School of Nursery and Midwifery

Permanent URI for this communityhttps://dspace.tbzmed.ac.ir/handle/123456789/11

Tabriz Nursing and Midwifery Faculty, the first nursing training institute in Iran, Founded in 1917 as a scientific centre of the American Mission Hospital. This institute was training nursing students until 1971 when it merged with TABRIZ University. Also Midwifery program founded in 1966 and began to train students in midwifery major. In 1976 the old nurse training system was revised and new academic education system replaced the previous one. It was 1996 that the faculty managed to admit nursing students in PhD program as a first one in Iran. Nowadays the faculty has got 650 students in BSc programs in all three Nursing, Midwifery and operation room technician majors. Also 298 students in MSc programs 7 majors which 5 of them are related to nursing such as (Medical-Surgical nursing, Children nursing, Psychiatric nursing, Community health nursing and Neonatal nursing) and other 2 major are related to midwifery such as (Midwifery consultant and Midwifery with 4 sub-majors named Midwifery education, Reproductive health, Community based Midwifery and Management). Also 28 students are studying in nursing PhD program in this faculty.

Browse

Filters

Settings

Search Results

Now showing 1 - 10 of 2289
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    Development of software for drug calculation and monitoring of injection drops of injectable solution
    (Tabriz University of Medical Sciences, School of Nursing and Midwifery, 2024) Kramati, Mohammad; Feizollahzadeh, Hossein; Nursing Education; Hassankhani, Hadi; Haririan, Hamidreza
    The present study is an applied developmental study that aims to design a tool for easier and faster monitoring and calculation of drugs in the form of mobile application, evaluation and evaluation of its effectiveness in safe prescription of drugs and self-efficacy of nurses after obtaining permission from ethics committee of Tabriz University of Medical Sciences. In the first part of the study: the design of the software will be done by the programmers engineers so that the software can access the mobile camera to identify the droplets that pass through the serum chamber and estimate the number of droplets passing in a minute and in the second part of the application pharmaceutical formulas will be defined to perform complex calculations. The software will be designed in such a way that easily medical staff, professors and even students are able to perform in clinical, laboratory and pratic environments to calculate the number of serum droplets and, if necessary, its drug calculations with minimal errors in the shortest time without any additional tools. In order to make it easier to use without any location restrictions, the software will be provided offline so that it can be used in places that do not have internet access.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    طراحی نرم افزار برای محاسبات دارویی و پایش قطرات محلول انفوزیون
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی, 1403) کرامتی, محمد; آموزش پرستاری; حسنخانی, هادی; حریریان, حمیدرضا
    چکیده: مقدمه: نرم افزار های تلفن همراه به علت دسترسی حداکثری افراد به موبایل روشهای جدیدی در حوزه علوم پزشکی جهت پایش، درمان و توانبخشی در اختیار ما قرار داده اند. از این فرصت میتوان برای پایش دارو نیز استفاده کرد. هدف: هدف از این مطالعه طراحی نرم افزار موبایلی برای محاسبات دارویی و پایش قطرات در حال انفوزیون میباشد. مواد و روش: پژوهش حاضر یک مطالعه کاربردی محصول محور میباشد که در قالب نرم افزار موبایلی با زبان برنامه نویسی FLUTTER در بستر اندروید و قابل توسعه در IOS طراحی شده. این نرم افزار در دو قسمت طراحی شده است (قسمت اول شامل شمارش قطرات از طریق دوربین و سمت دوم شامل محاسبات دارویی میباشد) که قسمت های مختلف آن در محیط ازمایشگاهی تست و توسط پرسشنامه MARS توسط داوران تست گردیده است. نتایج: نتیجه مطالعه تولید یک نرم افزار با قابلیت شمارش قطرات عبوری از چمبره ست محلول تزریقی است که میتواند با استفاده از داده هایی که کاربر وارد میکند محاسبات دارویی را نیز انجام دهد. به نظر میرسد این نرم افزار قابلیت به القوه ای در بهبود کیفیت مراقبت از بیماران از طریق کاهش خطاهای محاسبات دارویی داشته باشد.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    Assessment of knowledge and attitude of nurses and nursing students towards diabetic foot care management and their practices in diabetic foot screening in educational hospitals of Tabriz in 1401
