Research Centers

Permanent URI for this communityhttps://dspace.tbzmed.ac.ir/handle/123456789/68294

Browse

Search Results

Now showing 1 - 10 of 32
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    بررسی توانایی تفکر انتقادی دانشجویان دندان‌پزشکی دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی ، گروه آموزش پزشکی, 1403) کهیایی اقدم، مینا; Kahyaie Aghdam, Mina; بهروزیان، احمد; Behroozian, Ahmad; آموزش پزشکی; Medical Education; پورعباس، احمد; Pourabbas, Abbas; غفاری، رضا; Ghaffari, Reza
    زمینه و هدف: با توجه به اهمیت تفکر انتقادی در فرایند ذهنی، تشخیص ، تجزیه و تحلیل و مهارت‌ها ، دانشجویان دندان‌پزشکی نیاز به مهارت‌های تفکر انتقادی دارند تا بتوانند در شرایط مختلف تصمیمات آگاهانه بگیرند و عملکرد مناسبی داشته باشند. بنابراین لازم است وضعیت تفکر انتقادی این دانشجویان بررسی شود تا بتوان از راه‌کارهایی برای بهبود این تفکر استفاده کرد. هدف از این مطالعه بررسی توانایی تفکر انتقادی در دانشجویان دانشکده دندان‌پزشکی تبریز و تعیین ارتباط آن با وضعیت/ پیشرفت تحصیلی بود. مواد و روش اجرا: در این پژوهش مقطعی 222 نفر از دانشجویان مقطع کلینیک دانشکده دندان‌پزشکی تبریز که در نیم‌سال دوم سال‌تحصیلی 1402-1403 مشغول به تحصیل بودند بـه صورت تصادفی ساده از بین لیست کامل دانشجویان (734 نفر) که از اداره آموزش دانشکده گرفته شده بود، انتخاب شدند. از دانشجویان خواسته شد به سوالات پرسـشنامه تفکـر انتقـادی کالیفرنیا جواب بدهند. برای تعیین رابطه بین توانایی تفکر انتقادی با وضعیت پیشرفت تحصیلی در دانشجویان دندان‌پزشکی دانشکده دندان‌پزشکی تبریز، معدل کل دانشجویان اخذ شد و ارتباط بین این دو بررسی شد. یافته‌ها: بیشترین میانگین تفکر انتقادی مربوط به دانشجویان سال چهارم با میانگین 56/67 بود و با توجه به مقادیر F=0.063 و P=0.939 میانگین تفکر انتقادی در بین سال‌های تحصیلی مختلف تفاوت معناداری نداشت. یک ارتباط خطی معنادار بین پیشرفت تحصیلی و تفکر انتقادی مشاهده شد که این ارتباط دارای شدت متوسط و در جهت مستقیم بود (,P=0.001 R=0.303). نتیجه گیری: تفکر انتقادی یک مهارت ضروری برای دانشجویان دندان‌پزشکی است که می‌تواند به بهبود عملکرد تحصیلی آنان کمک کند. با توجه به یافته‌ها، پیشنهاد می‌شود که مراکز آموزشی با تمرکز بر آموزش تفکر انتقادی و اصلاح روش‌های تدریس، به پرورش مهارت‌های شناختی دانشجویان بپردازند. این اقدام نه ‌تنها به ارتقاء کیفیت تحصیل کمک می‌کند، بلکه دانشجویان را برای مواجهه با چالش‌های حرفه‌ای آینده آماده می‌سازد.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    Study of osteognesis and angiognesis genes expression of dental pulp stem cells seeded on thermosensetive injectable scaffolds based on N-Isopropylacryiamide containing VEGF and BMP2
    (Tabriz University of Medical Sciences, Drug Apllied Research Center, 2025) Shabestari Khiabani, Saeid; Aghazadeh, Marzieh; Peyman, Keyhanvar; Davaran, Soodabeh
    The use of tissue engineering promises to regenerate lost tissues using cellular products and gene therapy. Recently, similar scaffolds with different three-dimensional biological structures have been developed based on hydrogels for tissue engineering. Therefore, the aim of this study was to evaluate the expression of ossification and angiogenesis genes in dental pulp stem cells (hPDSC) transferred to temperature-sensitive injectable scaffolds containing BMP2 and VEGF. Materials and methods: In this study, electrochemical polymerization was used as a polymer scaffold fabrication method to prepare a highly porous polycaprolactone/hydroxyethyl methacrylate/N-isopropyl acrylamide (PCL-P(HEMA-NIPAAM)) hybrid copolymer for bone tissue regeneration. The characteristics of the obtained porous scaffolds were determined by FTIR, 1HNMR and SEM assays. In addition, growth factor loading and release tests, MTT and alizarin red staining were performed for bioassays of