بررسی نتایج و عوارض بیوپسی توده های کوچک کلیه و مقایسه یافته های پاتولوژی ان با بافت اصلی پس از جراحی
Abstract
پذیرش گسترده تصویربرداری در کارهای تشخیصی بسیاری از بیماریها منجر به افزایش قابلتوجه شناسایی توده های کوچک کلیوی (SRM) (قطر ≤4 سانتیمتر) شده است. این توده ها گروه ناهمگنی از تومورها می باشند که طیف کاملی از پتانسیل متاستاتیک را شامل می شود. برای تشخیص SRM تکنیکهای مدرن اولتراسوند، توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) حساسیت بالایی دارند، ولی هیچکدام قادر به شناسایی دقیق و قابل اعتماد از نظر ویژگیهای بافتشناسی نیستند. بیوپسی تومور کلیه(RTBs) به عنوان یک ابزار ایمن و مفید برای شناسایی تومورهای خوش خیم و بدخیم پیش از درمان و جلوگیری از درمان غیرضروری پیشنهاد شده است. تا به امروز، چندین مطالعه دقت تشخیصی بالای بیوپسی (حساسیت 89٪ و ویژگی 60٪) را با میزان عوارض پایین قابل قبول گزارش کرده اند ولی با این حال، اکثر مطالعات به دلیل حجم نمونه کوچک و/یا مدت زمان طولانی مورد نیاز محدود شدهاند. لذا با توجه به بررسی ها در این زمینه، مدیریت SRM چالش برانگیز است و تعیین نقش واقعی بیوپسی کلیه در نشان دادن جنس واقعی توده و بررسی عوارض ناشی از آن نیاز به مطالعات بیشتری دارد. در این مطالعه ما به بررسی عوارض و نتایج بیوپسی توده های کوچک کلیه و مقایسه یافته های پاتولوژی آن با بافت اصلی پس از جراحی پرداختیم.
روش کار:.این مطالعه بر روی 250 نفر از بیماران که با تشخیص توده کوچک کلیوی که تحت بیوپسی در بیمارستان امام رضا (ع) و سینا تبریز قرار گرفته بودند انجام گردید. داده های مربوط به اطلاعات دموگرافیک، اطلاعات مربوط به توده شامل سمت کلیه در گیر، محل توده ، نوع توده، اندازه تومور، نوع تصویر برداری، جواب پاتولوژی/سیتولوژی بیوپسی و عوارض ناشی از بیوپسی به صورت پرونده خوانی جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت.
یافته¬ها:
در این مطالعه تعداد بیماران با توده های کوچک کلیه در طرف راست بیشتر از طرف چپ کلیه ( 153بیمار در مقابل 95بیمار) بود. تومور ها در محل میانی ( 106بیمار) بیشتر از فوقانی( 72بیمار) و تحتانی ( 72بیمار) بود. بیشترین عوارض هماچوری، تهوع و استفراغ و درد بود هیچ کاشت تومور یا خونریزی قابل توجهی مشاهده نشد. در بررسی نتایج پاتولوژی/ بعد از بیوپسی 44% بیماران خوش خیم و 56% بدخیم بودند. بیماران بدخیم (بیمار140) پس از بیوپسی تشخیصی تحت عمل جراحی قرار گرفتند. تطابق بافت شناسی نمونه های بیوپسی و جراحی 100 درصد بود