Browsing by Issue Date, starting with "1388"

Filter results by year or month

Now showing 1 - 20 of 419

بررسی سطح آگاهی پزشکان متخصص قلب و عروق درباره بیماریهای پریودنتال در شهر تبریز
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی, 1388) ایلخانی، سینا; فرامرزی, معصومه; کاشفی مهر, اتابک
[بدون چکیده]
تاثیرعصاره برگ به بر پلاک های آترواسکلروتیک القا شده توسط رژیم اتروژنیک در شریانهای کرونری و آئورت و هیپرلیپیدمی و کبد در خرگوش
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) محمدنژاد, داریوش; سلیمانی راد, جعفر; قنبری, احمدعلی
The purpose of the study is to survey : Do quince leaves extract prevent disease promotion or not which it will change the fatty profile level of blood And can quince leave extract be competit with statins and it affect on cure of atherosclerosis 24 male rabbits were randomly divided into 2 groups: normal diet(6 n) and high cholesterol diet(%2 cholesterol,18 n) for 8weeks. At the end of 8weeks, lipid profile, biochemical enzymes measured . then all normal diet rabbits and 3 of high cholesterol diet were killed and sampeled of coronary and aorta for show in plaque formation in histological study. 15 rabbits were remind of high cholesterol diet groups divided into 3 groups(5n) after stopping fatty diet:1,didnt give drug,2,atorvastatin(.5mg/kg) orally, 3,quince leave extract(50mg/kg) orally for 12weeks. Coronary and aorta sampeling for histological study after blood samples of ear were taken again. Results showed that levels of cholesterol and triglyceride in experimental group increased significantly compared with control group(p<0/05) and atheromic plaque was clearly observable. Between groups 2,3 and control after stopping fatty diet differences was significant (p<0.05). The plaque thickness was reduced in coronary by Q.leaves extract., هدف از مطالعه حاضر بررسی توانایی برگ به در جلوگیری از پیشرفت بیماری آترواسکلروز بود و اینکه آیا می تواند رقیبی برای مصرف استاتین ها باشد یا نه ؟24 خرگوش سفید نر به دو گروهcontrol پایه(6) و Experimental (18) تقسیم شدند. خرگوش های گروه Experimentalبه مدت 8 هفته رژیم آتروژنیک(کلسترول2%) دریافت کردند. در پایان، از هر دو گروه خونگیری از شریان مرکزی گوش بعمل آمد سپس تمامی خرگوش های گروه کنترل و 3 رأس از گروه Experimental برای بررسی تشکیل آتروم، کشته شده و از آئورت و کرونر آنها نمونه برداری و بررسی هیستولوژیک صورت گرفت. سپس، 15 خرگوش باقیمانده از گروه Experimental پس از قطع رژیم آتروژنیک، به3 گروه مساوی تقسیم گردیدند : گروه اول، داروئی دریافت نکردند. گروه دوم، روزانه mg/kg5/. استاتین و گروه سوم، روزانهmg/kg50 عصاره برگ به دریافت کردند. در پایان دوره پس از خونگیری ، تمامی خرگوش ها کشته و از آئورت و کرونرآنها نمونه برداری صورت گرفت.نتایج نشان می دهد که سطح سرمی کلسترول و تری گلیسرید در گروه Experimental نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری دارد(05/0 p<) و پلاک آترومی بوضوح قابل مشاهده بود. سطح این پروفایل های چربی و نیز اندازه پلاک های آترومی، بین گروه دوم و سوم Experimental با گروه اول این مرحله اختلاف معنی داری وجود دارد(05/0 p<) ولی بین گروه دوم و سوم از نظر کلسترول اختلاف معنی داری نیست.
مقایسه نیمرخ شخصیتی زنان متقاضی طلاق با زنان غیر متقاضی طلاق در شهرستان تبریز
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) فرورشی, محمود; ارفعی, اصغر
هدف از این مطالعه مقایسه نیمرخهای شخصیتی زنان متقاضی طلاق با همتایان متاهل آنهاست که زندگی عادی دارند . در یک مطالعه مورد- شاهدی ،100 زن متقاضی طلاق که به دادگاه خانواده یا مرکز پزشکی قانونی تبریز مراجعه کرده بودند (گروه مورد)و 100 زن با زندگی عادی (گروه شاهد) توسط نسخه فارسی پرسشنامه MCMI-III مورد پرسش قرار گرفتند. امتیاز T>75 بعنوان متمایز کننده اختلال شخصیت بالینی در نظر گرفته شد .متوسط سن افراد گروه مورد به طور معنی داری کمتر از افراد گروه شاهد بود . (6/25+0/6 در برابر 2/30+6/6 ؛P< 0/001 ). میانه امتیاز نیمرخ شخصیتی اسکیزوئید ، اجتنابی ، افسرده ، وابسته ضد اجتماعی ، آزار دهنده جنسی ،دیگر آزار ، اسکیزوتایپ ، مرزی ،شکاک و پست در گروه مورد به طور معنی داری بیشتر بود .از سوی دیگر میانه ی امتیاز شخصیتی نمایشی و منفعل در گروه شاهد به طور معنی داری بیشتر بود . میانه امتیاز نیمرخ شخصیتی خود شیفته ، وسواسی -جبری ، منفی گرا -منفعل ،و تهاجمی در دو گروه تفاوت معنی داری داشت . خصیصه و یا اختلال شخصیتی بالینی در هیچ یک از افراد بررسی شده وجود نداشت .