polymers containing growth factors. Finally, the expression level of growth factor VEGF was measured after exposure to the polymer. Results: Overall, we successfully developed the new hybrid copolymer PCL-P(HEMA-NIPAAM) by copolymerizing PCL, NIPAAm (heat-sensitive monomer), and HEMA via copolymerization to deliver growth factors (VEGFs or BMPs). The developed scaffolds showed many favorable advantages such as high growth factor loading capacity (85% for VEGF and 80% for BMP2) and release of heat-responsive growth factors. Growth factors were physically trapped in the structure of the hydrogel. Based on the findings of the present study, this copolymer can play an effective role by initiating various stages of bone growth, including the uptake of mesenchymal stem cells (MSCs) and their conversion to osteoblasts. In addition, the new PCL-P hybrid copolymer (HEMA-NIPAAM) showed no significant cytotoxicity for hPDSC cell lines in the MTT assay. As well as, the increase in VEGF gene expression in dental pulp stem cells was confirmed in temperature-sensitive and injectable PCL-P(HEMA-NIPAAM) containing VEGF. Conclusion: The copolymer-based scaffold PCL-P(HEMA-NIPAAm), with temperature-sensitive properties, can serve as an effective carrier for growth factors in applications related to bone tissue engineering and regenerative medicine. This biocompatible system is a promising option as a matrix for the implantation and differentiation of human dental pulp stem cells (hDPSCs) in tissue regeneration environments
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    بررسی میزان بیان ژنهای مربوط به استخوان‌سازی و رگ زایی در سلول‌های بنیادی پالپ منتقل شده بر اسکفلدهای قابل تزریق حساس به دما بر مبنای N- ایزوپروپیل آکریلامید حاوی BMP2 و VEGF
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز مرکز تحقیقات کاربردی دارویی, 1404) شبستري خياباني, سعيد; آقازاده, مرضیه; کیهان ور, پیمان; داوران, سودابه
    مقدمه: استفاده از مهندسی بافت نوید بازسازی بافتهای از دست رفته را با استفاده از محصولات سلولی وژن درمانی میدهد. اخیرا داربست‌های مشابه با ساختار زیستی سه بعدی مختلف بر اساس هیدروژل‌ها برای مهندسی بافت ساخته شده‌اند. بنابراین، هدف اصلی این مطالعه، بررسی میزان بیان ژنهای مربوط به استخوان‌سازی و رگ زایی در سلول‌های بنیادی پالپ دندان (hPDSC) منتقل شده بر داربستهای قابل تزریق حساس به دمای حاوی BMP2 و VEGF ‌بود. مواد و روش ها: در این مطالعه، از کوپلیمر هیبریدی پلی کاپرولاکتون/هیدروکسی اتیل متاکریلات/N-ایزوپروپیل اکریلامید (PCL-P (HEMA-NIPAAM)) برای بازسازی بافت استخوانی استفاده گردید. ویژگی داربست به دست آمده با سنجش FTIR، HNMR و SEM مشخص شدند. همچنین، تستهای بارگیری و رهش فاکتورهای رشد، MTT برای بررسی های زیستی و رنگ آمیزی آلیزارین قرمز براي استخواني شدن پلیمر حاوی فاکتورهای رشد انجام گرفت. در نهایت، میزان بیان فاکتور رشد VEGF در سلول بعد از مواجهه با پلیمربا روشqRT-PCR اندازه گیری و در ادامه با روش وسترن بلات پروتئين توليد شده مورد بررسي قرار گرفت. نتایج: يک کوپلیمر هیبریدی جدید PCL-P(HEMA-NIPAAm از طریق پلیمریزاسیون حلقه‌گشا (ROP) ‌کاپرولاکتون (PCL) در حضور هيدروكسي اتيل متاكريلات ( HEMA) و پلیمریزاسیون رادیکالی مونومر NIPAAm ، زیست‌سازگار و آب‌دوست و حساس به دما سنتز شد. داربست‌های تهیه‌شده از این کوپلیمر، ویژگی‌های مطلوبی مانند ظرفیت بارگذاری بالای فاکتورهای رشد (85٪ برای VEGF و 80٪ برای BMP-2) و رهایش در 37 درجه را نشان دادند. فاکتورهای رشد به‌صورت فیزیکی در شبکه‌ی هیدروژلی کوپلیمر به دام افتاده و به صورت کنترل‌شده و در دماي 37 درجه سانتيگراد آزاد می‌شوند. