School of Pharmacy

Permanent URI for this communityhttps://dspace.tbzmed.ac.ir/handle/123456789/5

The School of Pharmacy, as the second pharmacy faculty in Iran after Tehran pharmacy school in 1328 Hejri Shamsi , was located at Tabriz Imam Khomeyni square and Ayatollah Taleghani Street ,was established to provide the country needs to pharmacist. This major change occurs when there was no pharmacy school in Tabriz and pharmacy personnels learn it experimently and finally reach the stage of dispensering . Permission to establish a pharmacy was given after passing the test which requires the literacy and knowing Latin language and dispenesring. Tabriz pharmacy faculty is established after student advertising admission. At the first reception, the number of students did not pass, But college starts first training cources with 25 students. After 2-year curriculum of courses, the speciality pharmaceutical topics were teached. Toxicology and jalinoosi products were as specialized courses. Later by the dean Department , Dear doctor Ismaiil Anghajy , basic steps were taken for developing the faculty. School of Pharmacy began its own activities with medicine school and gained independence in 1345.following the dissolution of the pharmacy schools in whole country in September 1347, a new school of pharmaceutical and clinical laboratory sciences began its own activities.The pharmacy faculty was established with the aim of training pharmacy students and drug experts to manage pharmacy, Pharmaceutical industry,economy of country and training experts to work in clinical laboratory and searching in pharmacy and the laboratory. The Department of Laboratory science was transferred Medicine faculty in 1351. The Nutrition school within Tabriz Pharmacy Faculty began its academic activities with 39 students in 1353 and with the establishment of the health and nutrition school it was separated from pharmacy faculty in 1370. The new building for the School of Pharmacy started with an area of ​​17,000 square meters in 1386. Tabriz School of Pharmacy has more than 3000 pharmacy graduated is delivered to our country that many of them , have been efficient and effective rules in Pharmaceutical Science. currently Tabriz School of Pharmacy consists of 7 Department of Pharmaceutic, Pharmacology and Toxicology, Pharmacognosy, Pharmaceutical Chemistry, Pharmaceutical Biotechnology, Clinical Pharmacy and Food and Drug Control. Faculty Education departments and physical facilities with high knowledge of professors tries to through training programs, basic and applied researches and provide services , solve problems with use of a pharmacy modern knowledge and Significant contribution in scientific development of their own country. Training courses for PhD students starts in field of Pharmacognosy in Tabriz school of pharmacy . now 62 PhD students are studing in Tabriz Pharmacy faculty in the field of Pharmacognosy, Pharmaceutics, Pharmacology, Pharmaceutical Chemistry, Toxicology, Biotechnology, pharmaceutical and food and drug control. Tabriz Pharmacy school is located at the heart of the city where the science and art were born. preserved old town in the vicinity of modern development, its proximity to the Shahand mountain that always carrying snow and Uromiye lake and ... causes the city unforgettable for students who live and study in it.