نقش اندوسکوپی زودرس دستگاه گوارش فوقانی در تعیین نحوه درمان سوختگی ناشی از بلع مواد سوزاننده در بالغین
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) کاکایی, فرزاد
This study aims at evaluating the role of early upper gastrointestinal endoscopy in management of corrosive ingestion in adults. In an analytic-descriptive and cross-sectional study, 100 adult patients with definite diagnosis of injury due to corrosive ingestion on direct laryngoscopy were evaluated in Tabriz Imam Khomeini Hospital during a 15-month period. The patients with signs and symptoms indicating a serious internal injury were operated immediately. In other patients, upper gastrointestinal endoscopy was employed and according to timing, patients categorized in two groups; early endoscopy (24 h). Inhospital condition of the two groups was compared. One hundred patients, 62% females and 38% males with a mean age of 25.519.25 years were recruited. Corrosive ingestion was for suicidal attempt in 53% and accidental in 47% of the cases. Alkaline materials were used in majority of cases (83%) and acidic agents were seen in 17% of the patients. Eight percent of the patients were operated immediately according to presenting signs and symptoms. Early endoscopy was employed in 37% of patients and 55% underwent late endoscopy. In latter two groups, endoscopy yielded a normal finding in 11%, grade I lesion in 36%, grade II lesion in 22%, grade III lesion in 11% and grade IV lesion in 12% of the patients. There was not a significant difference between the two groups regarding the need of operation, gap between admission and operation, need of ICU admit and its duration and inhospital morbidity and mortality. However, operation gap and ICU admit were apparently better in early endoscopy group and morbidity was lower in late endoscopy group., هدف از این مطالعه، بررسی نقش اندوسکوپی زودرس دستگاه گوارش فوقانی در اداره سوختگی ناشی از بلع مواد سوزاننده در بالغین است.در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، 100 بیمار بالغ با تشخیص قطعی سوختگی ناشی از بلع مواد سوزاننده در لارنگوسکوپی مستقیم در بیمارستان امام خمینی تبریز طی مدت 15 ماه بررسی شدند. بیماران با علایم و نشانه های دال بر آسیب داخلی جدی فورا عمل شدند. در سایر موارد، اندوسکوپی دستگاه گوارش فوقانی بکار رفت و بر اساس زمان آن، بیماران به دو گروه تقسیم شدند: اندوسکوپی زودرس (زیر 24 ساعت) و اندوسکوپی دیررس (بالای 24 ساعت). وضعیت بیمارستانی در دو گروه مقایسه گردید.100 بیمار، 62% مونث و 38% مذکر با متوسط سنی 25/951/25 سال وارد مطالعه شدند. بلع مواد سوزاننده در 53% موارد به قصد خودکشی و در 47% اتفاقی بود. مواد قلیایی در اغلب موارد (83%) و مواد اسیدی در 17% وارد بکار رفته بود. 8% موارد بر اساس علایم و نشانه ها فورا عمل شدند. 37% موارد تحت اندوسکوپی فوری و 55% موارد تحت اندوسکوپی تاخیری قرار گرفتند. در دو گروه اخیر نتیجه اندوسکوپی در 11% موارد طبیعی، در 40% موارد آسیب درجه I، در 28% موارد آسیب درجه II، در 7% موارد آسیب درجه III و در 6% موارد آسیب درجه IV بود. در دو گروه از نظر نیاز به عمل جراحی، فاصله پذیرش تا جراحی، نیاز به بستری در ICU و مدت آن و موربیدیتی و مورتالیتی طی بستری تفاوت معنی دار آماری وجود نداشت. با این وجود، فاصله تا جراحی و پذیرش در ICU در گروه اندوسکوپی فوری و موربیدیتی بیمارستانی در گروه اندوسکوپی تاخیری ظاهرا از وضعیت بهتری برخوردار بود
ارزیابی میزان آگاهی دندانپزشکان شاغل در شهر تبریز از موارد تجویز رادیوگرافی پانورامیک در سال 1387-1386
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی, 1388) قلیزاده، صدیقه; رازی, تهمینه
تصاویر پانورامیک از لحاظ کلینیکی برای تشخیص مشکلاتی که پوشش وسیعی از فکین لازم باشد بسیار مفید میباشد. این تصاویر جزئیات ظریف آناتومیک را نشان نمیدهد و در موارد نیاز به تصاویر با رزولوشن بالا مفید نیست. بخاطر سهولت تهیه، مزایای فراوان و قابلیت درک راحت بیمار از فیلم پانورامیک، تجویز آن در میان دندانپزشکان رو به افزایش است. تجویز نادرست رادیوگرافی پانورامیک به علت آگاهی ناکافی دندانپزشکان از موارد تجویز این ادیوگرافی میباشد که نتیجه آن صرف هزینه، وقت و تابش اضافی برای بیمار است. روش کار و مواد: در این مطالعه مقطعی- توصیفی 250 دندانپزشک که اکثر آنها در جلسات بازآموزی شرکت کرده بودند انتخاب شدند. دادهها توسط پرسشنامهای که حاوی 21 سوال برای بررسی آگاهی از موارد تجویز رادیوگرافی پانورامیک بود جمعآوری شد. دادهها با روشهای آماری توصیفی و آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن و با استفاده از نرمافزار PSS.13 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در این مطالعه 0/05 > P از لحاظ آماری معنیدار تلقی گردید. یافتهها: میانگین تعداد پاسخهای صحیح 1/97 -+ 11/54 بود. کمترین تعداد پاسخ صحیح 7 و بیشترین آن 16 بود. بیشترین میزان آگاهی در مورد بررسی تکامل دندانها در دوره mixed dentition بود (90 درصد) و کمترین آن برای بررسی سینوزیت بود (4/8 درصد). ارتباط آماری معنیداری بین سن (0/46= P)، سابقه کار (0/49=P) و شرکت در جلسات بازآموزی (0/24=P) و آگاهی دندانپزشکان از موارد تجویز رادیوگرافی پانورامیک وجود نداشت. نتیجهگیری: آگاهی دندانپزشکان از موارد تجویز رادیوگرافی پانورامیک کافی نبود و به منظور کاهش هرگونه پرتودهی غیرضروری و صرفهجویی در هزینه و زمان بایستی آگاهی دندانپزشکان از موارد تجویز رادیوگرافی پانورامیک افزایش یابد.
