بررسی اثر بخشی فرمولاسیون موضعی عصاره گیاه Falcaria vulgaris (غازایاقی) در بیماران مبتلا به ویتیلیگو

Abstract

مقدمه: ویتیلیگو یک اختلال خودایمنی مزمن است که با از دست رفتن پیشرونده رنگدانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌ های پوست مشخص می‌شود و می‌تواند تأثیر قابل‌توجهی بر سلامت روانی و کیفیت زندگی بیماران داشته باشد. با وجود روش‌های درمانی مختلف، درمان‌های مؤثر و ایمن برای این بیماری همچنان محدود هستند. غازیاقی (Falcaria vulgaris)گیاه دارویی ذکر شده در متون طب سنتی ایران، به‌عنوان یک گزینه درمانی بالقوه برای ویتیلیگو پیشنهاد شده است.هدف: هدف از این مطالعه، ارزیابی اثربخشی و ایمنی کرم حاوی 3% عصاره گیاه غازیاقی در مقایسه با کرم بتامتازون والرات0.1% در بیماران مبتلا به ویتیلیگوی پایدار غیرقطعه‌ای بود.مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده با طراحی مقایسه‌ای چپ–راست، ۳۶ بیمار مبتلا به ویتیلیگوی پایدار غیرقطعه‌ای دوطرفه در درمانگاه پوست بیمارستان سینا در تبریز وارد مطالعه شدند. هر بیمار کرم حاوی ۳% عصاره غازیاقی را به یک سمت بدن و کرم بتامتازون والرات 0.1% را به سمت مقابل، یک بار در روز به مدت ۱۲ هفته استعمال نمود. ارزیابی اثربخشی درمان با استفاده از شاخص ارزیابی ناحیه ویتیلیگو (VASI) در ابتدا و پایان مطالعه انجام شد. همچنین، میزان بارز بودن ضایعات(VNS) و درصد رپیگمانتاسیون در پایان مطالعه بررسی گردید. تحلیل آماری داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۷ صورت گرفت.یافته‌ها: تحلیل درون‌گروهی نشان داد که پس از ۱۲ هفته، کاهش معناداری از نظر آماری در نمره VASI در هر دو سمت مشاهده شد. با این حال، تفاوت معنادار آماری بین دو درمان از نظر کاهش VASI، درصد رپیگمانتاسیون یا VNS مشاهده نشد. عوارض جانبی گزارش‌شده خفیف و گذرا بودند و شامل سوزش، خارش و خشکی در محل استعمال دارو می‌شدند.نتیجه‌گیری: مصرف روزانه کرم حاوی 3% عصاره غازیاقی اثربخشی قابل‌ مقایسه‌ای با کرم بتامتازون والرات 0.1% نشان داد و می‌تواند به‌عنوان یک درمان گیاهی ایمن و مؤثر برای ویتیلیگو مدنظر قرار گیرد.