School of Pharmacy

Permanent URI for this communityhttps://dspace.tbzmed.ac.ir/handle/123456789/5

The School of Pharmacy, as the second pharmacy faculty in Iran after Tehran pharmacy school in 1328 Hejri Shamsi , was located at Tabriz Imam Khomeyni square and Ayatollah Taleghani Street ,was established to provide the country needs to pharmacist. This major change occurs when there was no pharmacy school in Tabriz and pharmacy personnels learn it experimently and finally reach the stage of dispensering . Permission to establish a pharmacy was given after passing the test which requires the literacy and knowing Latin language and dispenesring. Tabriz pharmacy faculty is established after student advertising admission. At the first reception, the number of students did not pass, But college starts first training cources with 25 students. After 2-year curriculum of courses, the speciality pharmaceutical topics were teached. Toxicology and jalinoosi products were as specialized courses. Later by the dean Department , Dear doctor Ismaiil Anghajy , basic steps were taken for developing the faculty. School of Pharmacy began its own activities with medicine school and gained independence in 1345.following the dissolution of the pharmacy schools in whole country in September 1347, a new school of pharmaceutical and clinical laboratory sciences began its own activities.The pharmacy faculty was established with the aim of training pharmacy students and drug experts to manage pharmacy, Pharmaceutical industry,economy of country and training experts to work in clinical laboratory and searching in pharmacy and the laboratory. The Department of Laboratory science was transferred Medicine faculty in 1351. The Nutrition school within Tabriz Pharmacy Faculty began its academic activities with 39 students in 1353 and with the establishment of the health and nutrition school it was separated from pharmacy faculty in 1370. The new building for the School of Pharmacy started with an area of ​​17,000 square meters in 1386. Tabriz School of Pharmacy has more than 3000 pharmacy graduated is delivered to our country that many of them , have been efficient and effective rules in Pharmaceutical Science. currently Tabriz School of Pharmacy consists of 7 Department of Pharmaceutic, Pharmacology and Toxicology, Pharmacognosy, Pharmaceutical Chemistry, Pharmaceutical Biotechnology, Clinical Pharmacy and Food and Drug Control. Faculty Education departments and physical facilities with high knowledge of professors tries to through training programs, basic and applied researches and provide services , solve problems with use of a pharmacy modern knowledge and Significant contribution in scientific development of their own country. Training courses for PhD students starts in field of Pharmacognosy in Tabriz school of pharmacy . now 62 PhD students are studing in Tabriz Pharmacy faculty in the field of Pharmacognosy, Pharmaceutics, Pharmacology, Pharmaceutical Chemistry, Toxicology, Biotechnology, pharmaceutical and food and drug control. Tabriz Pharmacy school is located at the heart of the city where the science and art were born. preserved old town in the vicinity of modern development, its proximity to the Shahand mountain that always carrying snow and Uromiye lake and ... causes the city unforgettable for students who live and study in it.

