School of Pharmacy

Permanent URI for this communityhttps://dspace.tbzmed.ac.ir/handle/123456789/5

The School of Pharmacy, as the second pharmacy faculty in Iran after Tehran pharmacy school in 1328 Hejri Shamsi , was located at Tabriz Imam Khomeyni square and Ayatollah Taleghani Street ,was established to provide the country needs to pharmacist. This major change occurs when there was no pharmacy school in Tabriz and pharmacy personnels learn it experimently and finally reach the stage of dispensering . Permission to establish a pharmacy was given after passing the test which requires the literacy and knowing Latin language and dispenesring. Tabriz pharmacy faculty is established after student advertising admission. At the first reception, the number of students did not pass, But college starts first training cources with 25 students. After 2-year curriculum of courses, the speciality pharmaceutical topics were teached. Toxicology and jalinoosi products were as specialized courses. Later by the dean Department , Dear doctor Ismaiil Anghajy , basic steps were taken for developing the faculty. School of Pharmacy began its own activities with medicine school and gained independence in 1345.following the dissolution of the pharmacy schools in whole country in September 1347, a new school of pharmaceutical and clinical laboratory sciences began its own activities.The pharmacy faculty was established with the aim of training pharmacy students and drug experts to manage pharmacy, Pharmaceutical industry,economy of country and training experts to work in clinical laboratory and searching in pharmacy and the laboratory. The Department of Laboratory science was transferred Medicine faculty in 1351. The Nutrition school within Tabriz Pharmacy Faculty began its academic activities with 39 students in 1353 and with the establishment of the health and nutrition school it was separated from pharmacy faculty in 1370. The new building for the School of Pharmacy started with an area of ​​17,000 square meters in 1386. Tabriz School of Pharmacy has more than 3000 pharmacy graduated is delivered to our country that many of them , have been efficient and effective rules in Pharmaceutical Science. currently Tabriz School of Pharmacy consists of 7 Department of Pharmaceutic, Pharmacology and Toxicology, Pharmacognosy, Pharmaceutical Chemistry, Pharmaceutical Biotechnology, Clinical Pharmacy and Food and Drug Control. Faculty Education departments and physical facilities with high knowledge of professors tries to through training programs, basic and applied researches and provide services , solve problems with use of a pharmacy modern knowledge and Significant contribution in scientific development of their own country. Training courses for PhD students starts in field of Pharmacognosy in Tabriz school of pharmacy . now 62 PhD students are studing in Tabriz Pharmacy faculty in the field of Pharmacognosy, Pharmaceutics, Pharmacology, Pharmaceutical Chemistry, Toxicology, Biotechnology, pharmaceutical and food and drug control. Tabriz Pharmacy school is located at the heart of the city where the science and art were born. preserved old town in the vicinity of modern development, its proximity to the Shahand mountain that always carrying snow and Uromiye lake and ... causes the city unforgettable for students who live and study in it.

