تهیه و ارزیابی داربست های نانوکامپوزیتی ژلاتین متاکریلات- PCL-PEG-PCL برای تحویل کنترل شده سلول جهت استفاده در بازسازی استخوان

Abstract

مقدمه: مهندسی بافت استخوان به عنوان رویکردی نوین در ترمیم بافت آسیب دیده استخوانی مورد توجه قرار میگیرد. استخوان مهندسی معمولاً از یک ماتریکس خارج سلولی مصنوعی (داربست)، استئوبلاست یا سلول‌هایی که می‌توانند به استئوبلاست تبدیل شوند و عوامل تنظیم‌کننده‌ای که باعث اتصال سلولی، تمایز و تشکیل استخوان معدنی می‌شوند، استفاده می‌کند. در میان آنها، داربست های بسیار متخلخل نقش مهمی درکشت سلولی، تکثیر و تشکیل بافت سه بعدی جدید دارند. انواع مواد پلیمری زیست تخریب پذیر و تکنیک های ساخت داربست برای مهندسی بافت استخوان در دهه گذشته مورد بررسی قرار گرفته است. هدف: هدف از این مطالعه، سنتز و مشخصه‌یابی داربست‌های GelMA-PCEC و ارزیابی رفتار سلولی سلول‌های بنیادی پالپ دندان انسانی بر روی داربست‌ها می‌باشد.روش کار: در این مطالعه داربست های چاپ سه بعدی و خشک شده به روش انجمادی سنتز و توسط روش های NMR، FTIR ،MTT ،Alizarin Red S و SEM مشخصه یابی شدند. خواص فیزیکی، مکانیکی و تورم و مورفولوژی داربست‌ها مورد ارزیابی قرار گرفت. سپس، سلول‌های بنیادی پالپ دندان انسانی روی داربست‌ها کشت داده شد و ارزیابی‌های زیستی انجام گرفت.یافته‌ها: ارزیابی ها نشان داد که داربست‌های GelMA-PCEC تهیه شده به روش چاپ سه بعدی خواص مکانیکی، تورم و رشد سلولی و چسبندگی بهتری نسبت به داربست‌های خشک شده با انجماد از خود نشان دادند. از نظر آماری تفاوت معناداری مشاهده شد (P-value>0.05).نتیجه‌گیری: در این مطالعه، داربست‌های GelMA-PCECبا خواص مکانیکی و زیستی مناسب با دو تکنیک چاپ سه بعدی و خشک کردن انجمادی تولید شدند. داربست‌های چاپ سه بعدی به دلیل دارا بودن ساختار متخلخل، پتانسیل بالایی برای کاربرد در مهندسی بافت نسبت به داربست های تهیه شده با روش خشک کردن انجمادی دارند. مخلوط ژلاتین متاکریلات و پلی کاپرولاکتون یک گزینه امیدوار کننده برای کاربردهای مهندسی بافت و زیست پزشکی است.