    (Tabriz University of Medical Sciences, School of Nursing and Midwifery, 2024) Moghadam, Aylar; Zamanzadeh, Vahid; Aghazadeh, Ahmad Mirza; Nursing Education; Lotfi, Mojgan
    Abstract Aim: Diabetes is associated with increasing mortality, disability, and increased costs. Diabetic foot and lower limb complications due to diabetes are known as chronic and dangerous complications of diabetes, significantly reducing the quality of life in affected patients and increasing the likelihood of premature death. Early diagnosis of diabetic foot problems allows for timely intervention and prevention of debilitating complications such as amputation, which requires a multidisciplinary treatment and care team. In addition, nurses play an important role in preventing diabetic foot ulcers and amputation through interventions such as patient education, screening high-risk individuals, and providing health care. It should be noted that nursing students, as future health care providers, can also play an effective role in increasing patients' knowledge and awareness and educating them. The aim of this study was to investigate the knowledge and attitudes of nurses and nursing students about diabetic foot care management and their practices in the field of diabetic foot screening. Methods: This research is a descriptive-cross-sectional study conducted in 1401. In this study, 284 nurses working in educational hospitals of Tabriz and 200 students studying at the undergraduate and graduate levels of Tabriz School of Nursing and Midwifery were randomly selected. Data collection was carried out using a four-part questionnaire including demographic and occupational characteristics, a knowledge assessment questionnaire, an attitude assessment questionnaire, and a diabetic foot screening checklist. The data were finally analyzed using SPSS 22 software. Results: the mean scores of knowledge of nurses and nursing students about diabetic foot care management were 11.41 and 11.69, respectively, which showed that about 55% of the nurses and students studied in this study had relatively good knowledge and awareness. The average scores of attitude of nurses and nursing students about diabetic foot care management were 37.16 and 39.01, which approximately 49% of the nurses and students studied had a positive attitude. In the self-assessment checklist for diabetic foot screening, the average scores of nurses and nursing students were 8.17 and 8.47, which indicates the poor practice of diabetic foot screening. Conclusion: In this study, the highest level of awareness was related to diabetic foot risk factors, and paticipants need more education in other areas of diabetic foot. The overall attitude of participants in this study was reported to be positive, and 21% of students considered diabetic foot care to be time-consuming. In addition, based on the results of self-assessment of diabetic foot screening, the minority of the participants performed very well, which is very concerning and is probably related to the negative attitudes. Also, 40% of nursing students stated that they generally do not perform diabetic foot examination and evaluation, which of course requires further studies.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    عنوان: تعیین دانش و نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری از مدیریت مراقبت پای دیابتی و عملکرد آن ها در زمینه غربالگری پای دیابتی در مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز در سال 1401