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌دهد که این سامانه توان بالقوه‌ای برای القای مراحل مختلف استخوان‌سازی دارد؛ از جمله جذب سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) و تمایز آن‌ها به سلول‌های استخوان‌ساز (استئوبلاست‌ها). آزمایش سمیت سلولی (MTT assay) نشان داد که این کوپلیمر هیچ‌گونه سمیت قابل توجهی برای رده سلولی سلول‌های بنیادی پالپ دندان انسانی (hDPSCs) ندارد. همچنین، در این تحقیق افزایش بیان ژن VEGF در سلول‌های بنیادی پالپ دندان کشت‌شده درون داربست‌های تزریقی و حساس به دمای حاوی VEGF به‌وضوح مشاهده و نتيجه آن با آزمايش وسترن بلات مورد تاييد قرار گرفت .با توجه به محدوديت تهيه فاكتور رشد BMP2 امكان اندازه گیری بيان ژن مربوط فراهم نگرديد. نتیجه‌گیری: داربست مبتنی بر کوپلیمر PCL-P(HEMA-NIPAAm) با ویژگی حساسیت به دما، می‌تواند به عنوان حامل مؤثر فاکتورهای رشد برای کاربرد در مهندسی بافت استخوان و پزشکی ترمیمی استفاده شود. این سامانه زیست‌سازگار گزینه‌ای امیدبخش به‌عنوان ماتریسی برای کاشت و تمایز سلول‌های بنیادی پالپ دندان (hDPSCs) در محیط‌های بازسازی بافتی به شمار می‌آید.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    بررسی تاثیر اختلالات خواب بر miRNAهای مرتبط با چاقی
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز مرکز تحقیقات سل و بیماری های ریه, 1403) انصارین, عاطفه; استاد رحیمی, علیرضا; انصارین, خلیل; شانه بندی, داریوش
    مقدمه: طول خواب کوتاه به عنوان یک عامل خطر مهم برای چاقی شناخته شده است، اما مکانیسم های مولکولی زیربنایی هنوز نامشخص هستند. این مطالعه به بررسی بیان ژن های شبانه روزی و متابولیک کلیدی و miRNA های مرتبط با آن ها، از جمله Bmal1، miR-9، miR-17-5p، Ppara، miR-24-3p، Per2، miR-130a، و Pparg در شرکت کنندگان با دسته بندی متفاوت در طول مدت زمان خواب و وزن بدن می پردازد. روش ها: شرکت کنندگان بر اساس طول مدت زمان خواب و وزن به چهار گروه تقسیم شدند: گروه A (طول خواب سالم، وزن سالم؛ 24 نفر)، گروه B (طول خواب سالم، چاق؛ 24 نفر)، گروه C (خواب کوتاه، وزن سالم ، 24 نفر)، و گروه D (خواب کوتاه، چاق؛ 24 نفر). نمونه های خون جمع آوری شد و سطح بیان mRNA ها و miRNA های مورد نظر با استفاده از qRT-PCR ارزیابی شد. برای ارزیابی تفاوت‌های بین گروه‌ها، آنالیزهای ANOVA و Tukey post hoc انجام شد. یافته‌ها: بیان ژن‌های Bmal1 و Pparg افزایش بیان معنی‌داری را بین گروه‌ها به‌ویژه در گروه‌های C و D نشان داد (p < 0.001). بیان Per2 در تمام گروه‌های دارای خواب کوتاه یا وزن چاق به‌ویژه در گروه‌های C و D به‌طور معنی‌داری کاهش یافت (p < 0.05). miR-17-5p و miR-130a به طور قابل‌توجهی در گروه‌های C و D کاهش یافت (p < 0.001) در حالی که miR-24-3p در این گروه‌ها به طور قابل‌توجهی افزایش داشت (p < 0.001). هیچ تغییر معنی داری برای بیان miR-9 و Ppara در بین گروه ها مشاهده نشد. نتیجه گیری: اختلال در تنظیم بیان Bmal1، Per2 و Pparg، همراه با miRNA های تنظیمی آنها، اهمیت تنظیم درست ریتم شبانه روزی را در حفظ سلامت متابولیک بدن نشان می دهد. miR-24-3p در طول خواب کوتاه افزایش می یابد و بیان Per2 را مهار می کند، در حالی که بیان miR-130a کاهش می یابد که منجر به کاهش مهار Pparg می شود و در نتیجه منجر به افزایش چربی زایی می گردد. علاوه بر این، Per2 به عنوان یک مهار کننده Pparg عمل می کند و کاهش آن منجر به تجمع چربی بیشتر تأثیر می شود. miR-24-3p و miR-130a به عنوان عوامل کلیدی این مسیرها هستند. به طور کلی این ژن ها اهداف درمانی بالقوه ای را برای کاهش تأثیر خواب کوتاه بر چاقی و اختلالات متابولیک مرتبط ارائه می کنند.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    The effect of sleep impairments on obesity-related microRNAs
    (Tabriz University of Medical Sciences, Tuberculosis and Lung Disease Research Center, 2024) Atefeh, Ansarin; Ostadrahimi, Alireza; Ansarin, Khalil; Shanehbandi, Dariush