بررسی عفونت با ویروس هپاتیت C در بیماران دیابتی نوع دوم
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) ایدری, غلامرضا; آقا محمدزاده, ناصر; قوطاسلو, رضا
هدف از این مطالعه بررسی عفونت HCV در بیماران با دیابت (DM) نوع 2 می باشد. مواد و روشهادر یک مطالعه توصیفی، 400 بیمار با تشخیص قطعی دیابت قندی نوع 2 طی مدت 12 ماه در بیمارستان سینا تبریز بررسی شدند. شرح حال و معاینه کامل در این بیماران بعمل آمد و نمونه ناشتا خون وریدی اخذ گردید. بر این اساس، قند خون ناشتا (FBS) و سطح سرمی تری گلیسیرید (TG) و کلسترول تعیین شد. تیتر سرمی آنتی بادی بر علیه HCV به روش الیزای نسل سوم اندازه گیری و میزان عفونت با HCV مشخص گردید.نتایج400 بیمار، 268 (67%) مذکر و 132 (33%) مونث با سن متوسط 36/887/54 (69-40) سال وارد مطالعه شدند. متوسط زمان تشخیص بیماری 04/726/9 (30-2) سال بود. سابقه مصرف سیگار در 154 (5/38%) بیمار وجود داشت. متوسط شاخص توده بدنی بیماران 53/459/26 کیلوگرم بر مجذور متر بود. متوسط فشار خون سیستولی و دیاستولی پیش از اخذ نمونه خون بترتیب 46/2550/141 و 47/1893/77 میلی متر جیوه اندازه گیری گردید. در زمان مراجعه متوسط FBS و سطوح سرمی TG بترتیب 61/2030/133، 14/11202/229 و 66/7553/197 میلی گرم در دسی لیتر بود. بر اساس نتایج الیزا، 10 (5/2%) بیمار دچار عفونت با HCV بودند (1/4%-9/0% :CI95%).
بررسی خطا های درمان کانال ریشه به کمک رادیوگرافی در دندانهایی که طی سالهای 1381 لغایت 1387 در بخش اندودنتیک دانشکده دندانپزشکی تبریز تحت درمان ریشه فرار گرفته اند
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی, 1388) شریعتی، غلامرضا; شاهی, شهریار; یاوری, حمیدرضا
[بدون چکیده]
طراحی نانوپارتیکل و میکروپارتیکلهای مرکب تئوفیلین انیدر و ارزیابی خصوصیات و رهش آنها
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1388) ح‍ی‍دری‌، ن‍س‍ری‍ن‌; جلوه گری, میترا; برار, ژاله
تئوفيلين يک مشتق گزانتيني است که بطور وسيع بعنوان يک برونکوديلاتور موثر در درمان بيماران آسمي بکار مي رود. تئوفيلين براي پروفيلاکسي و درمان بيماران آسمي بسيار حاد استفاده مي گردد. در اين مطالعه، ميکروپارتيکل هاي کلاسيک، نانوپارتيکل ها و ميکروپارتيکل هاي مرکب انکپسوله شده ي حاصل از تئوفيلين انيدر با اتيل سلولز و پلي کاپرولاکتون (به عنوان مواد طولاني کننده رهش) با روش امولسيون مضاعف به روش تبخير حلال (ESE) تهيه شدند. هدف از اين بررسي، در ابتدا انکپسولاسيون نانوپارتيکل هاي پليمري به روش امولسيون مضاعف (w/o/w) با استفاده از يک پليمر نامحلول در آب و انتخاب حلال آلي مناسب بوده و سپس ارزيابي تاثير ميکروانکپسولاسيون نانوپارتيکل ها بر روي کاهش رهش انفجاري بود. سيستم حلال، در ميکروپارتيکل ها و نانوپارتيکل ها به ترتيب اتيل استات و دي کلرومتان بود. در اين بررسي فرمولاسيون ها با نسبت هاي مختلف دارو به پليمر تهيه شدند و تاثير آن بر روي کارايي بارگيري، راندمان توليد، اندازه ي ذره اي اندازه گيري شد. همچنين با کمک آناليزهاي پتانسيل زتا، (DSC)Diffrential Scaning Calorimetry ، X-ray Differential (X-RD) ،Fourier Transform Infrared spectroscopy (FTIR) خصوصيات ماتريکس هاي پليمري مطالعه گرديد. بررسي آزاد سازي دارو دربافر اسيدي (2/1 = pH) و بافر بازي(4/7 = pH) انجام گرديد. در اين تحقيق نانوپارتيکل ها و ميکروپارتيکل هاي مرکب کمترين رهش انفجاري (به ترتيب 35/1% و 13/7%) را نشان دادند. در ميکروپارتيکل هاي متداول، بهترين نسبت دارو به پليمر، فرمولاسيون F3 بود. F3 ، کمترين رهش انفجاري (81/37%)، کارايي بارگيري بالا (88/95%) و t50% بالايي از خود نشان داد. در خصوص نانوپارتيکل ها، فرمولاسيون F4 بازده توليد (8/40%)، کارآيي بارگيري (05/99%) بالا و اندازه ذره اي کوچک تر (756 نانومتر) از دو فرمولاسيون ديگر نانوپارتيکل و عدم وجود رهش انفجاري از خود نشان داد و بعنوان فرمولاسيون منتخب نانوپارتيکل ها در نظر گرفته شد. در مورد ميکروپارتيکل مرکب، فرمولاسيون F9 ، به دليل کارايي انحلال 15/18%، کارايي بارگيري (65/57%) و اندازه ي ذره اي بزرگتر (696/17 ميکرون) به عنوان ميکروپارتيکل مرکب منتخب برگزيده شد. با بررسي طيف هاي XRD، DSCو FTIR مشاهده گرديد که تئوفيلين در همه ميکروسفرها، حالت کريستالي خود را مشابه پودر خالص دارو (پيک هايي با ارتفاع و سطح کمتر در نسبت هاي دارو به پليمر کمتر) نشان داده است. در بررسي کينتيک آزاد سازي دارو، با مقايسه داده هاي مربوط به رهش دارو به مدل هاي کينتيکي، بهترين مدل با r2 بالا مدل پپاس براي همه فرمولاسيون ها بدست آمد. مکانيسم آزادسازي دارو به صورت انتشار و فرسايش بود.
