مقایسه موفقیت آلوگرفت و زنوگرفت در بازسازی دیفکت استخوان آلوئول مطالعه مروری نظام مند
چکیده
مقایسه موفقیت آلوگرفت و زنوگرفت در بازسازی دیفکت عرضی استخوان آلوئول: مطالعه مروری نظام مند
مسعود مرادی ٬ فرزین احمدپور پورناکی ٬ دکتر علی مرتضوی ٬ دکتر حسین عزیزی
چکیده
مقدمبا توجه به افزایش تمایل افراد به بازسازی های دهانی با ایمپلنت های دندانی، ابعاد ریج آلوئولی اهمیت بیشتری پیدا کرده است. گرفت استخوان برای تحریک رژنراسیون استخوان در آگمنتاسیون ریج استفاده می شود. گرفت استخوانی اتوژن به عنوان استاندارد طلایی در نظر گرفته می شود اما این روش اغلب منجر به ناراحتی بعد از عمل می شود و خطر عفونت در محل اهدا کننده را افزایش می دهد. بنابراین نیاز به مواد جایگزین از جمله استفاده از گرفت های آلوژنیک و زنوژنیک وجود دارد. با توجه به اهمیت بازسازی نقایص استخوان آلوئولار و تنوع منابع گرفت استخوان، همراه با مطالعات متنوعی که اثرات هر نوع پیوند را بررسی می‌کنند، این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی آلوگرفت و زنوگرفت در بازسازی نقایص استخوان آلوئولی در قالب یک مرور سیستماتیک انجام شده است.
روشها و مواد: این مطالعه به صورت مرور سیستماتیک با پیروی از دستورالعملهای PRISMA انجام شد. جستجوی جامع در پایگاه داده PubMed با استفاده از کلیدواژه های مرتبط با آلوگرفت، زنوگرفت و نقایص استخوان آلوئولی انجام گردید. معیارهای ورود شامل مطالعات بالینی تصادفیسازی شده (RCT)، کوهورت و مورد-شاهدی به زبان انگلیسی بود، در حالی که مطالعات حیوانی، آزمایشگاهی و گزارشهای موردی حذف شدند. فرآیند غربالگری توسط دو ارزیاب مستقل با استفاده از نرمافزار EndNote انجام شد و توافق بین ارزیابان با ضریب کاپا ۰.۸۴ تأیید گردید. داده ها از ۵ مطالعه نهایی استخراج و کیفیت متدولوژیک آنها با ابزارهای RoB2 و ROBINS-E ارزیابی شد.
یافته ها: از ۱۱۰ مقاله شناسایی شده، ۵ مطالعه معیارهای ورود را داشتند. چهار مطالعه از نوع RCT و یک مطالعه گذشته نگر بود. نتایج نشان داد تفاوت آماری معناداری در موفقیت بازسازی استخوان آلوئولی بین آلوگرفت و زنوگرفت وجود ندارد. هر دو ماده پیوندی کاهش مشابهی در تحلیل استخوان و افزایش حجم استخوان جدید را نشان دادند. ارزیابی خطر سوگیری بیانگر کیفیت متوسط تا بالای مطالعات بود، اگرچه ناهمگونی در متغیرهای اندازه گیری شده مانع انجام متاآنالیز شد. در دو مطالعه، آلوگرفت پتانسیل بالاتری در تشکیل استخوان جدید نشان داد، اما این تفاوت از نظر بالینی قابل توجه نبود.
نتیجه گیری: هر دو روش آلوگرفت و زنوگرفت در بازسازی نقایص استخوان آلوئولی مؤثر هستند و انتخاب بین آنها باید بر اساس محل نقص، اندازه ضایعه و ترجیحات بیمار صورت گیرد. آلوگرفت با سرعت جایگزینی سریعتر و زنوگرفت با پایداری حجمی بلندمدت تر مزیت نسبی دارند. محدودیت های این مطالعه شامل حجم نمونه کم، ناهمگونی متغیرها و پیگیری کوتاه مدت بود. انجام مطالعات آینده نگر با نمونه بزرگتر و دوره های پیگیری طولانی تر برای تعیین پایداری بالینی این مواد ضروری است.
کلمات کلیدی: آلوگرفت، زنوگرفت، بازسازی استخوان آلوئولار