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی, 1403) مقدم،, آیلار; میرزا آقازاده, احمد; زمان زاده, وحید; آموزش پرستاری; لطفی, مژگان
    چکیده : دانش و نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری از مدیریت مراقبت پای دیابتی و عملکرد آن ها در زمینه غربالگری پای دیابتی در مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز در سال 1401مقدمه: بیماری دیابت امروزه با افزایش روزافزون مرگ و میر، ایجاد ناتوانی و افزایش هزینه ها همراه است. پای دیابتی و عوارض اندام تحتانی ناشی از دیابت، به عنوان عوارض مزمن و خطرناک دیابت شناخته شده اند و باعث کاهش چشمگیر کیفیت زندگی در بیماران مبتلا و افزایش احتمال مرگ زودرس شده اند. تشخیص زودهنگام مشکلات پای دیابتی، امکان مداخله به موقع و جلوگیری از بروز عوارض ناتوان کننده ای مثل آمپوتاسیون را فراهم می کند که این، نیازمند یک رویکرد چند بعدی و یک تیم درمان و مراقبت چند رشته ای است. نقش پرستاران در مراقبت از بیماران دیابتی و آموزش به آن ها، بسیار مهم و غیرقابل انکار می باشد. علاوه بر این، پرستاران نقش مهمی را در پیشگیری از بروز زخم های پای دیابتی و آمپوتاسیون از طریق مداخلاتی مثل آموزش به بیمار، غربالگری افراد پرخطر و ارائه مراقبت های سلامتی، ایفا می کنند. لازم به ذکر است که دانشجویان پرستاری نیز، به عنوان مراقبین سلامت آینده، می توانند نقش موثری در افزایش میزان دانش و آگاهی بیماران و آموزش به آن ها داشته باشند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی دانش و نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری درمورد مدیریت مراقبت پای دیابتی و عملکرد آن ها در زمینه غربالگری پای دیابتی می باشد.روش کار: این پژوهش، یک مطالعه توصیفی-مقطعی است که در سال 1401 انجام گردیده است. در این مطالعه 284 نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی درمانی تبریز و 200 نفر از دانشجویان مشغول به تحصیل در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشکده پرستاری و مامایی تبریز، به روش تصادفی انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از یک پرسشنامه چهار قسمتی شامل مشخصات دموگرافیک و شغلی، پرسشنامه سنجش میزان دانش، پرسشنامه سنجش نگرش و چک لیست انجام غربالگری پای دیابتی انجام شد. داده ها در نهایت با استفاده از نرم افزار SPSS 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج و یافته ها: نتایج این مطالعه حاکی از این بود که میانگین نمرات دانش پرستاران و دانشجویان پرستاری درمورد مدیریت مراقبت پای دیابتی به ترتیب 41/11 و 69/11 بود که نشان داد درحدود 55 درصد از پرستاران و دانشجویان مورد مطالعه در این پژوهش، از دانش و آگاهی نسبتا خوبی برخوردار بوده اند. میانگین نمرات نگرش پرستاران و دانشجویان پرستاری درمورد مدیریت مراقبت پای دیابتی نیز به ترتیب 16/37 و 01/39 بود که تقریبا 49 درصد از پرستاران و دانشجویان مورد مطالعه، دارای نگرش مثبت بوده اند. در چک لیست خودارزیابی انجام غربالگری پای دیابتی، میانگین نمرات پرستاران 17/8 و میانگین نمرات دانشجویان پرستاری 47/8 گزارش شد که نشان دهنده عملکرد ضعیف پرستاران و دانشجویان پرستاری در انجام غربالگری پای دیابتی می باشد.نتیجه گیری کلی: در این مطالعه، با وجود اینکه بیش از نیمی از دانشجویان مورد مطالعه، سابقه دریافت آموزش درمورد پای دیابتی را ذکر کرده بودند، اما تقریبا نیمی از آن ها، از دانش و آگاهی نسبتا خوبی درمورد مدیریت مراقبت پای دیابتی برخوردار بوده اند و بیشترین میزان آگاهی در این پژوهش، مربوط به ریسک فاکتورهای پای دیابتی بوده است و دانشجویان در سایر حیطه های پای دیابتی، نیاز به آموزش بیشتری دارند. نگرش کلی دانشجویان پرستاری در این مطالعه، مثبت گزارش شده است و به نظر 21 درصد دانشجویان، مراقبت از پای دیابتی، برایشان وقت گیر می باشد. به علاوه بر اساس نتایج خودارزیابی دانشجویان پرستاری درمورد غربالگری پای دیابتی، تنها 5/7 درصد از افراد مشارکت کننده، عملکرد بسیار خوبی را داشتند که بسیار قابل تامل است و احتمالا با نگرش منفی نیمی از دانشجویان در ارتباط می باشد. همچنین 40 درصد از دانشجویان پرستاری اظهار داشتند که به طور کلی بررسی و ارزیابی پای دیابتی را انجام نمی دهند که البته نیاز به مطالعات بیشتری وجود دارد.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    The Effect of Combined Fig-Walnut Syrup on Functional Constipation in Pregnant Women: A Randomized Controlled Trial