بررسی بالینی و هیستوپاتولوژیک بیماران کانسر تیروئید زیر 25 سال در طی ده سال درمرکز آموزشی درمانی امام خمینی تبریز ( 1387-1377)
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) سکوتی, محسن
, هدف از این مطالعه بررسی خصوصیات کلینیکی و پاتولوژیکی، درمان ومیزان بقاء بیماران مبتلا به کانسر تیروئید است که هنگام تشخیص 25 سال و کمتر داشتند.مواد و روش ها : در یک مطالعه توصیفی گذشته نگر پرونده 55 بیمار مبتلا به کانسر تیروئید زیر 25سال که درطی 10 سال در بیمارستان امام خمینی جراحی شده بودند مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات بیماران از قبیل:خصوصیات دموگرافیک، سابقه رادیاسیون، سابقه خانوادگی، محل آناتومیک، نوع هیستوپاتولوژی، عود، نحوه درمان و نوع جراحی از پرونده آنان جمع آوری گردید.برای تعیین بقاء با بیماران تماس تلفنی گرفته شد.یافته ها:از55 بیمار مورد بررسی 8/81% زن و 2/18% مرد بودند. نسبت زن به مرد 5/4 به 1 بود. میانگین سنی بیماران 35/46/20 سال) محدوده سنی 25-8 ) بود.توده گردنی به عنوان شایعترین تظاهر بالینی در 51 بیمار وجود داشت. انواع هیستوپاتولوژیک شامل فولیکولار واریانت پاپیلری9/10% ، پاپیلاری کلاسیک 2/78 % ، فولیکولارکارسینوم 5/5 % و مدولاری 5/5 % است.درگیری لنف نود ها در 9/50%، متاستاز موضعی در4/24% و دوردست در 5/5 % وجود داشت .تنها محل متاستاز دوردست ریه بود.تیروئیدکتومی کامل، نزدیک به کامل، لوبکتومی و دایسکسیون گردن بترتیب در 2/18%، 3/7%، 5/5%، 60% بیماران انجام شد.بیماران به مدت میانگین6/57 ماه (120-12 ماه ) پیگیری شدند . دراین مدت 100% بیماران زنده بودند.
بررسی میزان آگاهی از بیماری و درمان هیپرتانسیون در بیماران هیپرتانسیو در کلینیک بیهوشی
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) کلامی, لاله; پریش, مسعود
هدف از این مطالعه, بررسی میزان آگاهی بیماران مراکز اختصاصی جراحی چشم از وجود بیماری افزایش فشار خون و کیفیت درمان از طرف بیماران است. تعداد 300 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان اختصاصی جراحی های چشم که مبتلا به بیماری افزایش فشار خون بودند در درمانگاه بیهوشی به هنگام ویزیت قبل از عمل مورد بررسی قرار گرفتند. متغیرهای مورد بررسی عبارت بودنداز: میزان آگاهی از بیماری, پزشک معالج, محل اقامت, نوع دارو, دانستن اسم دارو, استفاده مرتب از رژیم درمانی, ارتباط آگاهی با سن و جنس, عوارض بیماری و سابقه بستری. فشار خون نیز به هنگام ویزیت در بخش و اتاق عمل ثبت می شد. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS ویرایش 17 آنالیز شده اند. میزان عدم آگاهی بیماران از وجود بیماری خود3/25 درصد بوده ست. میزان آگاهی از بیماری با جنس و محل اقامت ارتباط معنی داری داشت, سن عامل تعیین کننده نبود. فشار خون بیمارانی که در کلینیک یا بخش فشار خون بالا داشتند در اتاق عمل نیز بالا بود. تحت درمان بودن با جنس, محل اقامت و آگاهی از بیماری رابطه معنی داری داشت: محل اقامت با نوع تخصص پزشک معالج ارتباط داشت. استفاده مرتب از داروها با محل اقامت و آگاهی از خطیر بودن بیماری رابطه معنی داری داشت. نیاز به مشاوره با عوارض بیماری و سابقه بستری ارتباط داشت.
بررسی اثربخشی رژیم های ترکیبی کلونیدین با دکسترومتورفان و کلونیدین با آمانتادین در مقایسه با رژیم دارویی کلونیدین در تخفیف علایم سندرم ترک تریاک
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) صیدی, علی; مالک, ایوب; حبیبی اصل, بهلول
تاثیر آنتاگونیستهای گیرنده N- متیل D- آسپارتات در مهار علایم ناشی از ترک اپیاتها نشان داده شده است. آمانتادین و دکسترومتورفان آنتاگونیستهای غیر رقابتی گیرنده های NMDA بوده و به صورت بالینی در دسترس هستند و این مطالعه به مقایسه تاثیر رژیمهای دارویی دکسترومتورفان و کلونیدین، آمانتادین و کلونیدین با رژیم دارویی کلونیدین به تنهایی در تخفیف شدت علایم سندرم ترک تریاک میپردازد.مواد و روشها:این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی دوسویه کور تصادفی (Randomized Double-blind clinical Trial) انجام شده است.معیارهای ورود عبارت بودند از وابستگی به اپیات بر اساس ویرایش چهارم کتابچه تشخیصی وآماری اختلالات روانی(DSM-IV)، مردان 20 تا 40 ساله، نداشتن بیماریهای شدید داخلی وجراحی و مثبت بودن آزمایش سم شناسی ادرار(تست مورفین) که جهت تایید استفاده اخیر از اپیاتها انجام میشد. نتایج: در مجموع 90 بیمار (30 بیمار در هرگروه) مورد ارزیابی نهایی قرار گرفتند.در 48و72 ساعت پس از شروع ترک بیمارانی که رژیم دارویی کلونیدین با دکسترومتورفان دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه دارویی کلونیدین به تنهایی علایم ترک خفیف تری را نشان دادند. همچنین در 48 و72 ساعت پس از شروع ترک بیمارانی که رژیم دارویی کلونیدین با آمانتادین دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه دارویی کلونیدین به تنهایی علایم ترک خفیف تری را نشان دادند. بنابراین تفاوت بین گروههای رژیم دارویی ترکیبی با گروه رژیم دارویی کلونیدین به تنهایی از نظر آماری معنی دار بود.
