یافته‌های MRI ستون فقرات گردنی در بیماران ترومایی علامت‌دار با CT نرمال
Abstract
گزارش شده است که MRI ستون فقرات گردنی حساسیت بهتری نسبت به CT برای تشخیص آسیب‌های بافت نرم و لیگامانی دارد که می‌تواند به یافتن بی‌ثباتی پنهان ستون فقرات گردنی کمک کند. هدف این مطالعه بررسی یافته‌های MRI ستون فقرات گردنی در بیماران ترومایی علامت‌دار با CT نرمال بود.
مواد و روش‌ها: این مطالعه به‌صورت مقطعی توصیفی- تحلیلی بود و جمعیت هدف بیماران ترومایی سمپتوماتیک با CT نرمال در به بیمارستان امام رضا (ع) تبریز در سال 1402 بود. حجم نمونه در این مطالعه 120 مورد در نظر گرفته شد. روش نمونه‌گیری در این مطالعه به‌صورت در دسترس یا آسان بود. در این مطالعه بیماران مبتلا به ترومای بلانت گردن با سی‌تی‌اسکن نرمال گردنی ولی علامت‌دار (شامل درد شدید گردن، علائم حسی و حرکتی مرتبط با آسیب‌های احتمالی نخاع گردنی و یا افت سطح هوشیاری که در آن‌ها معاینات نورولوژیک قابل‌اعتماد نیست) وارد مطالعه شدند و تحت MRI گردن قرار گرفتند و نهایتاً ارتباط بین یافته‌های MRI و یافته‌های مثبت و آسیب نخاع بررسی شد.
یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین (انحراف معیار) سن بیماران موردمطالعه، 06/45 (6/18±) سال بود. بیشترین جنسیت در بیماران موردمطالعه، مذکر با 80 مورد (7/66 درصد) بود. طبق یافته‌های MRI در افراد موردمطالعه، آسیب لیگامانی در 4 مورد (3/3 درصد)، آسیب بافت نرم پره ورتبرال در 3 مورد (5/2 درصد)، ادم و آسیب نخاعی در 2 مورد (7/1 درصد) و آسیب‌های دیسک در 5 مورد (2/4 درصد) بود. از میان آسیب‌های لیگامانی، بافت نرم پره ورتبرال و دیسک، تنها آسیب‌های دیسک با ادم و آسیب نخاعی در بیماران موردمطالعه، ارتباط معنادار آماری مشاهده شد (P=0.001)؛ از سوی دیگر، بین آسیب‌های لیگامانی و بافت نرم پره ورتبرال با ادم و آسیب نخاعی در بیماران موردمطالعه، ارتباط معنادار آماری مشاهده نشد (P>0.05).