School of Nursery and Midwifery

Permanent URI for this communityhttps://dspace.tbzmed.ac.ir/handle/123456789/11

Tabriz Nursing and Midwifery Faculty, the first nursing training institute in Iran, Founded in 1917 as a scientific centre of the American Mission Hospital. This institute was training nursing students until 1971 when it merged with TABRIZ University. Also Midwifery program founded in 1966 and began to train students in midwifery major. In 1976 the old nurse training system was revised and new academic education system replaced the previous one. It was 1996 that the faculty managed to admit nursing students in PhD program as a first one in Iran. Nowadays the faculty has got 650 students in BSc programs in all three Nursing, Midwifery and operation room technician majors. Also 298 students in MSc programs 7 majors which 5 of them are related to nursing such as (Medical-Surgical nursing, Children nursing, Psychiatric nursing, Community health nursing and Neonatal nursing) and other 2 major are related to midwifery such as (Midwifery consultant and Midwifery with 4 sub-majors named Midwifery education, Reproductive health, Community based Midwifery and Management). Also 28 students are studying in nursing PhD program in this faculty.

Browse

Search Results

Now showing 1 - 3 of 3
  • Item type: Item ,
    ارتباط سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت با حمایت اجتماعی درک شده در زنان تحت شیمی درمانی سرطان های دستگاه تناسلی مراجعه کننده به بخش های اونکولوژی بیمارستان های الزهرا و شهید قاضی طباطبایی تبریز، 1395
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی, 1396) حسین زاده, مینا; میرغفوروند, مژگان; آموزش پرستاری; صحتی شفائی, فهیمه; نجاتی, بابک
    چکیده: مقدمه: سرطان های ژنیکولوژیک، سرطان های شایع در زنان است. یکی از مهم ترین عوامل خطر قابل تغییر در بسیاري از سرطان ها سبک زندگی است که می تواند بر سلامتی تأثير بگذارد. حمایت اجتماعی مهارت های سازگاری را تسهیل کرده و استراتژی های سازگاری فعال را ارتقا می دهد. تا به افراد جهت تطابق با تغییرات زندگی کمک کند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت با حمایت اجتماعی درک شده در زنان تحت شیمی درمانی سرطان های دستگاه تناسلی بود. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1395 بر روی 151 زن مبتلا به سرطان های دستگاه تناسلی مراجعه کننده به بخش های اونکولوژی بیمارستان های الزهرا و قاضی شهر تبریز جهت شیمی درمانی، انجام شد. نمونه-گیری از نوع در دسترس بود. پرسشنامه های فردی – اجتماعی، سبک زندگی ارتقادهنده سلامت (HPLP-II) و حمایت اجتماعی درک شده (PRQ-85-part2) برای بیماران تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون تی مستقل، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون رگرسیون خطی چند متغیره انجام شد. نتایج: میانگین (انحراف معیار) نمره کلی سبک زندگی ارتقا دهنده سلامت در زنان 30/2 (38/0) از محدوده نمره قابل کسب 4-1 بود. بیشترین میانگین نمره در زیر دامنه تغذیه (49/0±50/2) و کمترین امتیاز در زیر دامنه فعالیت فیزیکی (50/0±10/2) بود (05/0>p). میانگین (انحراف معیار) نمره کلی حمایت اجتماعی درک شده در زنان 55/127 (64/16) از محدوده نمره قابل کسب 25 تا 175 بود (05/0>p). بین حمایت اجتماعی درک شده و سبک زندگی ارتقادهنده سلامت و ابعاد آن بغیر از فعالیت فیزیکی همبستگی مثبت معنی داری وجود داشت (001/0>p ، 50/0=r). نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که انجام رفتارهای ارتقادهنده سلامت در زنان مبتلا به سرطان های ژنیکولوژیک در حد متوسط قرار داشت. در مطالعه حاضر میزان حمایت اجتماعی دریافت شده بالا بود. نتایج نشان داد بین سبک زندگی ارتقادهنده سلامت با حمایت اجتماعی درک شده ارتباط معنی داری وجود داشت. پایین بودن نمره فعالیت فیزیکی ضرورت تدوین سیاستها، تنظیم مداخلات آموزشی و طراحی راهبردها در جهت ارتقای فعالیت فیزیکی در راستای ارتقای سبک زندگی ارتقادهنده سلامت را نشان می دهد.
  • Item type: Item ,
    مقایسه تاثیر محلول ساکاروز خوراکی، شیردهی و روش ترکیبی بر کاهش درد موضعی واکسن های نوبت اول در شیرخواران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی- درمانی تبریز سال 1388
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی, 1388) حسین زاده, مینا; کوشا, احمد; صاحبی حق, محمدحسن
