طراحی و روان سنجی ابزار "شایستگی پرستاران در مراقبت پس از احیا"

Abstract

مقدمه: شایستگی پرستاران، عنصر ضروری در ارائه مراقبت موثر و با کیفیت در دوره پس از احیای قلبی - ریوی است. بیماران احیا شده به یک مراقبت جامع که بتواند نیازهای پیچیده و گوناگون آنها را فراهم نماید، نیازمندند؛ ولی ناسازگاری-هایی در ارائه مراقبت پس از احیا وجود دارد و اختلافاتی در عملکرد متخصصین مراقبت های بهداشتی گزارش شده است. بر این اساس، به استراتژی هایی برای ارتقاء شایستگی، اطمینان از کفایت شایستگی، نظارت و ارزشیابی آن نیازمندیم. برنامه-ریزی برای ارتقاء شایستگی پرستاران مستلزم شناسایی ابعاد و ارزیابی این مفهوم با ابزار استاندارد می باشد. ابزار اختصاصی برای ارزیابی شایستگی پرستاران در مراقبت پس از احیا یافت نشد. لذا، این مطالعه با هدف بهره گیری از تجارب واقعی پرستاران به منظور طراحی و روان سنجی ابزار شایستگی پرستاران در مراقبت پس از احیا انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش ترکیبی با طرح متوالی اکتشافی است. در مرحله نخست مطالعه کیفی به منظور تبیین مفهوم شایستگی پرستاران در مراقبت پس از احیا با رویکرد تحلیل محتوی کیفی قراردادی انجام شد. بدین منظور مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 19 نفر از پرستاران درگیر در مراقبت پس از احیا به روش نمونه گیری هدفمند انجام شد. سپس گویه های ابزار با استفاده از یافته های مرحله کیفی و مروری بر متون طراحی گردید. در مرحله دوم روایی صوری، روایی محتوا (تعیین نسبت و شاخص روایی محتوا)، روایی سازه با استفاده از دو روش تحلیل عاملی اکتشافی و روایی همگرا، پایایی همسانی درونی و پایای ثبات (25 نفر از پرستاران) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: از تحلیل داده ها در بخش کیفی شش طبقه حرفه ای گری، پایش مستمر، ارتقاء کیفیت مراقبت، اقدامات پیشگیرانه، مدیریت موقعیت بحرانی و مراقبت از خانواده شناسایی گردید. پس از تبیین مفهوم شایستگی پرستاران در مراقبت پس از احیا، پیش نویس ابزار با 131 گویه در طیف لیکرت پنج درجه ای هرگز تا همیشه طراحی گردید. تحلیل عاملی مقیاس 40 گویه ای حاکی از وجود سه عامل "پایش مستمر و پاسخ سریع"، "همکاری و ارتباطات موثر" و "حرفه-ای گری" با واریانس کل 96/37 درصد بود. ضریب آلفای کرونباخ مقیاس نهایی با 34 گویه 0/843محاسبه شد. ضریب همبستگی پیرسون بین ابزار شایستگی پرستاران در مراقبت پس از احیا و ابزار صلاحیت بالینی طراحی شده توسط Meretoja 71/0 محاسبه شد. ضریب همبستگی درون طبقه ای 0/885 به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد شایستگی پرستاران در ارائه مراقبت در دوره پس از احیا به حرفه ای گری نیاز دارد و پرستاران باید دانش و مهارت کافی در این زمینه را داشته و با پایش مستمر به دنبال بررسی علت ایست قلبی و بررسی عوارض احیا باشند. در دوره پس از احیا، پرستاران با اقدامات ارتقاء کیفیت، کفایت مراقبت را تضمین کرده و اقدامات پیشگیرانه را با پیش بینی تجهیزات و پیگیری نیازهای مراقبتی انجام می دهند. پرستاران با مدیریت زمان و تعدیل بارکاری غیرضروری محیط به دنبال مدیریت و کنترل موقعیت بحرانی هستند. آنها همچنین با تسهیل حضور، مشارکت و توانمندسازی، از اعضای خانواده بیمار احیا شده نیز مراقبت می کنند. از ابزار طراحی شده می توان در آموزش، پژوهش، مدیریت و خدمات پرستاری استفاده کرد. بررسی تحلیل عاملی تاییدی ابزار پیشنهاد می شود.