Browse

Search Results

Now showing 1 - 3 of 3
  • Item type: Item ,
    ارزیابی تاثیر سولفات منیزیم و عصاره هیدروالکلی گیاه آستراگالوس کاسپیکوس در تحمل ناشی از مصرف مورفین
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1397) فاتحی, سوژین; دل آذر, عباس; حبیبی اصل, بهلول; اقبال, محمدعلی
    مقدمه: مطالعات قبلی نقش و تأثیر داروهای مضعف سیستم گلوتامینرژیک در تحمل به مرفین را نشان داده است، همچنین اثرات مهارکنندگی در سطح رسپتورهای NMDA (توسط سولفات منیزیم) و افزایش تولید نیتریک اکساید (NO) از طریق فعال کردن نیتریک اکساید سنتاز (توسط گیاه Astragalous caspicus) گزارش شده است. هدف: در این مطالعه به بررسی اثرات سولفات منیزیم و عصاره گیاه آستراگالوس کاسپیکوس در تحمل به اثرات ضد دردی مورفین در موش سوری پرداخته شده است. روش کار: بدین منظور گروه‌های 9 تایی از موش سوری نر در محدوده وزنی25 تا ۳۰ گرم انتخاب شده و رژیم‌های دارویی زیر را به مدت 4 روز دریافت نمودند: 1) Saline (10 ml/kg, ip) + Saline (10 ml/kg, ip) 2) Saline (10 ml/kg, ip) + Morphine (۵۰ mg/kg, ip) 3,4,5) Morphine (50 mg/kg, ip) + Astragalus (40، 20، 10 mg/kg, ip) 6,7,8) Morphine (50 mg/kg, ip) + MgSO4¬ (60، 40، 20 mg/kg, ip) 9) Morphine (50 mg/kg, ip) + MgSO4¬ (50 mg/kg, ip) + Astragalus (10 mg/kg, ip) برای بررسی اثرات داروها بر تحمل به مورفین، در تمام گروه‌های فوق در روز پنجم (24 ساعت بعد از آخرین دوز مورفین) تاثیرات تست دوز مورفین (mg/kg, ip 9) با استفاده از روش hot-plate در دقایق ۰، ۱۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ انجام گردید. یافته‌ها: نتایج بدست آمده نشان داد که تجویز پیش-درمانی از سولفات منیزیم و آستراگالوس به صورت وابسته به دوز تحمل به مورفین را کاهش می‌دهد و همچنین در تجویز توام این دو دارو کاهش چشمگیری نسبت به تجویز منفرد داروها مشاهده نگردید. نتیجه‌گیری: دوزهاي تزريقي سولفات منيزيم (mg/kg,ip 60، 40، 20) موجب مهار فرآيند پيدايش تحمل به مورفين در موش سوري مي‌شوند و همچنين دوزهاي تزريقي آستراگالوس (mg/kg,ip 40، 20، 10) موجب كاهش تحمل به مورفين در موش سوري مي‌شود. تجويز توأم سولفات منيزيم (mg/kg,ip 20) به همراه آستراگالوس (mg/kg,ip 10) تأثيري در كاهش تحمل به مورفين ايجاد نمي‌كند و تجويز توأم آنها همراه با اثر سينرژيستي نيست.
  • Item type: Item ,
    بررسی نقش گیرنده های A1 مرکزی بر روی بروز تحمل به اثرات ضد دردی مورفین در موش صحرائی نر
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1389) ابراهیمی، فرید; چرخ پور, محمد; پرویز پور, علیرضا
    مقدمه مصرف مزمن اپیوئیدها سبب القای وابستگی به آنها میشود. در وابستگی به اپیوئیدها مسیرهای مختلف نورونی در سیستم عصبی مرکزی مطرح است که یکی از عمده ترین آنها مسیر دوپامینرژیک است، نتایج بررسیهای محققین حاکی از کاهش آزادسازی دوپامین در مسیر دوپامینرژیک واقع در هسته آکومبنس در خلال قطع مصرف اپیوئیدها می باشد. سطح دوپامین مغزی در طی مصرف حاد مورفین افزایش و بعد از قطع مصرف مزمن مورفین کاهش نشان می دهد.مواد و روشهاحیوانات (رت نر نژادwistar در محدوده وزنیg240-200و با سن مشابه) به 6گروه هشت تایی تقسیم شده و روزانه رژیمهای زیر را دریافت کردند سولفات مرفین روزانهmg/kg)10 (در آب دوبار تقطیر شده حل گردید و با استفاده از سرنگ انسولین 1 میلیلیتر تزریق IP گردید.آگونیست اختصاصی گیرنده ی A1یا CCPA(2-chloro-N6-cyclopentyladenosine) (l/r (l/ratإ 5/gإ80و40و20) در (9/0% saline normal) حل گردیده و با استفاده از سرنگ همیلتون تزریق ICV گردید. دو گروه کنترل در نظر گرفته شدند که یا مورفین(روزانهmg/kg IP 10 + saline normal9/0% ICV) یا مرفین روزانه (mg/kg IP 10) دریافت کردند. حجم تزریق إl5 با سرعت دقیقه إl / 5 برای هر موش بود.