تعیین کیفیت برنامه آموزش و پیگیری خانواده محور بیماران سوختگی ترخیص شده از مرکز آموزشی درمانی سینا تبریز در طی سال های (1399-1400)
Date
1403Metadata
Show full item recordAbstract
چکیده:
مقدمه: صدمات ناشی از سوختگی عامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است که نه تنها بیماران بلکه خانواده های آنها را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. برنامه آموزش و پیگیری خانواده محور (FBEFP) با هدف بهبود کیفیت زندگی و پیامدهای روانی-اجتماعی بیماران سوختگی و خانواده آنها انجام می شود. با این حال، شواهدی در مورد اثربخشی و امکان‌سنجی این برنامه‌ها در محیط‌ها و جمعیت‌های مختلف وجود ندارد. این مطالعه با هدف ارزیابی ویژگی‌های برنامه آموزش و پیگیری خانواده‌محور ، انجام میشود.
روش اجرا: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقایسه ای است که به بررسی کیفیت محتوی و فرآیند برنامه آموزش و پیگیری خانواده محور از طریق ارزیابی تعداد بیماران تحت پیگیری، نیاز های آموزشی، آموزش های ارائه شده و کیفیت زندگی برای گروه تحت پیگیری از طریق پرونده های موجود در کلینیک فالوآپ میپردازد. هم چنین میزان بستری مجدد و رضایتمندی برای دو گروه تحت پیگیری و بدون پیگیری ارزیابی و مقایسه میشود.
نتایج: نتایج این مطالعه تأثیرات مثبت FBEFP را بر کاهش نیاز های آموزشی و بهبود کیفیت زندگی بیماران نشان داد. 4.8 درصد از افراد گروه پیگیری مجدد بستری شدند، در حالی که این میزان در گروه بدون پیگیری 7.2 درصد بود. اگرچه تعداد بستری مجدد در گروه بدون پیگیری کمتر بود، اما از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دو نسبت قبل و بعد از پیگیری مشاهده نشد. به منظور بررسی میزان رضایت، در گروه پیگیری، 72 بیمار و در گروه غیر پیگیری، 38 بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند که از نظر آماری تفاوت بین دو گروه مورد مطالعه معنی دار بوده و روند پیگیری نتایج مطلوبی بر رضایت افراد مورد مطالعه داشته است.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که برنامه آموزش و پیگیری خانواده محور اجرا شده با وجود کاستی هایی مانند عدم پیگیری همه بیماران انتخاب شده و کم بودن تعداد افراد پیگیری شده بعد از ترخیص، تاثیرات مهمی همچون بهبود کیفیت زندگی بیماران، کاهش نیاز های آموزشی بیماران، افزایش معنادار میزان رضایتمندی داشته است. با توجه به اهمیت موارد فوق در بهبود کیفیت خدمات ارائه شده، ضروری است جهت بهبود اجرای این برنامه و رفع کاستی ها مانند کمبود نیروی انسانی در بخش پیگیری و نیز توسعه آن در سایر بیمارستان ها، اقدامات لازم انجام گیرد. هم چنین بنظر میرسد علل عدم علاقه برخی از بیماران برای پیگیری مجدد باید مورد بررسی دقیق تری قرار گیرد تا با شناخت این عوامل اصلاحات یا پیوست های لازم در برنامه صورت گیرد.