    Introduction: Short sleep duration has been identified as a significant risk factor for obesity, yet the underlying molecular mechanisms remain unclear. This study investigates the expression of key circadian genes and related miRNAs involved in metabolic regulation, including Bmal1, miR-9, miR-17-5p, Ppara, miR-24-3p, Per2, miR-130a, and Pparg, in participants with varying sleep durations and body weights. Methods: Participants were divided into four groups based on sleep duration and weight status: Group A (normal sleepers, normal weight; n = 24), Group B (normal sleepers, obese; n = 24), Group C (short sleepers, normal weight; n = 24), and Group D (short sleepers, obese; n = 24). Blood samples were collected, and the expression levels of interest mRNAs and miRNAs were evaluated using qRT-PCR. One-way ANOVA and Tukey post-hoc analyses were performed to assess differences between groups. Results: The expression of Bmal1 and Pparg genes showed significant differences between groups (p < 0.001), with upregulation observed primarily in short sleepers, particularly in Groups C and D. Per2 expression was significantly decreased across all groups with abnormal sleep or weight status (p < 0.05), especially in Groups C and D. miR-17-5p and miR-130a were significantly downregulated in Groups C and D (p < 0.001), while miR-24-3p was significantly upregulated in these groups (p < 0.001). No significant changes were observed for miR-9 and Ppara expression across the groups. Conclusion: The dysregulation of Bmal1, Per2, and Pparg, along with their regulatory miRNAs, underscores the importance of circadian regulation in maintaining metabolic health. miR-24-3p upregulates during short sleep, inhibiting Per2 expression, while miR-130a downregulates, leading to reduced inhibition of Pparg, promoting adipogenesis. Additionally, Per2 acts as an inhibitor of Pparg, further influencing fat accumulation. miR-24-3p and miR-130a emerge as key modulators of these pathways. These genes provide potential therapeutic targets for mitigating the impact of short sleep duration on obesity and related metabolic disorders.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    Comparison of the effect of teaching anatomy between traditional methods and teaching by virtual dissecting table on the learning of medical students of Tabriz University of Medical Sciences
    (Tabriz University of Medical Sciences and Health Services Medical Education Department, 2025) Abbas, Majdi Seghinsara; Reza, Ghafari; Medical Education; Gholamali, Dehghani; . Saeid, Aslanabadi
    Background: Anatomy is fundamental in medical education, enabling students to identify and locate organs. Its teaching heavily relies on models and cadavers, but inadequate infrastructure and equipment present challenges. Traditional anatomy education methods include cadaveric dissection and illustration. While dissection is interactive but costly, illustration remains low-cost and engaging. Cadaveric surgery effectively teaches surgical anatomy through hands-on practice but is resource-intensive, making it more suitable for postgraduate education. New technologies like simulation, VR, AR, and MR enhance anatomical education for students by providing a safe, interactive learning environment, reducing errors, and decreasing reliance on cadavers. This study explores virtual dissecting tables in teaching anatomy to medical students. Method and Material: visualization device "kalbodnama," procured from Rayan Teb Pishgam (now VIVO SANAL EĞİTİM TEKNOLOJİLERİ), was assessed. Students were divided into two groups. Group One used a virtual dissecting table and physical models (bones, mannequins, or cadavers) to practice theoretical topics, and subsequently participated in a post-test to evaluate their progress. In this study at Tabriz University of Medical Sciences, the effectiveness of the anatomical. The first student group used both real bones and a Virtual dissecting table for learning, while