مقایسه اثربخشی داروهای شیمی‌درمانی در پروتکل‌های شیمی درمانی نئوادجوانت بر میزان بقای سرطان رکتوم پیشرفته موضعی - یک مطالعه کوهورت گذشته‌نگر

Abstract

مقدمه: سرطان رکتوم همچنان یک مسئله مهم بهداشتی در سراسر جهان است بیماران معمولا در مراحل پیشرفته بیماری تشخیص داده می‌شوند و پیش آگهی آن ضعیف است، رژیم‌های حاوی فلوروپیریمیدین‌ها برای درمان استاندارد سرطان رکتوم پیشرفته موضعی در روش نئوادجوانت توصیه می‌شود اما هنوز هم درمان سرطان رکتوم پیشرفته موضعی یک چالش محسوب می‌شود. هدف: هدف از این مطالعه، مقایسه اثر بخشی داروهای شیمی درمانی، در روش کمورادیوتراپی نئوادجوانت، بر میزان بقاء سرطان رکتوم پیشرفته موضعی می‌باشد.روش کار: در این تحقیق، بیماران مبتلا به سرطان رکتوم که به مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز (1386-1395) مراجعه داشته‌اند، پرونده آنها مورد مطالعه قرار گرفت (تمام شماری). اطلاعات دموگرافیکی، مرحله سرطان، روش‌های درمانی و پیامد بیماران در فرم تهیه شده ثبت شد. و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار خواهد گرفت. مقدار p کمتر از 05/0 از نظر آماری معنی‌دار در نظر گرفته شد.يافته‌ها: تعداد 219 مورد با میانگین سنی 9/13 ± 84/55، با 64 درصد مرد، 19.6% مصرف دخانیات داشتند، 42.5% زیر دیپلم بودند. آزمایش پاتولوژی تمام نمونه‌ها آدنوکارسینوم بود. بیش از 77% بیماران کمورادیوتراپی همزمان دریافت کردند. ارتباطی بین مشخصات بیماران و توده سرطانی با روش درمانی وجود نداشت (P>0.05). میزان بقاء یک سه و پنج ساله در بین بیماران سرطان رکتوم بترتیب 61%، 74% و 93% بود. میزان بقاء پنج ساله در بیماران دریافت کننده رادیوتراپی همزمان با شیمی درمانی 64% و بدون شیمی درمانی 51% بود (p<0.05) و میزان بقاءپنج ساله در دریافت کنندگان کاپاسیتابین و فلورواوراسیل بهمراه رادیوتراپی بترتیب 62% و 64% بود (p>0.05).نتیجه‌گیری: استفاده از داروهای شیمی درمانی همزمان با نئو اجونت‌تراپی، میزان بقا را در بیماران مبتلا به سرطان رکتوم موضعی پیشرفته بهبود می‌بخشد این درحالی‌ست که نوع داروی مصرفی در میزان بقا تاثیری ندارد.