Browse

Search Results

Now showing 1 - 3 of 3
  • Item type: Item ,
    بررسی پایداری فرآورده های تزریقی ویتامین ب 12
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1390) ابراهیمی، فاطمه; ذاکری میلانی, پروین; ولیزاده, هادی; منجم زاده, فرناز
    مقدمه: ترکیبی از سیانوکوبالامین و سایر ویتامین های گروه ب به طور گسترده ای در محصولات دارویی مشاهده می شود اما پایداری کم سیانوکوبالامین (ب۱۲) در فرمولاسیون های تزریقی مخلوط سایر ویتامین های ب از قبل مشاهده شده است. هدف اصلی این مطالعه ارزیابی دقیق پایداری ویتامین ب۱۲ در حضور سایر ویتامین های گروه ب (ب۱ و ب۶), در غلظت های مشابه با فرآورده های تزریقی تجاری, و همچنین بهبود پایداری این ویتامین با استفاده از افزودنی های مختلف یا شرایط نگه داری مناسب می باشد. مواد مصرفی و روش کار: افزودنی های استفاده شده شامل کمک حلال ها (لسیتین, پلی اتیلن گلیکول, پروپیلن گلیگول), سورفکتانت (سوربیتان مونو اولئات), آنتی اکسیدان (سدیم فرم آلدهید سولفوکسیلات) و عامل شلاته کننده (اتیلن دی آمین تترا استیک اسید) بود. تاثیر محلول های بافر مانند استات ، سیترات و فسفات ، با pH های مختلف و غلظت های مختلف نیز مورد مطالعه قرار گرفت. فرمولاسیون های تهیه شده توسط آزمون غربالگری اولیه مورد آزمایش قرار گرفتند (C° ۵۵ به مدت ۷ روز). با توجه به دستورالعمل های ICH تست های تسریع شده ی پایداری در دمای اتاق و دمای آون بر روی فرمولاسیون های انتخاب شده انجام گرفت. فرمولاسیون ها در ماه اول به صورت هفتگی و تا ماه ششم به صورت ماهانه مورد ارزیابی قرار کرفتند ومحتوای ویتامین ب۱۲, ب۶ وب۱ باقی مانده در آنها توسط روش HPLC اندازه گیری شد. حضور هیدروکسوکوبالامبن به عنوان یک محصول احتمالی تخریب نیز مورد بررسی قرار گرفت. پایداری فرمولاسیون های تجاری۱تا ۴ در C°ₒ۴ و مخلوط فرمولاسیون های تجاری تزریقی وبتامین ب۱۲ و ویتامین ب کمپلکس در سرنگ پزشکی آماده برای تزریق درC °۳۷ نیز مورد مطالعه قرار گرفت. بهترین مدل کینتیکی تخریب بر اساس میانگین درصد خطای مطلق و R2 محاسبه شد. ننایج و بحث و بررسی: روش جدید HPLC برای تعیین مقدار ویتامین ب۱۲ در مخلوط های سه تایی (ب۱۲, ب۱ و ب۶), و همچنین محصولات احتمالی تخریب گزارش شده و معتبرسازی شده است. نتایج حاصله ثابت کرد که محلول آبی ویتامین ب۱ از محلول آبی ویتامین ب۶ پایدارتر است و میزان تخریب ویتامین ب۱۲ در محلول آبی ویتامین ب۱ بسیار بیشتر از میزان تخریب آن در محلول ویتامین ب۶ می باشد. در این مطالعه پلی اتیلن گلیکول, پروپیلن گلیکول, اتیلی دی آمین تترا استیک اسید, سوربیتان مونو اولئات و سدیم فرم آلدهید سولفوکسیلات نمی توانند به عنوان عوامل پایدار کننده استفاده شوند. اگر چه برخی از محلول های بافر قادر به پایدارسازی ویتامین ب۱۲ در فرمولاسیون های تجاری حاوی آن نبودند اما همه ی فرمولاسیون های پایدار انتخاب شده دارای محلول بافر به عنوان عوامل پایدار کننده ی آنها بودند. هیدروکسوکوبالامین به عنوان یکی از مواد تخریبی ویتامین ب۱۲ در نمونه های اعمال شده برای تست پایداری تولید شد. فرمولاسیون های ارزیابی شده در دمای اتاق تغییرات قابل توجهی در مبزان ویتامین ب۱ و ب۶ خود نداشتند ولی میزان ویتامین ب۱۲ آنها در پایان تست پایداری کاهش یافته بود, درصد ویتامین ب۱۲ باقی مانده در این فرمولاسیون ها از ۵.۶۰ تا %٨۰ اندازه گیری شد. تمامی فرمولاسیون های تهیه شده و تجاری در دمای C°ₒ۴ کاهش شدیدی در محتوای ویتامین ب۱۲ خود داشتند. از آنجاییکه کاهش قابل توجهی در میزان ویتامین ب۱۲, ب۱ و ب۶ در سرنگ حاوی مخلوط این سه ویتامین مشاهده نشد, در نتیجه اختلاط محلول این سه ویتامین قبل از تزریق مجاز به نظر می رسد. همچنین نتایج مدل کینتیکی درجه صفر را برای تمامی فرمولاسیون ها مشخص کرد. نتیجه گیری: فرمولاسیون های تزریقی قابل قبول با استفاده از محلول های بافر ارزیابی شدند. میزان pH بهینه برای فرمولاسیون های تزریقی مخلوط ویتامین ب۱۲, ٨.۵ تعیین شد. درج "در یخچال نگه داری شود “ بر روی فرمولاسیون های تزریقی مخلوط ویتامبن ب۱۲ و سایر ویتامین های گروه ب ضروری می باشد, که بر روی برچسب اکثریت فرمولاسیون های تجاری آزمایش شده درج نشده بود.
  • Item type: Item ,
    تعیین میزان آلودگی روغنهای نباتی خوراکی با بنزوآلفاپایرن به روش HPLC
