بررسي ارتباط خودکارآمدي تحصيلي ،يادگيري خود راهبر و سبک يادگيري با پيشرفت تحصيلي در دانشجويان پزشکي دانشگاه علوم پزشکي تبريز

Abstract

دانشجويان به عنوان نيروي متفکر و خلاق جامعه از جايگاه ويژه اي برخوردار هستند. مطالعه در خصوص عوامل موثر با پيشرفت تحصيلي آنان، در راستاي يادگيري و افزايش آگاهي علمي اهميت زيادي دارد . مطالعه حاضر با هدف بررسي ارتباط خودکارآمدي تحصيلي ، سبک يادگيري و يادگيري خودراهبر با پيشرفت تحصيلي در دانشجويان پزشکي دانشگاه علوم پزشکي تبريز انجام گرديد. مواد و روشها: مطالعه حاضر به صورت توصيفي- مقطعي بر روي 326 دانشجوي پزشکي دانشگاه علوم پزشکي تبريز انجام گرفت. جمع آوري اطلاعات با پرسشنامه استاندارد خودکارآمدي تحصيلي ، يادگيري خودراهبر و سبک يادگيري وارک بصورت خودگزارش دهي جمع‌آوري گرديد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss نسخه 21 و آزمون هاي آماري توصيفي(ميانگين و درصد) ، آزمون تي تست مستقل ،ضريب همبستگي پيرسون ، آناليز واريانس يکطرفه و کاي اسکوئردر سطح معناداري 5/0 تجزيه و تحليل شدند.يافته ها: ميانگين ( انحراف معيار)سن افراد مورد مطالعه( 8/3) 7/23 سال بود .حدود 2/13درصد تک فرزند و 89 درصد مجرد بودند. ميانگين نمره خودکارآمدي(5/0) 6/3 (سقف نمره5 ) ، ميانگين نمره يادگيري خودراهبر(52/0) 8/3 (سقف نمره5 ) و پيشرفت تحصيلي (6/1)7/16 (سقف نمره20)بود. بيشترين سبک يادگيري 5/32درصد شنيداري بود. آزمون همبستگي پيرسون نشان دادکه پيشرفت تحصيلي با خودکارآمدي (24/0 r=)و يادگيري خودراهبر (37/0r=) همبستگي مثبت و معناداري دارد اما با سبک يادگيري ارتباط معناداري مشاهده نشد(7/0=P). در تحليل رگرسيوني يادگيري خودراهبر و خودکارآمدي 15% از واريانس پيشرفت تحصيلي را پيش‌بيني مي ¬کردند.نتيجه گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش خودکارآمدي و يادگيري خودراهبر بر پيشرفت تحصيلي دانشجويان تاثير داشت . بنابراين در برنامه‌ها و مداخلات آموزشي تقويت خودکارآمدي و يادگيري خودراهبر بايد مد نظر قرار گرفته شود.