نتایج CCPA با دوز های (l/ratإ 5/gإ80و40و20) به صورت داخل بطن مغزی، به طور معنی داری تحمل به مورفین را کاهش داده است. مصرف CCPA به تنهایی تداخل و تاگثیری بر میزان علائم تحمل نداشته و در هیچکدام از تست های مذبور تفاوت معنی داری با گروه سالین دیده نشد.در مجموع نتیجه می گیریم که CCPA در دوزهای (l/ratإ 5/gإ80و40و20) به صورت داخل بطن مغزی، توانست سبب تعویق تحمل نسبت به مورفین شود.بحث کلی با توجه به مطالب بیان شده به این صورت می توان نتیجه گرفت که CCPAآگونیست اختصاصی گیرنده های آدنوزینی A1 سبب افزایش تحمل به اثرات ضد دردی مورفین شده وبروز تحمل به مورفین را به تعویق انداخته است. در این زمینه تداخل گیرنده های آدنوزینی با ریلیز نوروترانسمیتر از جمله گلوتامات به عنوان مکانیسم احتمالی مطرح می باشد..
  • Item type: Item ,
    تاثیر بوسپیرون بر تولرنس به اثر ضد دردی مورفین در موش های مبتلا به سرطان پوست
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1387) نورافکن، مصطفی; محجل نائبی, علیرضا; رضازاده, حسن
    اپیوئیدها، از پر كاربردترين داروهاي ضد درد، در درمان دردهاي مزمن سرطاني، مي‌باشد. ولي، علي¬رغم اثر ضد دردي مناسب بدليل ايجاد تحمل به اثر ضددردي آنها و همچنين احتمال ايجاد وابستگي، محدوديت در مصرف آنها وجود دارد. بنابراين، يافتن روشي براي كم كردن و يا به تعويق انداختن تحمل به اثر ضددردي اپيوئيدها از اهميت بالايي برخوردار است. مطالعات متعددي حاكي از نقش مهم اعصاب سروتونرژيك در اثرات ضددردي و بروز تحمل به مورفين هستند. هدف از اجراي اين تحقيق بررسي نقش مصرف مزمن بوسپيرون به عنوان (آگونيست نسبي گيرنده‌هاي 5-HT1A ) در ايجاد اثرات بي دردي و بروز تحمل به اثرات ضددردي مورفين در موشهاي مبتلا به سرطان پوست مي‌باشد. مطالعه بر روي موشهاي ماده از نژاد Albino-swiss ، در محدوده وزني g2±25 انجام شد. نحوه ايجاد سرطان به اين ترتيب بود كه ابتدا موشهاي مورد مطالعه به مدت 15 روز تحت تزريق عضلاني آهن دكستران به ميزان 1 ميلي¬گرم در روز قرار مي‌گرفتند و 24 ساعت بعد از زدودن موهاي قسمت پشتي حيوانات، از محلول استوني 40% DMBA، به صورت تك دوز موضعي استفاده كرديم و بعد از گذشت 7 روز، تمامي حيوانات، هفته‌اي 2 بار و به مدت 16 هفته تحت معرض روغن كروتون با دوز استون قرار گرفتند. كنترل تومورزايي تا پايان هفته سي ام صورت گرفت. براي بررسي زمان عكس العمل به درد در حيوانات سرطاني از روش آزمون هات پليت به عنوان مدل درد حرارتي حاد استفاده شد. در مرحله بعد به يك گروه از موشهاي مبتلا به سرطان پوست، مورفين با دوز mg/ kg 5، روزانه و به مدت 30 روز متوالي به صورت زير جلدي تزريق شد. در 3 گروه ديگر از موشهاي مبتلا به سرطان پوست علاوه بر مورفين، روزانه، بوسپيرون با دوزهاي (mg/kg 10 و 5/7 و 5) به صورت داخل صفاقي تزريق شد. در يك گروه ديگر از موشهاي مبتلا به سرطان پوست فقط بوسپيرون، روزانه، با دوز mg/kg 10 به صورت داخل صفاقي تزريق شد. و آزمون هات پليت برای تمامی گروهها هر 5 روز يك بار درست قبل از تزريق و نيم ساعت بعد از تزريق انجام گرفت. تجويز مزمن بوسپيرون mg/kg/day) 10 و 5/7 و 5) بصورت معني‌دار (P<0.05) بروز تحمل به مورفين ر ا به تاخير انداخت. همچنين مصرف مزمن بوسپيرون (mg/kg/day10) در حيوانات مبتلا به سرطان بصورت معني دار (P<0.05) بي‌دردي در آزمون هات پليت ايجاد كرد. نتايج حاصله نشانگر نقش گيرنده‌هاي 5-HT1A در ايجاد بي دردي و بروز تحمل به مورفين بوده و احتمال دستيابي به راه‌حلي در جهت غلبه بر مشكلات باليني ناشي از كاربرد طولاني مدت اپيوئيدها وجود دارد. بنا به نتايج اين مطالعه پيشنهاد مي‌شود كه با استفاده هم زمان مورفين و بوسپيرون بتوان به كنترل بهتر دردهاي سرطاني كمك كرده و مانع پيشرفت تحمل به اثر ضددردي مورفين گرديد.