Browse

Search Results

Now showing 1 - 10 of 29
  • Item type: Item ,
    تهیه فرمولاسیون لیپوزومال آمفوتریسین B سازگار در نرمال سالین
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1404) انصاریان نژاد, فاطمه; ولیزاده, هادی; ذاکری میلانی, پروين
    مقدمه: فرم لیپوزومال آمفوتریسین در مقایسه با داروی تنها، در بالین سمیت کمتری دارد. با این حال، فرم لیپوزومال آمفوتریسین در تماس با سرم نرمال سالین رسوب تشکیل می دهد.هدف: این پروژه با هدف تهیه فرمولاسیون لیپوزومال آمفوتریسین سازگار با سرم نرمال سالین انجام شد. روش کار: مواد مختلف از جمله DSPE-mPEG 2000، مرج 52، توئین 80، پلوکسامر 407، پلوکسامر 188 و پگ 2000 به فرمولاسیون لیپیدی آمفوتریسین اضافه شدند. سازگاری آنها با نرمال سالین در زمان‌های مختلف بررسی شدند. ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی لیپوزوم‌های تهیه ‌شده شامل اندازه ذره ای، توزیع اندازه ذره‌ای، پتانسیل زتا، مورفولوژی، بارگیری دارو با استفاده از اندازه‌گیری مستقیم، پایداری فیزیکی و شیمیایی و مطالعات برهمکنش دارو- لیپیدی با استفاده از FTIR مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیزآمفوتریسین از روش HPLC استفاده شد.یافته‌ها: در فرمولاسیون‌های تصحیح شده بوسیله مرج 52 و DSPE-mPEG 2000، لیپوزوم‌ها با ویژگی‌های قابل قبول بدست آمدند. محدوده اندازه لیپوزوم‌ها درحدود 132 تا 588 و PDI کمتر از 45/0 بود. محدودهZP بین 23- تا 8/8- میلی ولت اندازه گیری شد. لیپوزوم ها قبل و بعد از لیوفیلیزاسیون دارای شکل کروی بدون اگریگاسیون بودند. پودر لیوفیلیزه شده هر دو فرمولاسیون به مدت 6 ماه از نظر فیزیکی بدون تغییر در رنگ یا ظاهر پایدار بود، اما محلول لیپوزومال آنها تقریباً دو ماه در دمای 4 درجه سانتی‌گراد از نظر فیزیکی پایدار بود. پس از نگهداری 6 ماهه، پایداری فرمولاسیون مرج 52 حدود %48/89 و فرمولاسیون DSPE-mPEG 2000 حدود %79/92 مشاهده شد. مطالعات FTIR بارگیری فیزیکی دارو را بدون برهمکنش قابل توجه بین آمفوتریسین و سایر اجزا نشان داد.نتیجه‌گیری: فرمولاسیون‌های لیپوزومال متفاوتی از آمفوتریسین تهیه شدند. فرمولاسیون‌هایی که با مرج 52 و DSPE-mPEG 2000 بدست آمدند بیشترین سازگاری را با سرم نرمال سالین نشان دادند.
  • Item type: Item ,
    توسعه هیدروژل کیتوزان حاوی میسل‌های PEG-PCL بارگذاری شده با سیلیبینین و بررسی خاصیت ضدسرطانی آن در سلول‌های B16 ملانوما
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1402) عابدی, نگار; منتظرصاحب, سهیلا; دلیر عبدالهی‌نیا, الهه; مولوی, ام‌لیلا; فتحی, مرضیه
    مقدمه: سیلیبینین نوعی دارو با منشا گیاهی و اثرات ضدسرطانی و محافظت کنندگی کبد است که به دلیل ساختار هیدروفوب خود و محلولیت کم، کاربرد محدودی در بالین دارد به همین علت است که از هیدروژل‌ کیتوزان-دی‌آلدهید استارچ استفاده می‌شود تا نیمه‌عمر دارو در بدن افزایش پیدا کند اما به دلیل ماهیت هیدروفوب دارو از میسل‌های PEG-PCL استفاده می‌شود تا هدف درمانی انجام بگیرد، غلظت دارو در بافت تومور بالا برود و بارگذاری دارو در هیدروژل ممکن شود. اهداف: تهیه‌ی‌ یک فرمولاسیون جدید از داروی سیلیبینین به کمک هیدروژل‌های درجا ژل شونده و نانوذرات. روش‌ کار: سیلیبینین به روش تبخیر کمک حلال در میسل‌های PEG-PCL بارگذاری شد. دی‌آلدهید استارچ (DAS)تولید شد. ترکیب دارو-کوپلیمر freeze-dry شده به محلول DAS اضافه شد و درنهایت مخلوط بدست آمده به یکباره به محلول کیتوزان اضافه شد تا فرایند cross-linking انجام بگیرد و هیدروژل تشکیل شود. تست‌های فیزیکوشیمیایی مربوطه انجام گرفت. برای بررسی میزان سمیت سلولی از سلول‌های B16 melanoma و رنگ‌آمیزی MTT و Live/Dead استفاده شد.نتایج: میزان انکپسولاسیون دارو در میسل‌ها در حد قابل قبول بود و سایز میسل‌ها در رنج استاندارد (20-200 نانومتر) قرار داشت. ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی مربوط به هیدروژل و میسل‌ها مناسب بود. بر طبق مطالعات رهش دارو، پس از گذشت 72 ساعت حدود 98% دارو به محیط بافر با حجم 200 میلی‌لیتر وارد شد. مطالعات کشت سلولی نشان داد که فرمولاسیون هیدروژل و میسل به تنهایی غیر سمی بوده و مرگ و میر سلول‌ها در مواجهه با آنها پایین است. بحث، بررسی و نتیجه‌گیری: طبق بررسی‌های انجام گرفته و مقایسه با مقالات، رهش دارو در فرمولاسیون هیدروژل نسبت به داروی آزاد یا داروی بارگذاری شده در میسل کنترل شده‌تر بود. هیدروژل‌های کیتوزان-دی‌آلدهید استارچ حاوی نانوذرات PEG-PCL می‌توانند برای رساندن عوامل درمانی به بافت تومور و هدف درمانی سرطان کارآمد باشند.