طراحی سیستم دارورسانی کنترل شده از دیکلوفناک سدیم با استفاده از غشای میکروپوروس
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1388) صفایی، الهام; زرین تن, محمدحسین‌; جوادزاده, یوسف
عارضه جانبي گوارشي داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي باعث انجام تحقيقاتي براي دستيابي به اشكال جديد جهت كاهش اين اثرات شده است. هدف مطالعه حاضر ايجاد يك سيستم دارورساني ميكروپوروس کنترل ريليز ديكلوفناك سديم است كه موجب كاهش عوارض گوارشي اين دارو مي‌گردد. سيستم هاي کنترل ريليز رهش درجه صفر دارند و آزادسازي دارو مستقل از pH ، غلظت دارو و ساير پارامترهاي فيزيولوژيکي دستگاه گوارش انجام مي پذيرد. در سيستم‌هاي ميکروپوروس براي ايجاد غشا از دو پليمر که يکي در مايعات گوارشي غيرقابل حل بوده و ديگري در اين محيط حل گشته و باعث ايجاد سوراخ هاي ريز در غشا مي شود ، استفاده مي شود. براي ايجاد روكش ميكروپوروس از مخلوط دو پليمر استفاده شد. از اتيل سلولز به عنوان پليمر نامحلول و عامل تشکيل دهنده روکش, از متيل سلولز به عنوان پليمر محلول در محيط قليايي و ماده تخلخل زا استفاده گرديد. ابتدا انتخاب سيستم حلال مناسب براي انحلال دو پليمر صورت گرفت و از غلظت‌هاي مختلف متيل سلولز در ايجاد روكش استفاده شد. رهش دارو در محيط اسيدي و قليايي مورد بررسي و تأثير غلظت‌هاي مختلف متيل سلولز و ضخامت روكش بر رهش دارو مورد تحقيق قرار گرفت. با ثابت نگه‌داشتن غلظت اتيل سلولز و افزايش غلظت متيل سلولز به عنوان عامل تشكيل دهنده منافذ، مشاهده گرديد كه رهش دارو افزايش مي‌يابد. افزايش ضخامت غشا نيز باعث كاهش رهش دارو و نيز افزايش زمان تأخير رهش مي‌شود. با بكار گيري اين روش پيش بيني مي شود که عوارض جانبي دارو كمتر شده و غلظت ثابت و يكنواختي از آن در خون ايجاد مي‌شود. بهترين رهش در غلظت اپتيمم شده اتيل سلولز %7 و متيل سلولز %3 با ضخامت روكش 229 ميكرون براي رهش 12 ساعته بدست آمد.
بررسی الگوی ایمونوفنوتایپینگ لوسمی لنفوئیدی حاد بزرگسالان و ارتباط آن با پاسخ اولیه یا القایی
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) موثق پور اکبری, علی اکبر; عیوضی ضیایی, جمال
The main aim of this study was to classify ALL subtypes: pre B ALL,B-cell ALL, Pre T-cell ALL, mature T-cell ALL by Flowcytometry . ALL Immunophenotyping has been used in order to obtain a more accurate diagnosis of the subtypes of ALL. Method & Material: 134 patients with ALL have been recruited from Shahid Ghazi Hospital since 2000 to 2006. More over the achievement of complete remission was assessed according to the above-mentioned subtypes. In this study, 86 out of 134 patients were examined by Flowcytometry. Result: 15.5% of the patients were regarded to be pro B-cell ALL and 52% were to be pre B-cell and mature B-cell ALL.32% of the patients were to be mature T-cell ALL. ,.64% of the patients who were B-cell subtype achieved the complete remission after induction therapy, while this percentage for T-cell ALL was 44%., مقدمه: لوسمی لنفوئیدی (ALL) بالغین علیرغم پیشرفت های قابل توجه در درمان از مرگ و میر بالایی برخوردار است و درمان قطعی در 40-25 درصد بیماران حاصل می شود. برای درمان مناسب، نیاز به تشخیص قطعی انواع ALL است. اکنون فلوسیتومتری یا تعیین مارکرهای آنتی ژنی روی سلولهای بدخیم (بلاست) به عنوان یک وسیله مهم تشخیصی در افتراق لوسمی میلوئیدی از لنفوئیدی و همچنین زیرگروه های لوسمی مطرح می باشد.روش کار: با استفاده از فلوسیتومتری لوسمی لنفوئیدی به سه زیر گروه Tcell, Mature Bcell, Pre-Bcell تقسیم می شود هرچند اخیرا Pre Tcell , Pro-Bcell به این تقسیم بندی اضافه شده است.هدف مطالعه حاضر بررسی زیرگروههای ایمونولوژیک در بیماران بستری در بخش هماتولوژی شهید قاضی طباطبایی از سال 1379 تا 1385 می باشد. همچنین حصول رمیسیون بعد از درمان القایی اولیه در هر زیرگروه مد نظر قرار گرفته است. نتایج: از مجموع 134 بیمار 86 نفر تحت فلوسیتومتری نسبتا قابل قبول قرار گرفته بودند که 2/16% بیماران در زیرگروه Pro-Bcell و 3/51% مجموعا در زیر گروه Pre-Bcell , Mature B-cell و 5/32% در زیرگروه Tcell ALL قرار داشتند
مقایسه دقت پیش بینی فضا با استفاده از روش تاناکا-جانسون و مشاهده ساده در دوره دندانی مختلط
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی, 1388) قاسمی، شیما; رفیقی, علی; مسلم زاده, حسین
یکی از جنبه های مهم تشخیص در دوره دندانی مختلط آنالیز فضا و تعیین رابطه اندازه دندانها با فضای در دسترس در قوس دندانی میباشد. برای این کار باید عرض مزیودیستالی دندانهای نروئیده را تخمین زد. روش های متعددی از جمله استفاده از رادیوگرافی ها، جداول و نسبت ها یا روش های ترکیبی بدین منظور ارائه شدهاند.روش کار : در این مطالعه توصیفی- تحلیلی و مقطعی از 32 نفر کلینیسین با سطوح مختلف تجربه خواسته شد تا اختلاف فضای موجود و مورد نیاز را در 6 قوس دندانی (12 کوادرانت) با مشاهده رادیوگرافی پانورامیک و کست دوره دندانی مختلط تخمین بزنند. فضای مورد نیاز حقیقی از طریق اندازهگیری عرض مزیودیستالی دندانها در کست دوره دندانی دائمی همان بیماران با کولیس دیجیتال با دقت 0/01 میلی متر محاسبه شد و با فضای موجود دوره دندانی مختلط مقایسه گردید. مقادیر پیش بینی با روش تاناکا - جانسون از طریق فرمول اصلاح شده آن برای کودکان تبریزی بدست آمد. روش های آماری بکار رفته در این مطالعه one way ANOVA for repeated measures و آزمون همبستگی Spearman rho می باشد.یافته ها: دقت پیش بینی میزان فضا با استفاده از روش تاناکا - جانسون بطور معنی داری بیشتر از روش مشاهده ساده می باشد. در روش مشاهده ساده اختلاف معنی داری بین چهار گروه با سطوح تجربه متفاوت در خطای تخمین آن ها وجود ندارد. ضریب همبستگی تخمین کلینیسین ها در گروه متخصصین تنوع کمتری نسبت به سایر گروه ها دارد یا به عبارتی تکرار پذیری نتایج افراد در این گروه بالاتر از سایر گروه ها می باشد.نتیجه گیری : این تحقیق نشان داد که روش تاناکا جانسون اصلاح شده نسبت به روش SVO دارای دقت بیشتری برای پیش بینی فضا در قوس می باشد.