    (Tabriz University of Medical Sciences, School of Nursing and Midwifery, 2024) Valizadeh, Roghayyeh; Hajizadeh, Khadijeh; Midwifery Egocation; Mirghafourvand, Mojgan; Mohammad Alizadeh Charandabi, Sakineh
    Abstract Background: Constipation is one of the most common gastrointestinal complaints during pregnancy. Consuming fruits and vegetables is often the first line of treatment due to their fiber content. Therefore, the purpose of the present study was to determine the effect of combined fig-walnut syrup on functional constipation (FC) and quality of life (QoL) in pregnant women. Methods: In this double-blind, randomized controlled clinical trial, 90 pregnant women with FC were randomly assigned to receive combined fig-walnut syrup, fig syrup, or placebo (n = 30 in each group) using block randomization. Participants received 15 ml of syrup once daily at night, half an hour before bedtime, for 14 days and were followed up for 2 weeks after the end of the intervention. The FC, quality of life-gravidity (QOL-GRAV), and food frequency questionnaires (FFQ) were used to collect data. The questionnaires were completed once before the intervention and then the FC questionnaire was completed once a week for four weeks and the QoL questionnaire was completed at the end of the fourth week. Kruskal-Wallis and Mann-Whitney U tests were used to compare the number of bowel movements between groups. One-way analysis of variance was used to compare the mean quality of life score before intervention and ANCOVA was used to compare it after intervention. Mann-Whitney U, Kruskal-Wallis and Fisher's exact tests were used to compare the results of secondary objectives between study groups. Results: Following the intervention, although there was no statistically significant difference in the number of defecations between the combined fig-walnut syrup group and the fig syrup group at every four weeks (First week: P = 0.016; Second week: P > 0.001; Third week: P = 0.032; Fourth week: P = 0.007). There was a statistically significant difference compared to the placebo (P < 0.05).
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    تأثیر شربت ترکیبی انجیر و گردو بر یبوست عملکردی و کیفیت زندگی زنان باردار: یک کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی, 1403) ولی زاده, رقیه; حاجی زاده, خدیجه; آموزش مامایی; میرغفوروند, مژگان; محمدعلیزاده چرندابی, سکینه
    چکیده مقدمه: یبوست یکی از شایع ترین شکایات گوارشی در دوران بارداری است. مصرف میوه ها و سبزیجات به دلیل محتوای فیبر آن ها اغلب اولین خط درمان است. بنابراین، هدف از مطالعه حاضر تعیین تأثیر شربت ترکیبی انجیر و گردو بر یبوست عملکردی (FC = functional constipation) و کیفیت زندگی (QoL = quality of life) زنان باردار بود.روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده دوسوکور، 90 زن باردار مبتلا به FC به‌طور تصادفی با استفاده از بلوک بندی تصادفی، به سه گروه شربت ترکیبی انجیر-گردو، شربت انجیر و دارونما تخصیص یافتند (30 نفر در هر گروه). شرکت کنندگان 15 میلی لیتر شربت یک بار در شب، نیم ساعت قبل از خواب، به مدت 14 روز دریافت کردند و به مدت 2 هفته پیگیری شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه هایFC ، کیفیت زندگی اختصاصی دوران بارداری (QoL-GRAV = quality of life-gravidity) و بسامد خوراک 168 آیتمی (168- item Food Frequency Questionnaire = 168- item FFQ) استفاده¬ شد. قبل از مداخله پرسشنامه های مشخصات فردی-اجتماعی و مامایی، FC، QoL و FFQ تکمیل شد و سپس پرسشنامه FC یک بار در هفته به مدت چهار هفته و پرسشنامه کیفیت زندگی در پایان هفته چهارم تکمیل شدند. از آزمون های Kruskal-Wallis و Mann-Whitney U برای مقایسه تعداد دفعات دفع بین گروه ها استفاده شد. برای مقایسه میانگین نمره کیفیت زندگی قبل از مداخله از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و برای مقایسه آن بعد از مداخله، از آزمون ANCOVA استفاده شد. برای مقایسه نتایج اهداف ثانویه بین گروه‌های مورد مطالعه، از آزمون‌های Mann-Whitney U ، Kruskal-Wallis و دقیق فیشر استفاده شد. نتایج: پس از مداخله، اگرچه تفاوت آماری معنی داری در تعداد دفعات مدفوع بین گروه شربت ترکیبی انجیر-گردو در مقایسه با گروه شربت انجیر در هر چهار هفته وجود نداشت (05/0 > P)، اما هر دو گروه مداخله، تفاوت آماری معنی داری با دارونما داشتند (هفته اول: 016/0= P؛ هفته دوم: 001> P؛ هفته سوم: 032/0 = P؛ هفته چهارم: 007/0 = P). میانگین نمره کیفیت زندگی در هر دو گروه شربت ترکیبی انجیر و گردو (تفاوت میانگین تعدیل شده= 4/3-؛ فاصله اطمینان 95%: -7/0- تا-1/6-؛ 008/0= P) و شربت انجیر (تفاوت میانگین تعدیل شده = 8/5؛ 95% فاصله اطمینان: 1/3- تا 6/8-؛ 001/0>P) به طور معنی داری بهتر از گروه دارونما بود ؛ اما بین دو گروه شربت ترکیبی انجیر-گردو و شربت انجیر تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت (تفاوت میانگین تعدیل شده= 4/2؛ 95% فاصله اطمینان: 2/5 تا 3/0-؛ 104/0=P). سایر علائم یبوست از جمله مقدار مدفوع، قوام مدفوع، زور زدن حین دفع و احساس تخلیه ناقص در گروه‌های مداخله (شربت ترکیبی انجیر-گردو و انجیر) نسبت به گروه دارونما به‌طور معنی‌داری بهبود یافتند (05/0 > P). تفاوت آماری معنی داری بین گروه-ها در احساس انسداد آنورکتال و مانورهای دستی برای تسهیل اجابت مزاج وجود نداشت (05/0 < P). تفاوت آماری معنی داری بین گروه شربت ترکیبی انجیر-گردو و شربت انجیر در سایر علائم یبوست از جمله مقدار مدفوع، قوام مدفوع، زور زدن حین دفع و احساس تخلیه ناقص، احساس انسداد آنورکتال و مانورهای دستی برای تسهیل اجابت مزاج وجود نداشت (05/0 < P). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف شربت ترکیبی انجیر-گردو و شربت انجیر ممکن است به بهبود علائم یبوست و افزایش کیفیت زندگی در دوران بارداری کمک کند. مطالعات مداخله ای بیشتری برای رسیدن به یک تصمیم قطعی مورد نیاز است.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    Quality of Family-Centered Education and Follow-up Program for Burn Patients in Tabriz Sina Teaching Hospital
    (Tabriz University of Medical Sciences, School of Nursing and Midwifery, 2024) Ahmadi, Hima; Ajodani, Fardin; Aghazadeh, Ahmad Mirza; Nursing Education; Lotfi, Mojgan
    Abstract Background: Burn injuries are a major cause of morbidity and mortality worldwide, affecting not only the patients but also their families. Family-based education and follow-up program are interventions that aim to improve the quality of life and psychosocial outcomes of patients with burns and their families. However, there is a lack of evidence on the effectiveness and feasibility of these programs in different settings and populations. This study aimed to evaluate the features of the Family-based education and follow-up program (FBEFP). method: This research is a comparative descriptive study that examines the quality of the content and process of the Family-based education and follow-up program (FBEFP) by evaluating the number of patients under follow-up, educational needs, training provided, and the quality of life for the group under follow-up through case files available in the follow-up clinic. Also, the rate of readmission and satisfaction for two groups under follow-up and without follow-up are evaluated and compared. Results: The results of this study revealed the positive impacts of the FBEFP on the patients' physical, psychological, and social outcomes and quality of life. 4.8% of the people in the follow-up group were re-admitted, while this amount was 7.2% in the group without follow-up. Although the number of readmissions was less in the non-follow-up group, statistically no significant difference was observed between the two ratios before and after follow-up. In order to evaluate satisfaction rates, In the follow-up group, 72 patients and in the non-follow-up group, 38 patients were reached. After converting these data to normal distribution, using t-test, it was determined that the difference between the two studied groups was highly significant. In other words, the follow-up process has had favorable results on the satisfaction of the studied people. Conclusion: The results of the study showed that the implemented Family-based education and follow-up