  • Item type: Item ,
    سيستم هيدروژلي در جا ژل شونده بر پايه پولوكسامر حاوي نانوذرات كيتوزان تيوله شده بعنوان سيستم رهش داروي گالانتامین از طريق بيني
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1401) لطفی, ملیکا; امیدی, یداله; نخل بند, آیلار; ادیب کیا, خسرو; فتحی, مرضیه
    مقدمه: با توجه به سد خونی مغزی، رویکردهای دارورسانی برای بیماری آلزایمرمحدود است. به نظر می رسد دارورسانی از طریق بینی به دلیل هدف قرار دادن مستقیم مغز، رویکرد مناسب تری باشد.اهداف: در این مطالعه، یک سیستم دارورسانی جدید به عنوان هیدروژل درجاژل شونده، برای گالانتامین تهیه شد.روش‌ها: نانوذرات مخاط چسبنده با تیولاسیون کیتوزان با مرکاپتوپروپیونیک اسید تهیه شدند. مطالعات آزادسازی گالانتامین از هیدروژل سنتز شده با استفاده از کیسه دیالیز انجام شد. برای تجزیه و تحلیل ساختار فرمولاسیون های آماده شده از طیف سنجی FT-IR، DLS، TEM، SEM، رئومتر استفاده شد. سمیت سلولی در شرایط آزمایشگاهی هیدروژل تهیه شده بر روی سلول های Caco-2 با استفاده از روش MTT ارزیابی شد. زنده ماندن سلولی هیدروژل ها با رنگ آمیزی DAPI و کیت زنده/مرده تعیین شد. جذب سلولی نانوذرات نشاندار شده با FITC توسط آنالیز میکروسکوپ فلورسانس بر روی سلول‌های A172 مورد ارزیابی قرار گرفت. مطالعات ex-vivo روی مخاط بینی و مغز گوسفند نیز مورد ارزیابی قرار گرفت.بحث و بررسی: نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که مقدار تیولاسیون کیتوزان مناسب است. نانوذرات تهیه شده از طریق یونوتروپیک بارگیری دارو نشان ندادند اما از طریق سنتز به روش desolvation، دارو بارگیری شد. آزادسازی دارو از داروی بارگذاری شده در ژل پلوکسامر نانوذرات کیتوزان تیوله شده در مقایسه با داروی بارگذاری شده در پلوکسامر بدون نانوذرات، کنترل شده ‌تر بود. نتایج ما تأیید کرد که فرمولاسیون تهیه شده غیر سمی بوده و زنده مانی سلولی بالایی دارد. همچنین نتایج ex-vivo روی مخاط و مغز گوسفند اثر هیستوپاتولوژیک قابل قبولی را نشان دادند.نتیجه‌گیری: هیدروژل‌های جا ژل شونده بر پايه پولوكسامر حاوي نانوذرات كيتوزان تيوله شده بعنوان سيستم رهش دارو می‌توانند به ویژه برای رساندن عوامل درمانی به مغز از طریق بینی کارآمد باشند.
