brain following chronic back pain, the aim of this study was to evaluate the changes in the electroencephalogram of patients with CLBP, and also to evaluate the effects of interferential current, as one of the common treatment methods in these patients, on the EEG. Methods: This study is a clinical trial. 20 patients with nonspecific CLBP and 20 healthy individuals participated. Healthy subjects were in the control group, and patients were randomly divided into two groups of intervention and placebo. Participants' EEG and pain intensity were recorded before and after one session of IFC. Result: The results of statistical tests to compare the EEG of patients and healthy people did not show any significant difference between the two groups. Meanwhile, after applying interferential current, a significant increase in alpha frequency was shown in all groups. In addition, a significant increase in theta frequency was recorded in the placebo group and beta frequency in the intervention group, but in the intergroup comparison, the changes of alpha frequency in the temporal lobe reached a significant level. The intensity of pain showed a significant decrease in the intervention group, but this decrease was not significant in the intergroup comparison. Correlation analysis between changes in EEG variables and changes in pain intensity did not show a significant relationship. Discussion: The results of this study did not show changes in the EEG of people with back pain compared to healthy people. Application of interferential current caused a significant increase in alpha frequency in the temporal lobe in both control and intervention groups. There was no significant reduction in pain intensity after applying interferential current, in addition, changes in pain intensity and EEG had no significant relationship.Item type: Item , بررسی تاثیر جریان تداخلی تک جلسه ای بر فعالیت الکتریکی مغزی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده توانبخشی, 1401) هوشمند, ناهید; جهان, علی; امیر شاکری, بهرام; فیزیوتراپی; سلطانی صومعه, عباسمقدمه و هدف: با توجه به گستردگی تغییراتی ساختاری و عملکردی در مغز به دنبال کمردرد مزمن، این مطالعه با دو هدف، بررسی تغییرات ایجاد شده روی نوار مغزی مبتلایان به کمردرد مزمن و نیز بررسی تاثیرات جریان تداخلی، بعنوان یکی از روش های درمانی رایج فیزیوتراپی در این بیماران، روی نوار مغزی، انجام گرفته است. مواد و روش کار: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی است. ۲۰ بیمار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی و ۲۰ فرد سالم شرکت داده شدند. بیماران بصورت تصادفی، در دو گروه مداخله و پلاسبو قرار گرفتند. قبل و بعد از اعمال یک جلسه جریان تداخلی، نوار مغزی و شدت درد شرکت کنندگان هر سه گروه سالم، مداخله و بیمار ثبت شد. یافته ها: نتایج آزمون های آماری برای مقایسه نوار مغزی بیماران و افراد سالم، تفاوت معنا داری را نشان نداد. پس از اعمال جریان تداخلی، افزایش معنی دار فرکانس آلفا در هر سه گروه دیده شد. بعلاوه افزایش معنی دار فرکانس تتا در گروه پلاسبو و فرکانس بتا در گروه مداخله ثبت شد اما در مقایسه بین گروهی تنها در فرکانس آلفای لوب تمپورال تغییرات ایجاد شده به سطح معنی داری رسید. شدت درد در گروه مداخله کاهش معنی داری را نشان داد که در مقایسه بین گروهی این کاهش معنی دار نبود. ارتباط سنجی بین تغییرات متغیرهای نوار مغزی و شدت درد، ارتباط معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه تغییراتی در نوار مغزی افراد مبتلا به کمردرد نسبت به افراد سالم نشان نداد. اعمال جریان تداخلی باعث افزایش معنادار فرکانس آلفا در لوب تمپورال در دو گروه سالم و مداخله شد. شدت درد پس از اعمال جریان تداخلی کاهش معنی داری نداشت بعلاوه تغییرات شدت درد و نوار مغزی ارتباط معنی داری نداشتند.Item type: Item , Cross-cultural adaptation, reliability, and validity of the Persian version of the Lower Limb Functional Index(Tabriz University of Medical Sciences, School of Rehabilitation, 2022) Khalilian Ekrami, Noushin; Mokhtarinia, Hamid reza; Ghanavati, Tabassom; physiotherapy; Amirshakeri, BahramTitle: Cross-cultural Adaptation, Reliability, and Validity of the Persian Version of the Lower Limb Functional Index Purpose: The Lower Limb Functional Index (LLFI) is a regional patient reported outcome measure (PROM) used to evaluate functional status and intervention effects in patients with lower limb musculoskeletal disorders in both clinical and