the second group only used real bones. After practice, both groups took a post-test. Group two (control): Students practiced course material using bones, models, or cadavers without a Virtual dissecting table and then took a post-test. Both groups took a pre-test before practical sessions . Results: Using an anatomical visualization device in osteology significantly improves post-test scores in medicine and dentistry compared to traditional teaching methods. For medical students, the average scores of pre-tests and post-tests on soft tissue topics show no significant difference with or without using an anatomical visualization device. However, dental students exhibit a significant improvement in scores between pre-tests and post-tests, especially when the anatomical visualization device is used. This improvement is particularly notable and significant after using the visualization tool. Dental students performed better on pre-tests related to osteology compared to soft tissue topics. In post-tests without using the anatomy visualization device, scores for soft tissue topics were higher, reflecting greater interest in these topics. However, when the device was used, scores for osteology were higher, highlighting the significant role of the anatomy visualization device in teaching osteology to students. Conclusion: The results from pre-tests and post-tests of medical and dental students indicate that practical class training enhances their knowledge in osteology and soft tissue anatomy, whether using a virtual cadaver or not. However, training with the virtual cadaver significantly improves student scores and deepens their learning. Some non-significant differences in pre-test and post-test scores suggest a need to revisit and improve the practical training methods.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    مقایسه تاثیر آموزش آناتومی به دو شیوه متداول و آموزش با استفاده از میز تشریح مجازی بر یادگیری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، مرکز تحقیقات آموزش علوم پزشکی مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی, 1403) عباس, مجدی سقین سرا; رضا, غفاری; آموزش علوم پزشکی; غلامعلی, دهقانی; سعید, اصلان آبادی
    مقدمه: آناتومی در آموزش پزشکی نقش اساسی دارد و دانش آموزان را قادر می سازد تا اندام ها را شناسایی و مکان یابی کنند. آموزش آن به شدت به مدل ها و اجساد متکی است، اما زیرساخت ها و تجهیزات ناکافی چالش هایی را ایجاد می کند. روش های آموزش سنتی آناتومی شامل تشریح جسد و تصویرسازی می باشد، در حالی که تشریح جسد تعاملی اما پرهزینه است، تصویرسازی کم‌هزینه و جذاب است. جراحی جسد به طور موثر آناتومی جراحی را از طریق تمرین عملی آموزش می دهد، اما کمبود منابع آن را برای تحصیلات تکمیلی مناسب تر می کند. فن‌آوری‌های جدید مانند شبیه‌سازی، VR، AR، و MR، آموزش تشریحی را برای دانش‌آموزان با ارائه یک محیط یادگیری ایمن و تعاملی، کاهش خطاها و کاهش اتکا به اجساد افزایش می‌دهند. این مطالعه به بررسی جداول تشریح مجازی در آموزش آناتومی به دانشجویان پزشکی می پردازد. روش کار: دانشجویان به روش سرشماری و تصادفی به دو گروه تقسیم می شوند. یک گروه با عنوان گروه شاهد (آموزش متداول با استفاده از سخنرانی ، مولاژ و جسد بدون استفاده از کالبدنما) و گروه دوم به عنوان گروه تجربی (آموزش با سخنرانی و با استفاده از کالبدنما) خواهد بود. قبل از شروع مداخله، جهت سنجش زمینه علمی دانشجویان نسبت به مباحث آناتومی یک پیش آزمون توسط محقق(استاد درس) گرفته خواهد شد. بعد از اتمام مباحث در آخرین جلسه بدون اطلاع قبلی از هر دو گروه بوسیله سوالاتی که در پیش آزمون استفاده شده بود، پس آزمون گرفته خواهد شد. یافته ها: استفاده از میز تشریح مجازی در استخوان شناسی به طور قابل توجهی نمرات پس آزمون در پزشکی و دندانپزشکی را در مقایسه با روش های تدریس سنتی بهبود بخشید. برای دانشجویان