رسالت حرفهای و ارتباط آن با بازآفرینی شغلی و حفظ شأن و منزلت بیمار از دیدگاه پرستاران اورژانس دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1403
Abstract
چکیده
زمینه و هدف پژوهش: شرایط بخش اورژانس همواره به دلیل مراجعه بیماران با شرایط مختلف، موقعیت خاصی تلقی میگردد و پرستاران اورژانس باید در شرایط پراسترس موجود بتواند به بهترین نحوه کار خود را انجام دهند و همواره با این شرایط استرسزا در جهت حفظ جان بیماران تلاش کنند. از طرفی رسالت حرفهای بهعنوان یک ندای درونی برای انجام تلاش بدون حدومرز و فارغ از در نظر گرفتن شرایط بدکاری در جهت حفظ بقاء بیمار و بازآفرینی شغلی بهعنوان عاملی برای اصلاح و بهروزرسانی عملکرد شغلی و تلاش برای بهبود روند ارائه خدمت، میتواند یکی از عوامل مؤثر در افزایش عملکردی پرستاران و کاهشدهنده عوامل منفی موجود در محیط باشد. از سوی دیگر حفظ شأن و منزلت بیمار در بخشهای اورژانس یکی از وجوه مهم در دیدگاه رسالت گونه به حرفهی پرستاران محسوب میشود. هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی بین رسالت حرفهای، بازآفرینی شغلی، و شأن و منزلت از دیدگاه پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستانهای زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی تبریز میباشد.
روش اجرا: این پژوهش یک مطالعه توصیفی- همبستگی میباشد. روش جمعآوری دادهها 4 پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامهی رسالت حرفه ای، پرسشنامه ی بازآفرینی شغلی و پرسشنامه ی شأن و منزلت بیمار از دیدگاه پرستار بود که بین 172 نفر از پرستاران شاغل در بخش اورژانس بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز در شهر تبریز بهصورت تصادفی توزیع و نتایج حاصل از آن در نرم افراز Spss v.24 وارد. سپس با استفاده از آزمونهای t test، ANOVA ، Crolaition و ارتباط متغیرها و اطلاعات مربوط به دموگرافی، میانگین و فراوانی هر متغیر، اختلاف بین متغیرها بررسی شد.
نتایج: طبق نتایج حاصل از آزمون پیرسون ارتباط معنیداری را بین این سه متغیر نشان داد ( 0.05 Pv<). همچنین میزان زنان شاغل بیشتر از مردان، متاهلین بیشتر از مجردین و اکثر شاغلین دارای مدرک کارشناسی بوده اند. میانگین کلی نمره حاصل از پرسشنامه رسالت حرفه ای 84/16±83.68 ، بازآفرینی شغلی 48/11±47.33 و در نهایت میانگین نمره گذاری کل متغیر شأن و منزلت82/18± 99.62 به دست آمد. آزمون ANOVA اختلاف معنیداری را برای هر سه متغیر در بین بیمارستانها نشان داد. از طریق آزمون TuKey این اختلافها در بین بیمارستانها مشخص گردید.
نتیجهگیری: با بررسی نتایج حاصل رابطهی معناداری بین هر سه متغیر دیده شد و مشخص گردید این متغیرها بر یکدیگر اثر مثبت دارند همچنین با بررسی اختلاف این متغیر در بین بیمارستانهای مختلف مشخص گردید محیط و شرایط کاری بر دیدگاه پرستاران نسبت به این متغیرها تاثیر دارد. به نظر میرسد با توجه به این موضع میتوان با انجام اقدامات از قبیل تدوین واحدهای درسی و آموزشهای ضمن خدمت با ایجاد زمینه آشنایی افراد با این مؤلفه سبب ایجاد دیدگاه رسالت گونه در پرستاران و تشویق به بازآفرینی شغلی در آنها شد که این امر سبب افزایش عملکردی پرستاران اورژانس خواهد شد