  • Item type: Item ,
    بررسی درون تنی کاردیوتوکسیسیتی و اثربخشی تجویز داروی دوکسوروبیسین بارگیری شده بر روی نانوذرات مغناطیسی کونژوگه با پلیمر هوشمند حاوی اسید فولیک در موش صحرایی مبتلا به سرطان سینه
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1401) محمد علی پوررادی, نسیبه; بابائی, حسین; برادران, بهزاد; آذرمی, یداله; همیشه کار, حامد
    مقدمه: دوکسوروبیسین (DOX) یک داروی شیمی درمانی موثر برای درمان بسیاری از بدخیمی ها از جمله سرطان پستان می باشد. با این حال، کاربرد بالینی آن توسط سمیت قلبی محدود شده است. هدف: در این مطالعه نانوسامانه دارورسانی هدفمند تومور (DOX-folate-poly-MNPs) در مدلهای حیوانی سرطان پستان، برای بررسی اثرات درمانی، سیتوتوکسیک و اثرات نامطلوب شیمی ‌درمانی DOX از جمله سمیت قلبی، با افزایش انتخاب‌ پذیری و کنترل آزادسازی دارو در بافت توموری مورد ارزیابی قرار گرفت.روش: برای ارزیابی اثربخشی ضد سرطانی نانوسامانه دارورسانی هدفمند تومور، 40 موش صحرایی ماده نژاد Sprague-Dawley (45-48 روزه)، mg/kg 25 ماده DMBA را به صورت ترزیق زیر جلدی برای القای تومور پستان دریافت کردند. پس از 8 هفته که حجم تومور به mm31000 رسید، مدلهای سرطان پستان، نرمال سالین (کنترل)، DOX، DOX-poly-MNPs و DOX-folate-poly-MNPs را با دوز mg/kg/48 h 2 به مدت 12 روز دریافت کردند. بعد از ارزیابی گروه های مورد مطالعه از نظر پارامترهای همودینامیک قلبی، تست¬های qPCR، وسترن-بلات،TUNEL staining ، ki67 IHC staining روی بافت های قلب و تومور انجام گرفت. یافته‌ها: گروهDOX-folate-poly-MNPs ، افزایش معنی‌داری در بیان پروتئین BAX و C-caspase-3و همزمان کاهش معنی‌داری در بیان پروتئین Bcl-2 و شاخص پرولیفریشن ki67، و کاهش حجم در بافت‌ تومور نشان داد. پایش سلامت قلب تایید کرد که نانوسامانه دارورسانی هدفمند تومور الگوی ECG، عملکرد بطن چپ، پارامترهای فشار خون شریانی و شاخص وزن قلب را بهبود بخشید. علاوه بر این، نانوسامانه دارورسانی طراحی شده می تواند در بافت قلب با کاهش سطح پروتئینBAX ، C-PARP1 و C-caspase-3 در مقایسه با دارویDOX ، مرگ سلول های میوکارد را کاهش دهد. نتیجه‌گیری: نتایج امیدوارکننده حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که Folate-poly-MNPs می‌تواند به عنوان یک نانوسامانه هدفمند برای دارورسانی موثر DOX با افزایش جذب دارو در محل تومور، کاهش سمیت قلبی و بهبود میزان بقاء در مدل های سرطان پستان، پیشنهاد شود.