بررسی سونوگرافی داپلر سیستم وریدی جنین در حاملگیهای پرخطر
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) تقوی, سیمین; قطره سامانی, فاطمه
The aim of this study was angiographic assessment of atherosclerotic changes in renal arteries in the patients with obstructive disease of aortoiliac arteries. In a cross-sectional analytic-descriptive study, 50 patients with obstructive disease of aortoiliac arteries were recruited in Tabriz Imam Khomeini Hospital during a 15-month period. Renal artery angiography was done in all patients and the results graded as normal, 25-50% of narrowing, 50-75% of narrowing, 75-99% of narrowing and full obstruction. Narrowing equal or greater of 50% of the arterial lumen considered as hemodynamically significant atherosclerosis. The location of narrowing was also determined. Fifty patients, 43 males and 7 females with a mean age of 60.1610.44 (40-90) years were enrolled. Any degree of atherosclerotic change in renal arteries was seen in 26 (52%) patients. The two groups with and without this change were comparable for age and gender; however the mean age of the patients with atherosclerotic changes was higher (62.7711.85 vs. 57.337.97 years; p=0.065). Hemodynamically significant narrowing was seen in 22% of the studied patients. Narrowing greater of 75% of the internal lumen diameter was seen in 2% of the studied cases. Bilateral narrowing was reported in 22% of the cases. The narrowing was seen in the origin of renal artery in 19.2% of the cases, first 1 cm of the artery in 53.8% of the cases, middle portion in 19.2% of the cases and overall in 7.7% of the cases., هدف از این مطالعه، بررسی آنژیوگرافیک تغییرات آترواسکلروتیک در شرایین کلیوی در افراد دچار بیماری انسدادی شرایین آئورتوایلیاک بوده است. در یک مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، 50 فرد با بیماری انسدادی آئورتوایلیاک در بیمارستان امام خمینی تبریز طی مدت 15 ماه بررسی شدند. آنژیوگرافی شرایین کلیه در تمام بیماران بعمل آمد و بر اساس نتایج بیماران به گروه های طبیعی، تنگی 50-25 درصد، تنگی 75-50 درصد، تنگی 99-75 درصد و انسداد کامل تقسیم شدند. تنگی 50% و بیشتر بعنوان آترواسکلروز بارز همودینامیکی درنظر گرفته شد. محل تنگی نیز تعیین شد.50 بیمار، 43 مذکر و 3 مونث، با سن متوسط 44/1016/60 (90-40) سال وارد مطالعه شدند. تغییرات آترواسکلروتیک به هر میزان در شرایین کلیوی در 26 (52%) مورد وجود داشت. 2 گروه با و بدون تغیرات آترواسکلروتیک از نظر سن و جنس همسان بودند، ولی متوسط سنی در گروه دچار تغییرات آترواسکلروتیک بیشتر بود (85/1177/62 در برابر97/733/57 سال، 065/0=p). تنگی بارز از نظر همودینامیکی در 22% بیماران وجود داشت. تنگی بیش از 75% قطر داخلی در 2% بیماران مشاهده شد. تنگی دوطرفه در 22% موارد گزارش گردید. تنگی در منشاء شریان کلیه در 2/19% موارد، در 1 سانتی متر اول در 8/53% موارد، در قسمت میانی در 2/19% موارد و سرتاسری در 7/7% موارد وجود داشت.
بررسی نسبتهای موجود در دندانهای قدامی فک بالا و مقایسه آن با استاندارد طلایی در بین دانشجویان دانشکده دندانپزشکی تبریز
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی, 1388) ابراهیم ادهمی، ضیا; صالح صابر, فریبا; پرنیا, فریدون
اندازه و شکل دندانهای قدامی فک بالا نه تنها در زیبایی دندانها نقش دارند بلکه زیبایی صورت را هم تحت ت‌أثیر قرار می دهند. در متون مختلف پروتز اندازه های مختلفی برای سایز و شکل دندانهای (سانترال، لترال و کانین بالا) وجود دارد. یکی از این موارد نسبت طلائی است که نسبت بین عرض قابل دید سانترال به لاترال و لاترال به کانین را 1/618 تعریف مینماید. مورد دیگر نسبت عرض به طول دندان سانترال است که استاندارد طلائی بوده و %80 تعریف میشود. مواد و روش کار: از 100 نفر دانشجوی دندانپزشکی که 50 نفر مرد و 50 نفر زن هستند در شرایط استاندارد فتوگرافی بعمل آمد. سپس توسط رایانه و توسط نرم افزار فتوشاپ عرض قابل دید دندانهای سانترال ، لاترال و کانین بالا و طول تاج سانترال بالا بدست آمده و نسبت بین عرض قابل دید دندانهای سانترال، لاترال و کانین بالا به هم و عرض به طول دندان سانترال با استاندارد طلائی مقایسه شد. این عمل برای طرف راست و چپ به صورت جداگانه انجام شد. داده‌صها توسط نرم‌صافزار 14 SPSS بررسی شد. نتایج: با توجه به داده های بدست آمده، بررسی نتایج آزمون تفاوت میانگین تک نمونه ای نشان داد که تفاوت میانگین نسبت عرض دندان لترال راست به عرض دندان سانترال راست بالا با نسبت طلائی از لحاظ آماری معنی دار می باشد. ( 0/001 > P). این تفاوت برای سمت چپ هم معنی دار است. ( 0/001> P). همچنین بررسی نتایج آزمون تفاوت میانگین تک نمونه ای نشان داد که تفاوت میانگین نسبت عرض دندان لاترال راست به سانترال راست بالا با نسبت طلایی معنیدار است. ( 0/001 > P) این تفاوت برای سمت چپ هم معنی دار است ( 0/001 > P). پس می توان گفت که نسبت طلائی در بین دندانهای قدامی بالا وجود ندارد. بررسی نتایج آزمون تفاوت میانگین تک نمونه ای نشان داد که تفاوت میانگین نسبت عرض به طول دندان سانترال چپ (0/001 > P) و راست بالا ( 0/001 > P) با استاندارد طلائی از لحاظ آماری معنی دار میباشد. و استاندارد طلائی در نسبت عرض به طول دندان سانترال بالا وجود ندارد. نتیجه گیری: نسبت طلائی در بین نسبت عرض قابل دید دندانهای قدامی بالا به هم مشاهده نشده و همچنین استاندارد طلائی نسبت در بین عرض به طول تاج دندان سانترال بالا مشاهده نگردید.