program, despite its shortcomings such as not following up all selected patients and the small number of people followed up after discharge, had important effects such as improving the quality of life of patients, reducing educational needs and a significant increase in the level of satisfaction. Considering the importance of the above items in improving the quality of the services provided, it is important to take necessary actions to improve the implementation of this program and eliminate the shortcomings such as the lack of human resources in the follow-up department. Also, it seems that the causes of some patients' lack of interest in re-following should be investigated more carefully so that the necessary modifications or additions to the program can be made by knowing these factors.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    تعیین کیفیت برنامه آموزش و پیگیری خانواده محور بیماران سوختگی ترخیص شده از مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز در طی سال های (1399-1400)
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی, 1403) احمدی, هما; آجودانی, فردین; میرزا آقازاده, احمد; آموزش پرستاری; لطفی, مژگان
    چکیده: مقدمه: صدمات ناشی از سوختگی عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است که نه تنها بیماران بلکه خانواده های آنها را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. برنامه آموزش و پیگیری خانواده محور (FBEFP) با هدف بهبود کیفیت زندگی و پیامدهای روانی-اجتماعی بیماران سوختگی و خانواده آنها انجام می شود. با این حال، شواهدی در مورد اثربخشی و امکان‌سنجی این برنامه‌ها در محیط‌ها و جمعیت‌های مختلف وجود ندارد. این مطالعه با هدف ارزیابی ویژگی‌های برنامه آموزش و پیگیری خانواده‌محور ، انجام میشود. روش اجرا: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقایسه ای است که به بررسی کیفیت محتوی و فرآیند برنامه آموزش و پیگیری خانواده محور از طریق ارزیابی تعداد بیماران تحت پیگیری، نیاز های آموزشی، آموزش های ارائه شده و کیفیت زندگی برای گروه تحت پیگیری از طریق پرونده های موجود در کلینیک فالوآپ میپردازد. هم چنین میزان بستری مجدد و رضایتمندی برای دو گروه تحت پیگیری و بدون پیگیری ارزیابی و مقایسه میشود. نتایج: نتایج این مطالعه تأثیرات مثبت FBEFP را بر کاهش نیاز های آموزشی و بهبود کیفیت زندگی بیماران نشان داد. 4.8 درصد از افراد گروه پیگیری مجدد بستری شدند، در حالی که این میزان در گروه بدون پیگیری 7.2 درصد بود. اگرچه تعداد بستری مجدد در گروه بدون پیگیری کمتر بود، اما از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دو نسبت قبل و بعد از پیگیری مشاهده نشد. به منظور بررسی میزان رضایت، در گروه پیگیری، 72 بیمار و در گروه غیر پیگیری، 38 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند که از نظر آماری تفاوت بین دو گروه مورد مطالعه معنی دار بوده و روند پیگیری نتایج مطلوبی بر رضایت افراد مورد مطالعه داشته است. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که برنامه آموزش و پیگیری خانواده محور اجرا شده با وجود کاستی هایی مانند عدم پیگیری همه بیماران انتخاب شده و کم بودن تعداد افراد پیگیری شده بعد از ترخیص، تاثیرات مهمی همچون بهبود کیفیت زندگی بیماران، کاهش نیاز های آموزشی بیماران، افزایش معنادار میزان رضایتمندی داشته است. با توجه به اهمیت موارد فوق در بهبود کیفیت خدمات ارائه شده، ضروری است جهت بهبود اجرای این برنامه و رفع کاستی ها مانند کمبود نیروی انسانی در بخش پیگیری و نیز توسعه آن در سایر بیمارستان ها، اقدامات لازم انجام گیرد. هم چنین بنظر میرسد علل عدم علاقه برخی از بیماران برای پیگیری مجدد باید مورد بررسی دقیق تری قرار گیرد تا با شناخت این عوامل اصلاحات یا پیوست های لازم در برنامه صورت گیرد.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    Determining the relationship between remifentanil analgesia and postpartum depression and childbirth experience in women referred to Taleghani Educational and Medical Center, Tabriz
    (Tabriz University of Medical Sciences, School of Nursing and Midwifery, 2024) Shoorshi, Fatemeh; Mirghafourvand, Mojgan; Rezaei, Mansour; Nursing Education; Malakouti, Jamileh; Ghanbari Homayi, Solmaz