  • Item type: Item ,
    تهیه و ارزیابی هیدروژل های بر پایه ژلان گام حاوی نانوذرات کیتوزان تیوله شده برای دارورسانی چشمی موثر تیمولول مالئات
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1401) بایرامی, مهدی; امیدی, یداله; دلیر عبدالهی نیا, الهه; ادیب کیا, خسرو; فتحی, مرضیه
    مقدمه: استفاده طولانی مدت بیماران مبتلا به گلوکوم از قطره های چشمی به دلیل زمان ماندگاری کم قطره ها روی سطح چشم، موجب کاهش پذیرش بیمار می‌شود. بنابراین تهیه فرمولاسیونی از این داروها که بتواند برای مدت طولانی روی چشم بماند و دارو را به آرامی آزاد کند، این مشکل را حل می کند.هدف: هدف از این پژوهش تهیه فرمولاسیونی از نانوذرات کیتوزان تیوله در پایه ژلان گام است که بتواند داروی تیمولول را با حداقل سمیت و به شکل موثری آزاد کند.روش کار: گروه‌های تیول به کیتوزان اضافه شد. برای تایید کیفی و کمی واکنش از FT-IR و روش المان استفاده شد. نانوذرات بارگذاری شده با دارو را به روش desolvation تهیه و اندازه ذرات و پتانسیل زتا و درصد بارگذاری دارو تعیین شد. خواص رئولوژیکی فرمول توسط رئومتر و آزادسازی دارو با استفاده از کیسه دیالیز غوطه ور ارزیابی شد. مورفولوژی فرمولاسیون با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد مطالعه قرار گرفت. سمیت سلولی با روش MTT ارزیابی شد.نتایج: طیف FT-IR نمونه ها واکنش تیولاسیون را تایید کرد. مقدار گروه های تیولاسیون 18.7 ± 198.6 میکرومول تیول در هر گرم کیتوزان است. نانوذرات کیتوزان تیوله سنتز شده اندازه ذرات 271.4 نانومتر را نشان داد. درصد بارگذاری 60.3 درصد بود. مطالعات رئولوژیکی نشان داد که افزودن نانوذرات به هیدروژل تأثیر اندکی بر خواص رئولوژیکی دارد و آزادسازی دارو از نانوذرات موجود در هیدروژل کندتر شده است. مورفولوژی فرمولاسیون فضای آزادی را برای نانوذرات فراهم کرده است. تست سمیت سلولی نشان داد که بین فرمولاسیون و گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود ندارد.نتیجه گیری: بر اساس مطالعات ما، TCNPs داخل ژلان گام گزینه مناسبی برای استفاده طولانی مدت از داروی تیمولول مالئات است و موجب کاهش دفعات مصرف می شود.
  • Item type: Item ,
    تهیه و بررسی خواص فیزیکوشیمیائی لیپوزوم های تزریقی آمفوتریسین بی
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1401) سیفی, رقیه; ولیزاده, هادی; ذاکری میلاني, پروين
    مقدمه: فرم لیپوزومال آمفوتریسین B علاوه بر کاهش سمیت در مقایسه با داروی ساده، خواص فارماکوکینتیک و فارماکودینامیک بهبود یافته ای را به همراه دارد.هدف:این پروژه با هدف بررسی مناسب ترین روش برای تهیه لیپوزوم های آمفوتریسین B با ویژگی های قابل قبول انجام شد.روش کار: ابتدا آزمایشهای غربالگری محلولیت در حلال ها و pH های مختلف انجام شد. در ادامه سه روش تهیه لیپوزوم تزریق اتانول، تبخیر حلال و روش بدون حلال مورد بررسی قرار گرفت. ویژگی‌های فیزیکوشیمیایی لیپوزوم‌های تهیه‌ شده شامل اندازه ذره ای، توزیع اندازه ذره ای، پتانسیل زتا، مورفولوژی، بارگیری دارو با استفاده از اندازه‌گیری مستقیم، پایداری فیزیکی و شیمیایی و مطالعات برهمکنش دارو-لیپیدی با استفاده از FTIR مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیزآمفوتریسین B از روش HPLC استفاده شد.یافته ها: در هر سه روش لیپوزوم هایی با ویژگی های قابل قبول به دست آمد. محدوده اندازه لیپوزوم ها 150.3 تا 263.9 و PDI کمتر از 0.32 بود. محدودهZP بین 20.39- تا 25.3- میلی ولت است. لیپوزوم ها قبل و بعد از لیوفیلیزاسیون دارای شکل کروی و بدون تجمع بودند. کمترین مواجهه با NaOH در طول آماده سازی به دلیل امکان تجزیه در شرایط اولیه در نظر گرفته شد. پودر لیوفیلیزه شده در روش بدون حلال به مدت 6 ماه از نظر فیزیکی بدون تغییر در رنگ یا ظاهر پایدار بود، اما محلول لیپوزومال آمفوتریسین B تقریباًیک ماه در دمای 4 درجه سانتیگراداز نظر فیزیکی پایدار بود. پس از نگهداری 6 ماهه، از دست دادن8.5 درصدی دارو حاصل شد و الگوی تخریب از یک نظم خطی پیروی می کند. مطالعات FTIR بارگیری فیزیکی دارو، برهمکنش قابل توجهی بین آمفوتریسین B و سایر اجزا نشان نداد.نتیجه گیری: لیپوزوم های بارگیری شده با آمفوتریسینB در سه روش کاربردی تهیه شدند. روش بدون حلال را می توان اقتصادی ترین و دوستدار محیط زیست دانست.