پزشکی، میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در مورد موضوعات بافت نرم با یا بدون استفاده از دستگاه کالبدنما تفاوت معنی داری نشان نمی دهد. با این حال، دانشجویان دندانپزشکی بهبود قابل توجهی در نمرات بین پیش آزمون و پس آزمون نشان می دهند، به ویژه هنگامی که از دستگاه کالبدنما استفاده می شود. دانشجویان دندانپزشکی در پیش آزمون های مربوط به استخوان شناسی در مقایسه با موضوعات بافت نرم عملکرد بهتری داشتند. در پس آزمون بدون استفاده از دستگاه کالبدنما، نمرات موضوعات بافت نرم بالاتر بود که نشان دهنده علاقه بیشتر به این موضوعات است. با این حال، هنگامی که از این دستگاه استفاده شد، نمرات استخوان شناسی بالاتر بود، که نقش مهم دستگاه کالبدنما را در آموزش استخوان شناسی به دانشجویان برجسته می کند. نتیجه گیری: نتایج پیش‌آزمون و پس‌آزمون دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی نشان می‌دهد که آموزش کلاسی عملی، دانش آن‌ها را در زمینه استخوان‌شناسی و آناتومی بافت نرم، چه با استفاده از میز تشریح مجازی یا بدون آن، افزایش می‌دهد. با این حال، آموزش با میز تشریح مجازی به طور قابل توجهی نمرات دانش آموزان را بهبود می بخشد و یادگیری آنها را عمیق تر می کند. برخی تفاوت‌های غیرمعنی‌دار در نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون، نیاز به بازنگری و بهبود روش‌های آموزش عملی را نشان می‌دهد.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    Comparison of the effect of teaching anatomy between traditional methods and teaching by virtual dissecting table on the learning of medical students of Tabriz University of Medical Sciences
    (Tabriz University of Medical Sciences and Health Services Medical Education Department, 2024) Majdi Seghinsara, Abbas; Ghafari, Reza; Dehghani, Gholamali; Aslanabadi, Saeid
    Background: Anatomy is fundamental in medical education, enabling students to identify and locate organs. Its teaching heavily relies on models and cadavers, but inadequate infrastructure and equipment present challenges. Traditional anatomy education methods include cadaveric dissection and illustration. While dissection is interactive but costly, illustration remains low-cost and engaging. Cadaveric surgery effectively teaches surgical anatomy through hands-on practice but is resource-intensive, making it more suitable for postgraduate education. New technologies like simulation, VR, AR, and MR enhance anatomical education for students by providing a safe, interactive learning environment, reducing errors, and decreasing reliance on cadavers. This study explores virtual dissecting tables in teaching anatomy to medical students. Method and Material: visualization device "kalbodnama," procured from Rayan Teb Pishgam (now VIVO SANAL EĞİTİM TEKNOLOJİLERİ), was assessed. Students were divided into two groups. Group One used a virtual dissecting table and physical models (bones, mannequins, or cadavers) to practice theoretical topics, and subsequently participated in a post-test to evaluate their progress. In this study at Tabriz University of Medical Sciences, the effectiveness of the anatomical. The first student group used both real bones and a Virtual dissecting table for learning, while the second group only used real bones. After practice, both groups took a post-test. Group two (control): Students practiced course material using bones, models, or cadavers without a Virtual dissecting table and then took a post-test. Both groups took a pre-test before practical sessions . Results: Using an anatomical visualization device in osteology significantly improves post-test scores in medicine and dentistry compared to traditional teaching methods. For medical students, the average scores of pre-tests and post-tests on soft tissue topics show no significant