ارتباط خود شفقت ورزی با رضایت شغلی و کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز

Abstract

مقدمه و هدف: شفقت نسبت به خود یک مفهوم روانی به معنای مراقبت و مهربانی نسبت به خود در مواجهه با سختی ها و یا کمبودهاست که باعث برخوردهای منطقی و بهتر در برابر استرسوهای محیطی شده و رضایت مندی بیشتری در زندگی ایجاد می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط خود شفقت ورزی با رضایت شغلی و کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی همبستگی می باشد. تعداد 114 نفر از پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1401 بر اساس معیارهای ورود و به روش سرشماری وارد مطالعه شدند. فرم مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه فرم کوتاه خود شفقت ورزی(NEFF) ، پرسشنامه کیفیت زندگی پرستارانSF-36 و پرسشنامه رضایت شغلی مینه سوتا (MSQ) توسط پرستاران تکمیل شد. داده ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 در سطح معنی‌داری 05/0 تجزیه ‌و تحلیل شدند. نتایج: میانگین سنی پرستاران شرکت کننده در مطالعه 1/7±3/34 سال با دامنه 25 تا 53 سال بود. از 114 نفر 105 نفر (1/92 %) تحصیلات کارشناسی، 93 نفر (6/81 %) متأهل، 96 نفر (2/84 %) شیفت در گردش و 103 نفر (1/99 %) بیش از یک سال سابقه کار داشتند. میانگین نمره شفقت ورزی پرستاران 1/5±9/31 ( مجموع نمره بین یک تا 12 به‌عنوان خود شفقت ورزی ضعیف، مجموع نمره 13 تا 24 خود شفقت ورزی متوسط و مجموع نمره 25 تا 36 به‌عنوان خود شفقت ورزی خوب) ، نمره رضایت شغلی 6/11±2/53 (مجموع نمره 25 و کمتر بیان کننده رضایت شغلی ضعیف، نمره بین 26 تا 74 رضایت شغلی متوسط و نمره بالای 75 میزان رضایت شغلی بسیار خوب) و کیفیت زندگی برابر 4/8±5/88 (مجموع نمره 75 و بیشتر به ‌عنوان کیفیت زندگی بالا، مجموع نمره 74-50 به‌عنوان کیفیت زندگی متوسط و مجموع نمره کمتر از 50 به‌عنوان کیفیت زندگی پایین) بود. همبستگی مثبت و معنی‌داری بین خود شفقت ورزی با رضایت شغلی ( R=0.449, P<0.001) و کیفت زندگی (R=0.567, P<0.001). و بین کیفیت زندگی و رضایت شغلی (R=0.299. P<0.001) مشاهده شد. همچنین کیفیت زندگی با متغیرهای وضعیت تاهل و وضعیت استخدام پرستاران ارتباط معنی‌دار آماری نشان داد (P<0.05) نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد خود شفقت ورزی بین پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه‌ نوزادان در سطح خوب بوده و رضایت شغلی و کیفیت زندگی در سطح متوسط می‌باشند. با توجه به ارتباط مثبت و معنی دار خودشفقت ورزی با دو مولفه دیگر می توان پیش بینی نمود که افزایش خود شفقت ورزی می تواند منجر به افزایش رضایت شغلی و افزایش کیفیت زندگی پرستاران شاغل در بخش‌های مراقبت ویژه نوزادان شده و به تبع آن کیفیت مراقبت های پرستاری ارتقا یابد لذا گنجاندن آموزش خودشفقت ورزی در دوره های تحصیلی و بازآموزی پرستاران بخش های مراقبت ویژه نوزادان پیشنهاد می گردد.