مقایسه اثر کاهندگی درد با بلوک عقده گاسر با همراهی آن با لیزر تراپی کم شدت در نورآلرژی عصب سه قلو
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) آذرفرین, رسول; آقا محمدی, داود
This study aims at comparing of pain relief by trigeminal ganglion block, along with additional LLLT in trigeminal neuralgia. In a randomized clinical trial, 42 patients with trigeminal neuralgia were recruited in Tabriz Imam Khomeini and Ghazi Hospitals during a 15-month period. These patients randomized in two equal groups; Group A, consisted of patients received gasserian ganglion block (5 ml bupivacaine 0.5%+40 mg methyl prednisolone) along with LLLT (3-10 j/point, 12 sessions every other day); and group B, the control group, only received the ganglion block. The severity of pain was determined by VAS at baseline , before each block, as well as on months 1, 3 and 6 after intervention. The dose of carbamazepine taken by the patients was also documented during the study period. There were 9 males and 12 females with the mean age of 52.4817.76 years in group A and 12 males and 9 females, with the mean age of 47.8116.73 years in group B (p>0.05 for age and gender). The mean severity of pain was significantly lower in group A comparing with group B since the day 7 until the end of study (month 6). The mean number of carbamazepine tablets was also significantly lower in group A comparing with group B since the month 1 until the end of study (month 6). The mean duration of pain-free state was significantly higher in group A comparing with that in group B (158.5756.24 days vs. 16.0542.98 days; p<0.001)., هدف از مطالعه فعلی، مقایسه کاهش درد توسط بلوک عقده تری جمینال به تنهایی یا با همراهی آن با LLLT در نورآلژی تری جمینال است. در یک مطالعه کارآزمایی بالینی، 42 بیمار مبتلا به نورآلژی تری جمینال در بیمارستان های امام خمینی و قاضی تبریز در سالهای 1386و 1387 طی 15 ماه بررسی شدند. تمام بیماران پیش از ورود به مطالعه تحت درمان دارویی با کاربامازپین بودند و باید شدت درد آنها اندازه گیری میشد.این بیماران به طور تصادفی به دو گروه برابر تقسیم شدند؛ گروه A، شامل بیمارانی بود که در آنها بلوک عقده گاسر ( با5 میلی لیتر بوپیواکائین 5/0%+40 میلی گرم متیل پردنیزولون) همراه با LLLT (10-3 ژول بر نقطه، 12 جلسه یک روز درمیان) صورت گرفت‌؛ و گروه B، بیمارانی که تنها بلوک عقده در آنها انجام شد. شدت درد بر اساس VAS* ، قبل از مطالعه و قبل از هر بلوک و نیز در ماه های 1، 3 و 6 پس از مداخله اندازه گیری شد.میزان مصرف کاربامازپین توسط بیمار نیز طی این مدت ثبت گردید. در گروه A 9 بیمار مذکر و 12 بیمار مونث با سن متوسط 76/1748/52 سال و در گروه B 12 بیمار مذکر و 9 بیمار مونث با سن متوسط 73/1681/47 سال قرار داشتند و در واقع سن و جنس در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. (در مورد سن و جنس 05/0p)
بررسی رفتار سیم های ارتودنسی NiTi در مقابل خوردگی در نواحی مختلف دهان
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی, 1388) سید گوگانی، صابر; رفیقی, علی; آهنگر آتشی, محمدحسین
کروژن در NiTi به دو دلیل مهم است: نگرانی از حساسیت به نیکل و اثر کروژن بر خواص منحصر به فرد آلیاژ.سیم ها در نواحی مختلف دهان تحت اثر شرایط متفاوت اند: نیروهای اکلوژن و درگیری در شیار براکت ها، ترکیب و جریان بزاق و حتی دما. هیپچ یک از مقالات اندک که سیم ها را بعد از خارج کردن بررسی کرده اند به این اختلاف شرایط توجه نکرده اند. تصمیم گرفتیم رفتار کروژن سیم های NiTi را در پاسخ به این اختلاف شرایط بررسی کنیم. روش کار و مواد:با در نظر گرفتن معیارهای مطالعه در نهایت 15 بیمار با رضایت در مطالعه شرکت کردند. 4 سیم NiTi SE(G&amp;H) برای هرکدام استفاده شد: دو عدد درگیرشده در شیاربراکت ها و دو سیم به صورت غیر فعال در کنار سیم اصلی. بعد از دو ماه سیم ها خارج شدند و با سیم های استفاده نشده ار نظر ظاهر مقایسه شدند. سپس از وسط قسمت شده جهت آزمایش electrochemical impedance spectroscopy با دستگاه به لابراتوار ارسال شدند. Rp برای تک تک نمونه ها محاسبه شد.پیش فرض های آنالیز های آماری پارامتریک رد شد لذا از آزمایش های غیر پارامتریک استفاده شد. یافته ها:همه نمونه ها به خصوص در فک پایین شواهد کروژن را نشان دادند. 5 عدد از سیم ها تغییر شکل یافته بودند. در سیم های استفاده نشده میانگین Rp به طرز معنی داری (p&lt;0.05) کمتر از سیم های استفاده نشده بود. همین طور سیم هایی که در فک پایین استفاده شده بودند به طرز معنی داری میانگین Rp کمتر ار فک بالا داشتند(p&lt;0.05). میانگین Rp بین سمن راست و چپ و بین نمونه های درگیر در شیار و آزاد از شیار از نظر آماری معنی دار نبود. البته در مورد سیم های آزاد تفاوت بین سیم های بالا و پایین معنی دار نبود(p=0.08). نتیجه گیری : 1) سیم های استفاده شده هم به صورت ظاهری و هم از نظر الکتروشیمی دچار کروژن می شوند. به خصوص وقتی در فک پایین باشند. 2) این کروژن در همه گروه ها معنی دار است. 3) سیم در فک پایین به طرز معنی دار بیشتر از بالا دچار کروژن می شود وقتی در دستگاه ارتودنسی گیر شده باشد ولی نه در سیم های آزاد.4) کروژن در سیم های درگیر شده تفاوت معنی دار با انواع آزاد ندارد. 5) سیم های فک بالا نیاز کمتری به مقاوم سازی سطح در برابر کروژن خواهند داشت. نیز می توان آن ها را باز یافت کرد و مثلا برای همان بیمار استفاده کرد.
