مقایسه تاثیر آموزش آناتومی به دو شیوه متداول و آموزش با استفاده از میز تشریح مجازی بر یادگیری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز

Abstract

مقدمه: آناتومی در آموزش پزشکی نقش اساسی دارد و دانش آموزان را قادر می سازد تا اندام ها را شناسایی و مکان یابی کنند. آموزش آن به شدت به مدل ها و اجساد متکی است، اما زیرساخت ها و تجهیزات ناکافی چالش هایی را ایجاد می کند. روش های آموزش سنتی آناتومی شامل تشریح جسد و تصویرسازی می باشد، در حالی که تشریح جسد تعاملی اما پرهزینه است، تصویرسازی کم‌هزینه و جذاب است. جراحی جسد به طور موثر آناتومی جراحی را از طریق تمرین عملی آموزش می دهد، اما کمبود منابع آن را برای تحصیلات تکمیلی مناسب تر می کند. فن‌آوری‌های جدید مانند شبیه‌سازی، VR، AR، و MR، آموزش تشریحی را برای دانش‌آموزان با ارائه یک محیط یادگیری ایمن و تعاملی، کاهش خطاها و کاهش اتکا به اجساد افزایش می‌دهند. این مطالعه به بررسی جداول تشریح مجازی در آموزش آناتومی به دانشجویان پزشکی می پردازد. روش کار: دانشجویان به روش سرشماری و تصادفی به دو گروه تقسیم می شوند. یک گروه با عنوان گروه شاهد (آموزش متداول با استفاده از سخنرانی ، مولاژ و جسد بدون استفاده از کالبدنما) و گروه دوم به عنوان گروه تجربی (آموزش با سخنرانی و با استفاده از کالبدنما) خواهد بود. قبل از شروع مداخله، جهت سنجش زمینه علمی دانشجویان نسبت به مباحث آناتومی یک پیش آزمون توسط محقق(استاد درس) گرفته خواهد شد. بعد از اتمام مباحث در آخرین جلسه بدون اطلاع قبلی از هر دو گروه بوسیله سوالاتی که در پیش آزمون استفاده شده بود، پس آزمون گرفته خواهد شد.

یافته ها: استفاده از میز تشریح مجازی در استخوان شناسی به طور قابل توجهی نمرات پس آزمون در پزشکی و دندانپزشکی را در مقایسه با روش های تدریس سنتی بهبود بخشید. برای دانشجویان پزشکی، میانگین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در مورد موضوعات بافت نرم با یا بدون استفاده از دستگاه کالبدنما تفاوت معنی داری نشان نمی دهد. با این حال، دانشجویان دندانپزشکی بهبود قابل توجهی در نمرات بین پیش آزمون و پس آزمون نشان می دهند، به ویژه هنگامی که از دستگاه کالبدنما استفاده می شود. دانشجویان دندانپزشکی در پیش آزمون های مربوط به استخوان شناسی در مقایسه با موضوعات بافت نرم عملکرد بهتری داشتند. در پس آزمون بدون استفاده از دستگاه کالبدنما، نمرات موضوعات بافت نرم بالاتر بود که نشان دهنده علاقه بیشتر به این موضوعات است. با این حال، هنگامی که از این دستگاه استفاده شد، نمرات استخوان شناسی بالاتر بود، که نقش مهم دستگاه کالبدنما را در آموزش استخوان شناسی به دانشجویان برجسته می کند. نتیجه گیری: نتایج پیش‌آزمون و پس‌آزمون دانشجویان پزشکی و دندانپزشکی نشان می‌دهد که آموزش کلاسی عملی، دانش آن‌ها را در زمینه استخوان‌شناسی و آناتومی بافت نرم، چه با استفاده از میز تشریح مجازی یا بدون آن، افزایش می‌دهد. با این حال، آموزش با میز تشریح مجازی به طور قابل توجهی نمرات دانش آموزان را بهبود می بخشد و یادگیری آنها را عمیق تر می کند. برخی تفاوت‌های غیرمعنی‌دار در نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون، نیاز به بازنگری و بهبود روش‌های آموزش عملی را نشان می‌دهد.