بررسی دیدگاه دانشجویان سال آخر پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در مورد تعیین‌گرهای اجتماعی سلامت و نقش نسخه‌نویسی اجتماعی برای کمک به درمان بیماران سرپایی در سال 1402
چکیده
نسخه‌نویسی اجتماعی به‌عنوان روشی مؤثر برای رسیدگی به مسائل اجتماعی مرتبط با سلامت و رفاه ترویج می‌شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی دیدگاه دانشجویان سال آخر پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در مورد تعیین‌گرهای اجتماعی سلامت و نقش نسخه‌نویسی اجتماعی برای کمک به درمان بیماران سرپایی در سال 1402 بود.
مواد و روش‌ها: اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﯾﮏ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ مقطعی توصیفی ﺑﻮد. در این مطالعه جمعیت هدف، تمامی دانشجویان مقطع کارورزی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در سال 1402 بود (تعداد 115 نفر). روش نمونه‌گیری به‌صورت تمام شماری بود. پس از تائید کمیته اخلاق، داده‌ها به‌صورت آنلاین جمع‌آوری شد به این صورت که فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه به‌صورت آنلاین در گوگل داک یا سامانه پرسی لاین (Porsiline) طراحی و لینک آن از طریق شبکه‌های مجازی نظیر اینستاگرام، واتس آپ و ... پرسشنامه در اختیار دانشجویان پزشکی قرار داده شد. پاسخ‌دهی پرسشنامه به‌صورت آنلاین انجام و پاسخ‌ها به‌طور خودکار در اکسل قرار گرفت.
یافته‌ها: از دیدگاه اکثر کارورزان موردمطالعه با 57 مورد (6/49 درصد)، بین 20 تا 40 درصد بیماران جسمی مراجعه‌کننده و 38 مورد (0/33 درصد)، بین 40 تا 60 درصد بیماران روانی مراجعه‌کننده، مشکلاتشان در ارتباط با تعیین‌گرهای اجتماعی سلامت است. همچنین از دیدگاه اکثر کارورزان موردمطالعه به‌طور مشترک با 37 مورد (2/32 درصد)، بین 40 تا 60 درصد و 60 تا 80 درصد بیماران جسمی مراجعه‌کننده و 36 مورد (3/31 درصد)، بین 40 تا 60 درصد بیماران روانی مراجعه‌کننده، مشکلاتشان در ارتباط با شرایط زندگی نامناسب است. از دیدگاه اکثر کارورزان موردمطالعه با 45 مورد (1/39 درصد)، بین 20 تا 40 درصد بیماران جسمی مراجعه‌کننده و 39 مورد (9/33 درصد)، بین 40 تا 60 درصد بیماران روانی مراجعه‌کننده، مشکلاتشان در ارتباط با استرس‌های شدید اجتماعی است. همچنین از دیدگاه اکثر کارورزان موردمطالعه با 32 مورد (8/27 درصد)، بین 40 تا 60 درصد از بیماران جسمی و یا روانی مراجعه‌کننده قادر به تأمین هزینه‌های خوردوخوراک خود نیستند. از دیدگاه اکثر کارورزان موردمطالعه با 44 مورد (3/38 درصد)، بین 20 تا 40 درصد بیماران جسمی مراجعه‌کننده و 48 مورد (7/41 درصد)، بین 40 تا 60 درصد بیماران روانی مراجعه‌کننده، نقش درمان‌کنندگی نسخه‌نویسی اجتماعی بیشتر از درمان‌های جسمانی و نسخه دارویی است. از دیدگاه اکثر کارورزان موردمطالعه با 39 مورد (9/33 درصد)، بین 40 تا 60 درصد بیماران جسمی و روانی مراجعه‌کننده، پیش‌آگهی بیماری‌شان با نسخه‌نویسی اجتماعی می‌تواند به‌طور قابل‌ملاحظه‌ای بهتر شود. همچنین در این مطالعه در صورت قابلیت اجرایی نسخه اجتماعی برای بیماران جسمی و روانی با حمایت معاونت اجتماعی وزارت بهداشت، اکثریت کارورزان موردمطالعه اظهار کردند که نسخه‌نویسی اجتماعی را تجویز خواهند کرد.