  • Item type: Item ,
    اثرات ضد میکروبی نانو ذرات اکسید منیزیوم درمهاررشد باکتری درسطح لنزهای تماسی نرم
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1400) اسدی, بهاره; ادیب کیا, خسرو; مهاجری, سید احمد; خامنه باقری, بهمن
    مقدمه: افزایش مقاومت پاتوژن ها در برابر آنتی بیوتیک ها در سال های اخیر مشکلات زیادی را در جامعه پزشکی ایجاد کرده است. ترکیب تکنولوژی مدرنی مثل نانوتکنولوژی همرا با عناصر فلزی با قابلیت ضد میکروبی توانسته است مسیر جدیدی را در راه مبارزه با میکروارگانیسم های مقاوم ایجاد کند. نانو ذرات منیزیوم اکساید ، یک اکسید فلزی است که بصورت وسیع در مناطق گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد. این نانو ذرات فلزی به سبب تولید آنیون های سوپراکسید عملکرد باکتریوسیدی خوبی محیط های مختلف نشان داده است. به همین دلیل این ذرات می توانند به صورت تنها و یا همراه با آنتی بیوتیک ها به منظور جلوگیری از فعالیت باکتری ها مورد استفاده قرار بگیرند. هدف: ارزیابی خواص ضد میکروبی نانوذرات منیزیم اکساید در حضور لنز های تماسی به منظور جلوگیری از آلودگی لنز ها در محیط غیر استریل و تعیین توانایی بالقوه ی منیزیوم اکساید در مهار رشد میکروبی روش اجرا : ابتدا حداقل غلظت مهاری و حداقل غلظت با اثر کشندگی نانودرات منیزیم اکساید برای میکروارگانیسم های کاندیدا آلبیکنز، استافیلوکوکوس اورئوس و اپیدرمیدیس، اشرشیا کلی، سودوموناس آئروژینوزا، باسیلوس سابتیلیس و اشرشیا کلی محاسبه شد. سپس آزمون کینتیک غیرفعال سازی و اثرات ضد بیوفیلمی )با 3 روش( میکروتیتر پلیت ، شمارش میکروبی و تصویر برداری الکترون میکروسکوپی ارزیابی شد. یافته ها و نتیجه گیری: نانوذرات منیزیم اکساید تاثیر چشمگیری در کاهش تعداد باکتری ها در 42 ساعت بعد از 3 لگاریتم در تعداد باکتری ها شدند. این ذرات خواص ضد بیوفیلمی از - زمان کشت نشان دادند و سبب کاهش 4 خود نشان داده ولی این تاثیرات از لحاظ آماری معنی دار نیستند. پس می توان نتیجه گرفت نانوذرات منیزیم اکساید میتوانند به عنوان ماده آنتی باکتریال، در فرمولاسیون لنز های تماسی به کار برده شوند.