difference with or without using an anatomical visualization device. However, dental students exhibit a significant improvement in scores between pre-tests and post-tests, especially when the anatomical visualization device is used. This improvement is particularly notable and significant after using the visualization tool. Dental students performed better on pre-tests related to osteology compared to soft tissue topics. In post-tests without using the anatomy visualization device, scores for soft tissue topics were higher, reflecting greater interest in these topics. However, when the device was used, scores for osteology were higher, highlighting the significant role of the anatomy visualization device in teaching osteology to students. Conclusion: The results from pre-tests and post-tests of medical and dental students indicate that practical class training enhances their knowledge in osteology and soft tissue anatomy, whether using a virtual cadaver or not. However, training with the virtual cadaver significantly improves student scores and deepens their learning. Some non-significant differences in pre-test and post-test scores suggest a need to revisit and improve the practical training methods.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    مقایسه تاثیر آموزش آناتومی به دو شیوه متداول و آموزش با استفاده از میز تشریح مجازی بر یادگیری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز
    (دانشگاه علوم پزشکی تبریز، مرکز تحقیقات آموزش علوم پزشکی مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی, 1403) مجدی سقین سرا, عباس; غفاری, رضا; آموزش علوم پزشکی; دهقانی, غلامعلی; اصلان آبادی, سعید
    مقدمه: آناتومی در آموزش پزشکی نقش اساسی دارد و دانش آموزان را قادر می سازد تا اندام ها را شناسایی و مکان یابی کنند. آموزش آن به شدت به مدل ها و اجساد متکی است، اما زیرساخت ها و تجهیزات ناکافی چالش هایی را ایجاد می کند. روش های آموزش سنتی آناتومی شامل تشریح جسد و تصویرسازی می باشد، در حالی که تشریح جسد تعاملی اما پرهزینه است، تصویرسازی کم‌هزینه و جذاب است. جراحی جسد به طور موثر آناتومی جراحی را از طریق تمرین عملی آموزش می دهد، اما کمبود منابع آن را برای تحصیلات تکمیلی مناسب تر می کند. فن‌آوری‌های جدید مانند شبیه‌سازی، VR، AR، و MR، آموزش تشریحی را برای دانش‌آموزان با ارائه یک محیط یادگیری ایمن و تعاملی، کاهش خطاها و کاهش اتکا به اجساد افزایش می‌دهند. این مطالعه به بررسی جداول تشریح مجازی در آموزش آناتومی به دانشجویان پزشکی می پردازد. روش کار: دانشجویان به روش سرشماری و تصادفی به دو گروه تقسیم می شوند. یک گروه با عنوان گروه شاهد (آموزش متداول با استفاده از سخنرانی ، مولاژ و جسد بدون استفاده از کالبدنما) و گروه دوم به عنوان گروه تجربی (آموزش با سخنرانی و با استفاده از کالبدنما) خواهد بود. قبل از شروع مداخله، جهت سنجش زمینه علمی دانشجویان نسبت به مباحث آناتومی یک پیش آزمون توسط محقق(استاد درس) گرفته خواهد شد. بعد از اتمام مباحث در آخرین جلسه بدون اطلاع قبلی از هر دو گروه بوسیله سوالاتی که در پیش آزمون استفاده شده بود، پس آزمون گرفته خواهد شد. یافته ها: استفاده از میز تشریح مجازی در استخوان شناسی به طور قابل توجهی نمرات پس آزمون در پزشکی و دندانپزشکی را در مقایسه با روش های تدریس سنتی بهبود بخشید. برای دانشجویان پزشکی، میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در مورد موضوعات بافت نرم با یا بدون استفاده از دستگاه کالبدنما تفاوت معنی داری نشان نمی دهد. با این حال، دانشجویان دندانپزشکی بهبود قابل توجهی در نمرات بین پیش آزمون و پس آزمون نشان می دهند، به ویژه هنگامی که از دستگاه کالبدنما استفاده می شود. دانشجویان دندانپزشکی در پیش آزمون های مربوط به استخوان شناسی در مقایسه با موضوعات بافت نرم عملکرد بهتری داشتند. در پس آزمون بدون استفاده از دستگاه کالبدنما، نمرات موضوعات بافت نرم بالاتر بود که نشان دهنده علاقه بیشتر به این موضوعات است. با