بررسی تاثیر وضعیت خوابیده به روی شکم در بیماران هوشیار غیرانتوبه با نارسایی تنفسی هیپوکسمیک ناشی از کوید-19 شدید بر وضعیت اکسیژناسیون، بقا، انتقال به بخش مراقبت های ویژه و مورتالیتی: مرور چتری بر مرور نظام مندهای انجام گرفته و متاآنالیزها

Abstract

پوزیشن پرون یک روش کم هزینه با حداقل خطر برای بیمار است که باعث بهبود اکسیژن رسانی بیماران مبتلا به نارسایی تنفسی هیپوکسیک حاد (AHRF) به دلیل پنومونی COVID-19 می شود و در نتیجه نیاز آنها به لوله گذاری تراشه (TI) و انتقال به بخش مراقبت های ویژه (ICU) را کاهش می دهد. هدف ما بررسی کلی نتایج همه بررسی‌های سیستماتیک و متاآنالیزهای قبلی برای بررسی تأثیر خالص پوزیشن پرون بر اکسیژن‌سازی، میزان لوله گذاری تراشه و مرگ‌ومیر در بیماران COVID-19 بود. روش کار: ما پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed، Scopus، Web of Science، Google Scholar و Cochrane Library را از دسامبر 2019 تا 2022 بدون محدودیت زبان انتشار برای بررسی‌های سیستماتیک و مطالعات متاآنالیز در مورد وضعیت پوزیشن پرون در مقابل وضعیت سوپاین (SP) در بیماران هوشیار مبتلا به هیپوکسی جستجو کردیم. پس از انتخاب مطالعه، داده ها از متاآنالیزهای منتشر شده استخراج و توسط نرم افزار متاآنالیز جامع (CMA) نسخه 2.2.064 برای دستیابی به اندازه اثر گردآوری شدند. آنها برای متغیرهای دوگانه لوله گذاری تراشه و نرخ مرگ و میر تجزیه و تحلیل شدند و نتایج به عنوان نسبت شانس (OR) با فاصله اطمینان 95٪ (CI) نشان داده شد. متغیرهای پیوسته مانند شاخص‌های اکسیژن‌سازی (PaO2/FiO2 و SpO2) نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و داده‌ها به‌عنوان تفاوت میانگین (MD) با CI پایین‌تر و بالا نشان داده شدند. نتایج: دوازده مرور سیستماتیک و متاآنالیز با 19651 بیمار و شش مرور سیستماتیک با 2911 بیمار در این مرور مرورها گنجانده شد (مجموع: 22562). تیمار در پوزیشن پرون به طور قابل توجهی میزان لوله گذاری تراشه (639/0=OR، 829/0 – 492/0 : CI95% ، 001/0=P) و مرگ و میر(363/0=OR، 549/0 – 240/0 : CI95% ، 001/0=P) را کاهش داد. تفاوتی در PaO2/FiO2 (591/3=MD، 062/48 – 881/40-، 874/0=P) و درصد SpO2 (641/1=MD، 723/7 – 441/40-، 597/0=P) وجود نداشت.