    Abstract Background: Pain is a risk factor for postpartum depression. This study aimed to determine the relationship between remifentanil analgesia and postpartum depression, as well as the birth experience in Iranian women. Materials and Methods: This prospective cohort study was conducted on 200 mothers who underwent vaginal birth at Taleghani Hospital in Tabriz, Iran, in 2023-2024. The Edinburgh Postnatal Depression Scale and the Childbirth Experience Questionnaire were used to assess the outcomes. To compare the childbirth experience and postpartum depression between the exposure group (receiving remifentanil) and the non-exposure group, independent t-tests, and Mann-Whitney U tests were employed, respectively. Results: The mean postpartum depression score in the remifentanil analgesia group was statistically significantly lower than in the non-analgesia group (p= 0.002). The mean total childbirth experience score in the exposure group was statistically significantly higher than in the non-exposure group (p< 0.001). Additionally, a comparison of the subdomains of childbirth experience between the two groups revealed that the mean scores for own capacity (p< 0.001), perceived safety (p< 0.001), and participation (p< 0.001) were statistically significantly higher in the remifentanil group compared to the non-analgesia group. However, there was no statistically significant difference between the two groups regarding the professional support subdomain (p= 0.434). Based on the Spearman test, no statistically significant correlation was found between childbirth experience and postpartum depression in either the remifentanil analgesia or non-analgesia groups (p> 0.05). Conclusion: These findings highlight the importance of using remifentanil analgesia as a potential option for preventing postpartum depression and creating a positive childbirth experience. It is recommended that clinical trials be conducted to obtain more precise findings.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    تعیین ارتباط بی دردی رمی‌فنتانیل با افسردگی پس از زایمان و تجربه زایمان در زنان مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی طالقانی تبریز
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پرستاری و مامایی, 1403) شورشی, فاطمه; میرغفوروند, مژگان; رضائی،, منصور; آموزش مامایی; ملکوتی, جمیله; قنبری همائی, سولماز
    چکیده: مقدمه و هدف: درد یک عامل خطر شناخته شده برای بروز افسردگی پس از زایمان است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بی‌دردی رمی‌فنتانیل با افسردگی پس از زایمان و تجربه زایمان در زنان ایرانی انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه‌ی کوهورت آینده نگر بین 200 مادر زایمان کرده به روش واژینال در بیمارستان طالقانی تبریز، ایران در سال 1402 انجام شد. از پرسشنامه های افسردگی پس از زایمان ادینبورگ و تجربه زایمان جهت بررسی پیامدها استفاده شد. جهت مقایسه تجربه زایمان و افسردگی پس از زایمان در زنان گروه مواجهه (دریافت‌کننده رمی فنتانیل) و غیرمواجهه به ترتیب از آزمون تی مستقل و من‌ویتنی‌یو استفاده شد. یافته ها: نظر مشخصات فردی-اجتماعی در بین شرکت کنندگان بر اساس آزمون مجذور کای تفاوت آماری معنی دار به تفکیک گروه ها نشان نداد. تفاوت آماری معنی‌داری بین گروه مواجهه و غیر مواجهه از نظر میزان افسردگی پس از زایمان وجود داشت (002/0=P). مقایسه نمره کل تجربه زایمان در بین دو گروه مطالعه نشان داد که میانگین نمره تجربه زایمان در گروه مواجهه 93/2 (43/3) و در گروه غیر مواجهه 87/2 (26/0) بود که بر اساس آزمون ANCOVA و با تعدیل متغیر کنترل بر روی زایمان بین دو گروه تفاوت آماری معنی داری وجود نداشت (251/0=P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان دهنده ی کاهش نمره ی افسردگی پس از زایمان و افزایش نمره ی تجربه زایمان در بین زنان دریافت کننده رمی‌فنتانیل در مقایسه با زنان بدون دریافت بی‌دردی حین لیبر بود. یافته‌ی این مطالعه به اهمیت استفاده از بی دردی با استفاده از داروی رمی‌فنتانیل به عنوان یکی از گزینه های پیشگیری از افسردگی پس از زایمان و ایجاد تجربه مثبت زایمان اشاره دارد. پیشنهاد می شود برای دستیابی به یافته‌های دقیق تر، مطالعات کارآزمایی بالینی انجام شود.