  • Item type: Item ,
    تهیه نانو ذرات کیتوزان - بتاسیکلودکسترین-p DNA کد کننده اینترلوکین ١٢ و تعیین خصوصیات فیزیکوشیمیایی آن
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1389) نهائی, مهرناز; ولی زاده, هادی; دستمالچی, سیاوش; لطفی پور, فرزانه; عسگری, داوود
    زمینه نظری و اهداف: اثرات ضد توموری اینترلوکین ۱۲ به عنوان یک سیتوکاین از طریق تحریک سیستم ایمنی به اثبات رسیده است. سامانه های ژن رسانی غیر ویروسی دارای مزایایی هستند که از جمله آنها، آسانی تهیه، هزینه کم، ایمونوژنیسیته کم و عدم محدودیت در اندازه ماده ژنتیکی قابل حمل توسط آنها می باشد. هدف اصلی این مطالعه بررسی پتانسیل نسل جدیدی از نانوکریرهای پلی ساکاریدی متشکل از کیتوزان و سیکلودکسترین برای ژن رسانی می باشد. برای این منظور نانوذرات کیتوزان- سیکلودکسترین- پلاسمید کد کننده اینترلوکین ۱۲ تهیه شدند و خصوصیات فیزیکوشیمیایی آنها وهمچنین سمیت آنها علیه سلولهای کارسینومای روده موش (CT-26) مورد بررسی قرار گرفت. مواد مصرفی و روش کار: نانوذرات کیتوزان- سیکلودکسترین- پلاسمید کد کننده اینترلوکین ۱۲ با استفاده از روش ژلاسیون یونی ionotropic gelation)) تهیه شدند و خصوصیات فیزیکوشیمیایی آنها از قبیل اندازه، پتانسیل زتا، اندکس پلی دیسپرسیتی، مورفولوژی، کارایی بارگیری و سمیت آنها علیه سلولهای کارسینومای روده موش (CT-26) بررسی شد. نتایج: نانوذرات کیتوزان- سیکلودکسترین- پلاسمید کد کننده اینترلوکین ۱۲ با استفاده از روش ژلاسیون یونی تهیه شدند. تشکیل کمپلکس پلیمر- پلاسمید با استفاده از الکتروفورز با ژل آگارز نشان داده شد. تمام ذرات تهیه شده از لحاظ شکل کروی، از لحاظ اندازه در حد نانوو با پلی دیسپرسیتی خوب بودند. (165/2±3/171 نانو متر، 014/0±231/0 = PdI)، پتانسیل زتای آنها مثبت (55/1±3/34) و کارایی بارگیری آنها خوب بود (067/2±315/83%). نانوذرات تهیه شده سمیت حاد علیه سلولهای کارسینومای روده موش (CT-26) نشان ندادند. نتیجه گیری: نانوذرات کیتوزان- سیکلودکسترین- پلاسمید کد کننده اینترلوکین ۱۲ تهیه شده با روش ژلاسیون یونی دارای اثرات سمی روی سلولهای مورد بررسی نبودند و می توانند جهت افزایش بیان اینترلوکین ۱۲ در سلولهای مورد هدف استفاده شوند.
  • Item type: Item ,
    انتقال siRNA ی مربوط به ژن survivin توسط نانوذرات سنتزی جديد به داخل سلول های سرطانی سينه و تعيين اثرات ضد سرطاني نانوپلکس های تهيه شده
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1395) آرامی, صنم; حجازی, محمد سعید; صمدی, ناصر; رشیدی, محمد رضا; مهدوی, مجید
    مقدمه: استفاده از siRNA برای سرکوب ژن سوروایوین در سرطان سینه به عنوان یکی از علل مهم مرگ و میر دردست مطالعه می باشد. هدف: انتقال siRNA ی مربوط به ژن survivin توسط نانوذرات سنتزی جديد به داخل سلول های سرطانی سينه و تعيين اثرات ضد سرطاني نانوپلکس های تهيه شده. روش کار: سه نانو ذره مختلف مغناطیسی: 1) اکسید آهن- پلی اتیلن گلیکول و لاکتاید- کیتوزان- پلی اتیلن ایمین 2) اکسید آهن- پلی آکریلات - پلی اتیلن ایمین 3) اکسید آهن- پلی آسپارتات - پلی اتیلن ایمین، سنتز شدند. خصوصیات فیزیکوشیمیایی نانو ذرات از جمله سایز، بار، سمیت سلولی و برداشت سلولی آنها بررسی شدند. تست بازداری روی ژل برای تعیین میزان بارگذاری siRNA بکار رفت. از رنگ آمیزی DAPI و تست Annexin V برای سنجش آپوپتوز و از Real Time PCR و وسترن بلاتینگ برای تعیین سطوح mRNA و پروتئین سوروایوین استفاده شد. داروی میتوزانترون برای تعیین اثر تجمعی احتمالی بکار رفت. نتایج: قطر نانو ذرات سنتزی بین 34 تا 48 نانو متر و دارای بار مثبت بودند. کارایی نانوذرات حاوی آسپارتات برای برقراری اتصال با siRNA بیش از سایر نانوذرات بود. تمام نانوپلکس ها در برابر زمان پایدار بودند. برداشت در سلولهای MCF-7 به ترتیب: نانوذرات حاوی اتیلن گلیکول > آکریلات > آسپارتات مشاهده شد. قابلیت القای آپوپتوز توسط نانوپلکس ها به ترتیب زیر بود: نانوذرات حاوی اتیلن گلیکول > آسپارتات > آکریلات. آنالیز داده های Real Time PCR نشانگرکاهش معنا دارسطح mRNAی سوروایوین پس از مواجهه با نانوپلکس ها بود. میتوزانترون دارای اثر سینرژیستی بر روی نانوذرات حاوی اتیلن گلیکول و آکریلات و اثر تجمعی بر روی نانوذرات حاوی آسپارتات بود. کاهش سطح پروتئین سوروایوین در نانوذرات حاوی آکریلات> آسپارتات > اتیلن گلیکول بود. بحث: نانوذرات میتوانند کمپلکس هایی کارا باsiRNA ی سوروایوین ایجاد کرده و آن را به داخل سلول های MCF-7 حمل کنند.