بررسی سطح سرمی آنتی مولرین هورمون در جریان تحریک تخمک گذاری در بیماران با تخمدان پلی کیستیک و رابطه آن با پاسخ به درمان
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی, 1388) قاسم زاده, عالیه
This study aims at evaluating the role of this hormone in predicting ovarian response in polycystic ovaries in ovulation induction. In a case-control setting, 60 patients with polycystic ovary syndrome (PCO) and 60 otherwise infertile women who were candidate of ART were recruited in Tabriz Alzahra Hospital during a 15-month period. Serum level of AMH was measured before and after ovulation induction in both groups and was compared. Likewise, in the case group, serum AMH was assessed as a predictor of ovarian response. Mean level of pretreatment serum AMH was 2.91.1 (median:2.6) pg/ml and 1.40.7 (median:1.2) pg/ml in the case and control groups, respectively (p<0.001). The mean level of post-treatment serum AMH was 4.01.2 (median:3.7) pg/ml and 1.50.8 (median:1.5) pg/ml in the case and control groups, respectively (p<0.001). Increase of serum AMH after treatment was significantly higher in the case group. Adequate, inadequate and excess response was seen in 55%, 31.7% and 13.3% of the patients in the case group, respectively. The mean pretreatment level of serum AMH was significantly higher in the hyper-response group. The increase of serum AMH level after treatment was significantly highest in the group with inadequate response and the lowest in the group with excess response., هدف از این مطالعه بررسی نقش این هورمون در پیش بینی پاسخ تخمدان در PCO نسبت به تحریک تخمدانی است. در یک مطالعه مورد-شاهدی، 60 بیمار با سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCO) و 60 بیماران با نازایی توجیه نشده که کاندید روش های کمک باروری بودند، طی مدت 15 ماه در بیمارستان الزهرا تبریز بررسی شدند. سطح سرمی AMH قبل و پس از تحریک تخمک گذاری در هر دو گروه اندازه گیری و مقایسه شد. بعلاوه، در گروه مورد،سطح سرمی AMH بعنوان پیش بینی کننده پاسخ تخمدانی ارزیابی شد. متوسط سطح سرمی AMH پیش از درمان در گروه مورد و شاهد به ترتیب 1/19/2 (میانه 6/2) pg/ml و 7/04/1 (میانه 2/1) pg/ml بود (001/0>p). متوسط سطح سرمی AMH پس از درمان در گروه مورد و شاهد به ترتیب 2/10/4 (میانه 7/3) pg/ml و 8/05/1 (میانه 5/1)pg/ml بود (001/0>p). افزایش سطح سرمی AMH پس از درمان در گروه مورد بطور معنی داری بیشتر بود. پاسخ مناسب، ناکافی و بیش از حد بترتیب در55%، 7/31% و 3/13% بیماران گروه مورد مشاهده شد. متوسط سطح سرمی AMH در گروه با پاسخ بیش از حد بطور معنی داری بیشتر بود. افزایش سطح سرمی AMH پس از درمان در گروه با پاسخ ناکافی بیشترین و در گروه با پاسخ بیش از حد کمترین میزان بود.
فرمولاسیون ماتریکسهای دیلتیازوم با استفاده از صمغ کتیرا و انواع هیدروکس پروپیل متیل سلولز
(دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده داروسازی, 1388) ذوالفقاری خیاوی، حسن; برزگر جلالی, محمد; ادیب کیا, خسرو
مقدمه و هدف دیلتیازم هیدروکلراید، یکی از بلوکه کننده های کلسیم است و به شکل گسترده ای در درمان بیماریهای قلبی عروقی مثل فشار خون بالا مورد استفاده قرار میگیرد. از آنجایی که نیمه عمر بیولوژیک این دارو در انسان کم است (3-4 ساعت) تعداد دفعات مصرف دارو به 4 بار در روز هم ممکن است برسد، بنابر این بهتر است برای اجتناب از تکرار مصرف، دارو را در فرمولاسیونهای آهسته رهش تجویز کرد که مزیت های بسیاری از جمله کاهش تعداد دفعات مصرف، کاهش عوارض جانبی و کاهش نوسانات غلظت پلاسمایی دارو داراست. دلیل انتخاب کتیرا به عنوان پلیمر طبیعی، منشا ایرانی این پلیمر است که به شکل سنتی از دیر باز در کشور ما تولید میشده است ولی هنوز تاثیر این پلیمر در آهسته رهش کردن داروها مورد بررسی گسترده قرار نگرفته است. مواد و روش ها در تحقیق حاضر ماتریکس های یک لایه ای حاوی 120 میلی گرم از دارو با نسبت های مختلفی از دارو و پلیمر تهیه شد. پلیمر های مورد استفاده در این تحقیق شامل دو گرید مختلف از پلیمر نیمه صنعتی هیدروکسی پروپیل متیل سلولز به همراه کتیرا است. نسبتها تهیه شده عبارتند از 10.25 ، 10.5 ، 11 ، 12 ، 12.5 ، 13 و 14 . ماتریکس ها در فشار 19.6 مگا پاسکال تهیه شده اند و رهش دارو در دستگاه انحلال شمارهی 2 USP مطالعه شد. رهش دارو با نمونه برداری در زمان های مشخص به مدت ده ساعت بررسی شد. نتایج رهش دارو با تغییر نسبت های دارو به پلیمر تغییر میکرد و هر چه میزان پلیمر بالاتر میرفت، رهش کندتر میشد. به عنوان مثال در مورد HPMC K100M برای نسبت های 10.5 و 13 دارو به پلیمر، نیمه عمر آزاد سازی دارو به ترتیب 60 و 360 دقیقه بود. میزان رهشدارو در نسبتهای مشابه در زمان های مشابه به ترتیب زیر است کتیرا >HPMC K4M > HPMC K100M بحث و نتیجه گیری در تحقیق حاضر مشاهده شد که زمان آزاد سازی 100% دارو از ماتریکس 12 کتیرا برابر با نسبت 11 ماتریکس HPMC K4M است که از لحاظ اقتصادی استفاده از کتیرا با توجه به قیمت ارزانش در کشور قابل توجه است.