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1388) قدیمی، الهه; نعمتی, محبوب
    زمینه و هدف کار PAHs، گروهی از ترکیبات شیمیایی شناخته شده هستند که بوسله سوخت ناقص مواد آلی و پروسه های ژئوشیمیایی تولید می شوند. PAHs بدلیل پتانسیل سمی و در برداشتن برخی از ترکیبات شناخته شدهی سرطانزا که از 4-7 حلقهی بنزنی آمیخته شده تشکیل شدهاند (PAHs سنگین). مهمترین PAHs موجود بنزوآلفاپیرن (BaP) است. بدلیل ماهیت لیپوفیلیک این ترکیبات، مقادیرشان در روغنهای گیاهی بسیار بالاست. بدلیل خطر سرطانزاییBaP ، کمیسیون اروپا میزان 2ppb را به عنوان حداکثر مقدار مجاز BaP در روغنهای خوراکی،اعلام کرده است. هدف این مطالعه بررسی میزان آلودگی BaP در نمونه های روغن موجود در بازار تبریز بود. مواد و روشها 99 نمونه از روغن های موجود در فروشگاه های تبریز جمع آوری شدند. این نمونه ها، توسط روش SPE، از نظر میزان آلودگی به BaP توسط HPLCمورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج 94 نمونه آلوده به BaP بودند و آلودگی، در 14/82 % نمونه ها، بالاتر از MTL اتحادیهی اروپا (ppm 2) بود. بین میزان BaP موجود در نمونه های روغن ذرت و زیتون با نمونه های روغن سویا و مخلوط، اختلاف معنی داری دیده شد( 05/0>P). بحث کلی نتایج این تحقیق نشان داد که دلایل آلودگی نمونه های روغن با BaP، می تواند انتقال آلودگی هوا با ذرات حاوی مقادیر بالای PAHs تولید شده در اثر تجزیهی شیمیایی به گیاهان، خشک کردن دانهها با استفاده از دود ناشی از سوخت ها، مجاورت با دود اگزوز وسایل نقلیه، استفاده از حلال آلوده به PAHs در حین استخراج روغن و ناکارآمدی روش های تصفیه باشد. میزان آلودگی نمونه های اروپایی کمتر از بقیه بود و روغن های حاصل از دانه های روغنی، نسبت به روغن های پالم و زیتون و روغن حیوانی، بیشتر آلوده بودند.
  • Item type: Item ,
    تعیین مقدار آمین های بیوژنیک موجود در پنیرهای سنتی منطقه آذربایجان به روش HPLC ومقایسه مقدار آن با پنیرهای صنعتی
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1388) محمد پور، سجاد; حصاری, جواد; نعمتی, محبوب
    پنیر یکی از عمده ترین محصولات لبنی آذربایجان می باشد که از زمان گذشته به صورت سنتی تولید می شود. با توجه به تجربی بودن و تنوع روش تولید پنیر در مناطق مختلف آذربایجان، میکروارگانیسم های مختلفی در این پنیرها حضور داشته و اثرات متفاوتی بر روی ترکیبات پنیر بویژه آمینهای بیوژنیک دارند. هدف از انجام این مطالعه تعیین مقدار آمینهای بیوژنیک موجود در پنیرهای سنتی منطقه آذربایجان به روش HPLC و مقایسه مقدار آن با پنیرهای صنعتی می باشد. چرا که آمین ها ترکیبات بیولوژیکی فعالی بوده و دارای اثرات مستقیم و غیر مستقیم بر روی سیستم عصبی و عروقی می باشند. علاوه بر این میزان آمین ها بیانگر میزان کیفیت بهداشتی روند تولید و نگهداری پنیر و نشان دهنده ی در جه ی پروتئولیز طی دوره ی رسیدن پنیر می باشد. در مطالعه حاضر برای تعیین مقدار آمین ها نمونه ها با هیدروکلریک اسید مورد استخراج قرار گرفتند. به منظور بهبود رفتار کروماتوگرافی و افزایش قابلیت شناسایی، یک مرحله ی مشتق سازی با ارتو فتال دی آلدئید انجام گرفت و سپس نمونه ها به HPLC متصل به شناساگر اسپکتروفلورومتریک تزریق شدند. مقدار آمینهای بیوژنیک توتال در پنیرهای سنتی آذربایجان به طور متوسط 4/92/104 میلی گرم و در نمونه های پاستوریزه7/127/59 میلی گرم در هر 100 گرم بود که اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود و اختلاف در مورد میانگین مقدار هیستامین، تیرامین و فنیل اتیل آمین معنی دار بود. 100% نمونه ها حاوی تیرامین، هیستامین و کاداورین می باشند.تریپتامین در 5/96% نمونه ها یافت شد و 6/95 نمونه ها حاوی پوترسین، 6/89% نمونه ها حاوی فنیل اتیل آمین، 2/65% نمونه ها دارای اسپرمین و 5/36% نمونه ها حاوی اسپرمیدین بودند. مقدار BAs در بعضی از نمونه ها بالاتر از حد مجاز بود، که بدلیل عوارض جانبی آمین ها در افراد حساس و تداخلات دارو-غذا، نیاز به توجه ویژه در کنترل تولید و نگهداری پنیرها احساس می شود. برای تهیه ی پنیرهایی با محتوای آمین پایین باید عوامل موثر بر تولید آنها شناسایی و بهینه شوند. کنترل دقیقتری بر روند پاستوریزاسیون شیرها در واحدهای صنعتی صورت گیرد .