  • Item type: Item ,
    بررسی اثرات ضد میکروبی جنتامیسین لود شده برنانوذرات کربنات کلسیم بر انتروباکتریاسه های مقاوم به کارباپنم
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1399) جعفری, محمد; برزگر جلالی, محمد; اديب کيا, خسرو; قوطاسلو, رضا
    مقدمه: در سال های اخیر استفاده از نانوذرات در حوزه ی دارورسانی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. کربنات کلسیم یک ماده ی معدنی طبیعی است که ضمن تولید کم هزینه و آسان، رهایش آهسته دارو و پتانسیل در ترمیم بافت استخوانی دارد و به حامل دارویی مناسب تبدیل شده است. هدف: در این مطالعه اثرات ضد میکروبی نانوذرات کربنات کلسیم لود شده با جنتامیسین، علیه انتروباکتریاسه های مقاوم به کارباپنم مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش کار: از روش میکرو امولسیون معکوس برای تهیه¬ی نانوذرات کربنات کلسیم حاوی جنتامایسین استفاده شد. نانوذرات سنتز شده از لحاظ مورفولوژی (توسط میکروسکوپ الکترون عبوری یا TEM)، توزیع اندازه¬ی ذره¬ای و بار سطحی (توسط دستگاه DLS) مورد بررسی قرار گرفت. درصد بارگیری دارو در نانوذرات ارزیابی گردید. سپس جهت مقايسه اثر ضد ميکروبي نانو ذرات تهيه شده با آنتی بیوتیک خالص، از مقايسه حداقل غلظت مهاری رشد باکتری (MIC) با متد رقيق سازی متوالی در محیط کشت مایع (Broth macrodilution Method) علیه انتروباکتریاسه¬های مقاوم به کارباپنم استفاده گرديد. نتایج: نتایج حاصل نشان داد که اندازه ی نانوذرات سنتز شده حدود 66٫23 نانومتر است. مقدار کارایی بارگیری دارو در نانوذرات کربنات کلسیم 25٫3 درصد بود. مورفولوژی کلسیت و واتریت در نانوذرات تهیه شده مشاهده شد که بیشترین درصد مربوط به پلی مورف کلسیت بود. جنتامایسین لودشده بر روی کربنات کلسیم اثر ضد میکروبی مناسبی را بر روی انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم نشان داد. طیف MIC کربنات کلسیم لود شده با جنتامیسین در 20 ایزوله مورد بررسی 64-2 میکروگرم بر میلی لیتر بود. بحث و نتیجه‌گیری: نانوذرات کربنات کلسیم می توانند به عنوان سیستمهای تحویل دارو برای درمان بیماریهای عفونی در نظر گرفته شوند و نیز جنتامیسین لود شده بر نانوذرات کربنات کلسیم بر انتروباکتریاسه مقاوم به کارباپنم نسبت به آنتی بیوتیک تنها تاثیر کمتری داشت.