research settings. No Persian language (LLFI-Pr) version is available. This study’s aim was translation and cross-cultural adaptation to produce the LLFI-Pr, and to evaluate its essential psychometrics properties. Method: Stage 1, LLFI-Pr translation and cross-cultural adaptation, were performed with double forward-backward protocol. Face and content validity were evaluated through cognitive interviews and calculating the content validity index (CVI). Stage 2, psychometric evaluation, recruited from a sample of convenience (n=307, age 47.18±11.52 years, 58.3% female) where subjects completed the LLFI-Pr and the Persian Lower Extremity Functional Scale (LEFS) criterion PROMs. Test-retest reliability used a sub-sample (n=64) at an interval of 3-7 days. Internal consistency used Cronbach’s Alpha (α); concurrent validity used Pearson’s r correlation coefficient between PROMs (LLFI-Pr/LEFS); and construct validity used exploratory factor analysis (EFA) with principal factor analysis (PFA) and Promax rotation for non-Gaussian distribution. Results: Translation and cultural adaptation required only minor wording changes. Psychometric properties were high for test-retest reliability (ICC2.1=0.90), internal consistency (α=0.77), and good for concurrent validity (r=0.63). The EFA demonstrated a two-factor structure that explained 22.01% of total variance. Five items did not demonstrate consistent factor loading and a 20-item version compared equivalently to the 25-item score (LLFI-Pr-25/LLFI-Pr-20, r=0.97), but with reduced continuity in the general/region-specific items ratio from 60/40 to 50/50. No floor or ceiling effects were observed. Conclusion: The LLFI-Pr is a lower limb region-specific, two-factor structure PROM where 20 items scored consistently with the full 25-item LLFI-Pr, but at a lower general/region-specific ratio. It is valid for the evaluation of Persian language populations with lower limb disorders in the research and clinical settings.Item type: Item , ترجمه، انطباق فرهنگی و بررسی روایی و پایایی نسخه ی فارسی پرسشنامه ی شاخص عملکردی اندام تحتانی(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده توانبخشی, 1401) خلیلیان اکرامی, نوشین; مختاری نیا, حمیدرضا; قنواتی, تبسم; فیزیوتراپی; امیرشاکری, بهراممقدمه و هدف شاخص عملکردی اندام تحتانی (LLFI) یک پرسشنامه از نوع ابزار اندازه گیری بیمار-گزارشی (PROM ) است که از سال ۲۰۱۲ برای ارزیابی ناحیه¬ای اندام تحتانی به منظور بررسی وضعیت عملکردی و اثرات مداخله بالینی در بیماران مبتلا به اختلالات اسکلتی- عضلانی این ناحیه، در کلینیک و تحقیقات مورد استفاده می¬گیرد. طبق بررسی های انجام گرفته، با توجه به فقدان نسخه-ی فارسی زبان این پرسشنامه، با هدف ترجمه و انطباق فرهنگی برای تولید نسخه¬ی (LLFI-Pr) و ارزیابی ویژگی‌های روان‌سنجی آن، این مطالعه آغاز گردید. مواد و روش‌ها: در مرحله¬ی اول، ترجمه LLFI-Pr و انطباق فرهنگی، با پروتکل ترجمه به زبان اصلی انجام شد. روایی صوری و محتوایی از طریق مصاحبه شناختی و محاسبه شاخص روایی محتوا (CVI) مورد ارزیابی قرار گرفت. مرحله ی 2، ارزیابی روان‌سنجی، شامل یک نمونه غیر تصادفی (307=n، سن 52/11±18/47سال، 3/58 درصد زن) از بیمارانی بود که در آن آزمودنی‌ها LLFI-Pr و پرسشنامه¬ی مقیاس عملکردی اندام تحتانی فارسی (LEFS) را تکمیل کردند. برای پایایی آزمون - بازآزمون از یک نمونه فرعی (64=n) در فاصله زمانی 3 تا 7 روز استفاده شد. برای ارزیابی همسانی درونی از آلفای کرونباخ (α) استفاده شد. برای روایی همزمان از ضریب همبستگی پیرسون بین پرسشنامه های (LLFI-Pr/LEFS) استفاده شد و برای روایی سازه از تحلیل عاملی اکتشافی (EFA) با تحلیل عاملی اصلی (PFA) و چرخش پرومکس برای توزیع نرمال استفاده شد. یافته ها: ترجمه و انطباق فرهنگی فقط نیازمند تغییرات جزئی در چند عبارت بود. ویژگی‌های روان‌سنجی برای پایایی آزمون مجدد (90/0= ICC2.1)، همسانی درونی (77/0=α)، و برای روایی همزمان (63/0=r) خوب بود. EFA یک ساختار دو عاملی را نشان داد که 01/22درصد از واریانس کل را توضیح می¬داد. یک نسخه 20 آیتمی به طور معادل با نسخه¬ی 25 آیتمی مقایسه شد (LLFI-Pr -25/ LLFI-Pr -20، 97/0=r)، اما با کاهش در نسبت آیتم های عمومی/ ویژه ی اندام تحتانی از 60/40 به 50/50 همراه بود. نتیجه گیری: LLFI-Pr یک پرسشنامه ی دوعاملی مختص ناحیه اندام تحتانی است که نسخه ی 20 آیتمی آن هم ارز با LLFI-Pr کامل 25 آیتمی قرار می¬گیرد، اما در نسبت آیتم های عمومی/ ویژه¬ی اندام تحتانی کمتر است. این پرسشنامه برای ارزیابی جمعیت های فارسی زبان مبتلا به اختلالات اندام