این حال، هنگامی که از این دستگاه استفاده شد، نمرات استخوان شناسی بالاتر بود، که نقش مهم دستگاه کالبدنما را در آموزش استخوان شناسی به دانشجویان برجسته می کند. نتیجه گیری: نتایج پیش‌آزمون و پس‌آزمون دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی نشان می‌دهد که آموزش کلاسی عملی، دانش آن‌ها را در زمینه استخوان‌شناسی و آناتومی بافت نرم، چه با استفاده از میز تشریح مجازی یا بدون آن، افزایش می‌دهد. با این حال، آموزش با میز تشریح مجازی به طور قابل توجهی نمرات دانش آموزان را بهبود می بخشد و یادگیری آنها را عمیق تر می کند. برخی تفاوت‌های غیرمعنی‌دار در نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون، نیاز به بازنگری و بهبود روش‌های آموزش عملی را نشان می‌دهد.
  • Thumbnail Image
    Item type: Item ,
    Quantitative and Qualitative Analysis of the Exams of the Educational Groups of Basic Medical Sciences in Tabriz University of Medical Sciences in the First Half of the Academic Year 2023-2024
    (Tabriz University of Medical Sciences and Health Services Medical Education Department, 2024) Sadeghi, Poorya; Medical Education; Pourabbas, Ahmad; Dehghani, Gholamali
    Introduction: One of the most important goals of medical education is to minimize test error in order to achieve high reliability and validity. Test analysis is of paramount importance for important and crucial tests of medical sciences that are accountable to society. The rationale for using test analysis methods is to improve the quality and reliability of the assessments made, and to select questions that more appropriately measure learner performance. Objective: This study was conducted with the aim of quantitative and qualitative analysis of specific course exams in basic medical sciences departments of Tabriz University of Medical Sciences in the first semester of the academic year 1402-1403. Materials and Methods: This study was descriptive-analytical and applied. The target population was all four-choice tests of specific courses of the basic medical sciences course (34 specific units and 810 four-choice questions) in the first semester of 1402-1403, which were included in the study using the whole number method. The data collected at three different levels (course, group and total tests) were analyzed. The items analyzed in this study included the study of discrimination coefficients, difficulty, Codre-Richardson correlation coefficient (KR20), difficulty of the questions, non-functional options, face validity based on Millman's rules, content validity (covering curriculum objectives), study of the taxonomy of the questions, as well as the analysis of the items of each test, the analysis of the generality of each test, and the analysis of the total tests. Results: The results of the analysis of all specific course tests showed that 42% of the questions were easy, 50% were appropriate, and 8% were difficult; 1.8% of the options (approximately 58 options) were non-functional options; and 1.2% of the questions had a negative discrimination coefficient, 69% were appropriate, and 29.8% had a low discrimination coefficient. In the content and face validity study, 96.6% and 89% were covered, respectively, and all questions were designed at the Type 1 taxonomy level. Conclusion: The designed tests had acceptable criteria and standards, but the design of more difficult questions and increased diversity in question types and adherence to blueprint principles were evident in some courses. This information can help administrators and test designers improve the quality and credibility of tests, and improve the validity and reliability of test questions in subsequent courses and examinations.