    چکیده: زمینه و هدف: درد یک مشکل سلامتی جهانی است که از لحظه تولد تا آخرین مرحله حیات وجود دارد. ثابت شده است که شیرخواران نیز محرک های آزاردهنده در اوایل زندگی را احساس می کنند. درد کنترل نشده اثرات منفی بسیاری دارد که مهمترین آنها دیسترس نوزاد می باشد. به دلیل اینکه درد به صورت روتین در محیط های بیمارستانی وجود دارد و حتی توسط نوزادان سالم نیز در جریان پروسیجرهایی مانند واکسیناسیون تجربه می شود، یافتن روشی غیر دارویی جهت تسکین آن ضروری به نظر می رسد.هدف از انجام این مطالعه، مقایسه تاثیر ساکاروز خوراکی، شیردهی و ترکیب ساکاروز خوراکی و شیردهی در تسکین درد واکسن های تزریقی نوبت اول در شیرخواران زیر سه ماه شهر تبریز می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی 120 شیرخوار زیر سه ماه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز انجام گرفت. نمونه ها به صورت تصادفی در چهار گروه ساکاروز خوراکی 25 ، شیردهی، ترکیبی و شاهد قرار گرفتند. در گروه های مداخله، 2 دقیقه پس از انجام مداخلات مذکور تزریق واکسن انجام گرفت. سپس نمره درد با استفاده از ابزار NIPS در دقایق0 و5 و 10 پس از تزریق واکسن تعیین گردید. همچنین مدت زمان گریه و تعداد ضربانات نبض شیرخوار نیز محاسبه گردید. یافته ها: یافته های این مطالعه نشان داد که نمره درد بلافاصله پس از تزریق واکسن در گروه شیردهی در مقایسه با سایر گروه های مطالعه کمتر بود، اما این تفاوت فقط در گروه شیردهی نسبت به شاهد معنی دار بود.(pv=0.007) کمترین مدت زمان گریه مربوط به گروه شیردهی با 66/6 +-32/62ثانیه و بیشترین مدت زمان گریه مربوط به گروه شاهد با 126/26+-46/15 بود. نتایج آزمون آماری ANOVA نشان داد که تمام مداخلات انجام یافته باعث کاهش معنی دار مدت زمان گریه در مقایسه با گروه شاهد شدند. نتایج همین آزمون نشان داد که هیچ یک از مداخلات فوق تاثیری در جلوگیری از تاکی کاردی متعاقب تزریق واکسن نداشتند. نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه شدت درد و مدت زمان گریه در نوزادانی که قبل از تزریق واکسن، شیردهی شده بودند، کمتر بود. با در نظر داشتن اینکه شیردهی مداخله ای طبیعی، سودمند و بدون هزینه می باشد که نیاز به تجهیزات خاص هم ندارد، پیشنهاد می گردد که از این روش به عنوان یک کاهنده درد در پروسیجرهای دردناک در شیرخواران استفاده شود.
  • Item type: Item ,
    فرآیند ارتقای سلامت در مادران شیرده شاغل: یک مطالعه نظریه پایه
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی, 1395) حسین زاده, مینا; حسنخانی, هادی; ولیزاده, سوسن; محمدی, عیسی
    چکیده: مقدمه: اکثر مادران شاغل در دوره ی شیردهی مجبور به بازگشت به محیط کار خود هستند. خستگی ناشی از شیردهی و مراقبت از شیرخوار از یک سو و فشار نقش ها و مسئولیت ها از سوی دیگر این گروه از زنان را از نظر سلامتی در معرض خطر قرار می دهد. مطالعه ی حاضر با هدف کشف فرآیند ارتقای سلامت مادران شاغلی که در حال شیردهی می باشند، در شهر تبریز بین سال های 93 تا 95 انجام شده است.روش کار: پژوهش کیفی حاضر با رویکرد نظریه پایه انجام گردیده است. نمونه گیری با انتخاب مادران شیرده شاغل به صورت هدفمند شروع گردید و به تدریج به صورت نمونه گیری نظری بر اساس کدها و طبقات بدست آمده تا رسیدن به اشباع ادامه یافت. در این مطالعه تا رسیدن به مرحله اشباع، با 28 مشارکت کننده (شامل 20 مادر شیرده شاغل، 3 همسر، 2 مادر، 1 نفر مسئول محیط کار و 2 نفر از همکاران) مصاحبه انجام شد.مشارکت کنندگان اصلی مطالعه شامل مادران شاغلی بودند که پس از اتمام مرخصی زایمان به محیط کار خود بازگشته، در حال شیردهی بوده و متعهد به ادامه آن بودند. داده ها با استفاده از روش کوربین و استراوس نسخه 2008 تحلیل شدند.یافته ها: تحلیل داده ها نشان داد که نگرانی اصلی مشارکت کنندگان" غفلت از نیازهای کودک" می باشد. عوامل زمینه ای که منجر به ایجاد این نگرانی اصلی می شود شامل "عذاب وجدان مادرانه"، " مادری آمیزه ای از دشواری و لذت"، "سلامتی اولویتی گم شده"، " فشار نقشی چندگانه نامتناسب"، "تنهایی و بی یاوری" و "آسیب زائی و بازدارندگی محیط کار" می باشد.مادران از راهبرد اساسی و پایه "بازتعریف زندگی با محوریت نیازهای کودک" جهت مواجهه با دغدغه اصلی خود استفاده می کنند. بازتعریف زندگی با محوریت نیازهای کودک فرآیند روانی اجتماعی غالب و رایج در بین داده ها بوده و شامل گام های "شکوفاسازی غریزه مادری"، "متعادل سازی کار- خانواده"، "تکاپو برای اصلاح شیوه ی زندگی" و" یاری جوئی" می باشد و در نهایت منجر به فرسودگی جسمانی و روانی به همراه رشد و بالندگی می شود. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه، برنامه ریزی برای ترویج مشارکت مردان در برنامه های مراقبت از کودک و مداخلات آموزشی برای افزایش دانش مردان در مورد نیازهای مراقبتی مادران شیرده ضروری می باشد. تلاش برای ایجاد خط و مشی های دوستدار خانواده در محیط کار مانند برنامه های کاری انعطاف پذیر، اشتغال نیمه وقت و فراهم نمودن تسهیلات نگهداری کودک در محیط کار مانند مهدکودک ها برای ارتقای سلامتی این گروه از زنان ضروری به نظر می رسد. همچنین با توجه به اینکه احساس گناه ناشی از عدم ایفای صحیح نقش مادری همواره با مادران همراه می باشد، ارتقای مهارت های والدی و تاکید بر شایستگی های مادری آنان از سوی فراهم کنندگان مراقبت های بهداشتی جامعه پیشنهاد می گردد.