تحتانی در محیط های تحقیقاتی و بالینی معتبر است.Item type: Item , Effects and maintenance of alumpotas, normal saline and tap water iontophoresis on idiopathic hyperhidrosis(Tabriz University of Medical Sciences, School of Rehabilitation, 2018) Ghaffari, Ghader; Soltani, Abas; physiotherapy; Goljarian, SakinehIntroduction: Hyperhidrosis is a benign condition that is identical in both genders and the prevalence has been mentioned one to 2.9 percent. The disease affects people socially, occupationally, emotionally and in daily life sometimes it becomes undesirable. Hyperhidrosis is divided into general and local or primary and secondary types. Different treatment methods have been suggested according to the sweating area in the body, such as iontophoresis. In this method, with different materials, galvanic flow influences the ionized solution on the area being treated. Objective: The objective of this stydy was to compare the effects of the alum potas, normal saline, and tap water iontophoresis on the idiopathic hyper hydrosis. Materials and Methods: In this triple blinded study, according to inclusion criteria, 21 participants were selected by availability and non-random sampling method and they were divided into three groups. All individuals in each group at first session were considered as controls. Then, iontophoresis conducted at 8 sessions and the amount of sweating was measured before and after intervention. Also in three participants, sweat combinations was measured for non-infected individuals. Results: Normal Saline and Alum potas groups showed a significant decrease in sweating in some sessions. This significant difference was not specific to the right or left hand. Reducing sweating in the alum potas group was seen at the first sessions and for the normal saline group reduction was seen during before the last session. The most satisfaction was reported in patients with normal saline. There was no change in sweating after tap water intervention. Discussion: The results of this study were consistent with the results of other studies in the effect of normal saline, but the mechanism of the effect of iontophoresis on any substance was not specified. To find the difference between the effects of positive and negative ions on hyperhydrosis and its mechanism of action, further studies are needed. Conclusion: The effect of iontophoresis of normal saline and alum potas on hypereodrosis is the reduction in the amount of sweating in people with hyperhydrosis.Item type: Item , مقایسه تأثیر و دوام اثر یونتوفورزیس محلول آلوم پتاس، نرمال سالین و آب شهری بر پرتعریقی ایدیوپاتیک (هایپرهیدروزیس)(علوم پزشکی تبریز،دانشکده توانبخشی, 1397) غفاری, قادر; سلطانی, عباس; فیزیوتراپی; کلجاریان, سکینهمقدمه: هایپرهیدروزیس یا پر تعریقی یک اختلال خوش خیم است که در هر دو جنس یکسان بوده و شیوع آن، یک تا 9/2 درصد ذکر شده است. این بیماری از نظر اجتماعی، شغلی، عاطفی و زندگی روزانه، افراد مبتلا را دچار مشکل می کند و گاهی غیرقابل تحمل می شود. درمان های متفاوتی، متناسب با موضع تعریق برای هایپرهیدروزیس بیان شده است که از جمله آنها می توان به یونتوفورزیس اشاره کرد. دراین مطالعه یونتوفورزیس آب شهری ، نرمال سالین وآلوم پتاس با توجه به فراوانی این ماده به عنوان نمکهای دوسولفاته درمعادن طبیعی کشورمان و سهولت تهیه آن در بازار، برکاهش میزان تعریق انجام شده است. هدف: هدف از این مطالعه مقایسه تأثیر و دوام اثر یونتوفورزیس محلول آلوم پتاس (آلومینیوم، پتاسیم، سولفات)، نرمال سالین و آب شهری بر پرتعریقی ایدیوپاتیک یا هایپرهیدروزیس می باشد. روش کار: دراین مطالعه سه سویه کور، با توجه به معیارهای ورود به مطالعه، 21 نفر (10 مرد و 11 زن) بصورت نمونه گیری در دسترس و غیر تصادفی انتخاب شدند و بصورت تصادفی در سه گروه قرار گرفتند.تمامی افراد در هرگروه،در جلسه اول بعنوان کنترل درنظر گرفته شدند. پس از آن در 8 جلسه یونتوفورزیس انجام شد و میزان تعریق قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. نتایج: هر دو گروه آلوم پتاس و نرمال سالین، در بعضی از جلسات کاهش معنی دار در میزان تعریق را نشان دادند. این تفاوت معنی دار اختصاصا به دست راست یا چپ متعلق نبود. کاهش میزان تعریق در نرمال سالین، در جلسات آخر و در گروه آلوم پتاس، در جلسات اول دیده شد. بیشترین رضایت مندی توسط بیماران در آب شهری گزارش شد.. نتیجه گیری: یونتوفورزیس محلول آلوم پتاس و نرمال سالین در هایپرهیدروزیس، باعث کاهش میزان تعریق می شود.