بررسی تاثیر تیمار با داروی افینیتور (Everolimus) بر روی بیان مولکول‌های ایمیون چک پوینت مهاری در سلول‌های دندریتیک مشتق از مونوسیت
Abstract
سیستم ایمنی شامل شبکه پیچیده‌ای از موانع آناتومیک، دفاع‌های شیمیایی و بازیگران سلولی است که ایمنی‌های ذاتی و اکتسابی را دربرمی‌گیرد. سلول‌های دندریتیک (DCs) سلول‌های ارائه‌دهنده آنتی‌ژن حرفه‌ای منحصربه‌فردی هستند که نقش‌های حیاتی در شروع و تنظیم پاسخ‌های ایمنی ایفا می‌کنند. سلول‌های دندریتیک بازوهای ذاتی و اکتسابی سیستم ایمنی را به هم متصل می‌کنند. در حال حاضر، اصلاح DC یک روش جدید برای درمان چندین اختلال می‌باشد. در بیماری‌های خودایمنی، فعال شدن بیش از حد سیستم ایمنی باعث شدیدتر شدن علائم و فرم بیماری می شود، بنابراین بررسی راهکارهای سرکوب سیستم ایمنی می‌تواند در درمان این بیماری‌ها، موثر واقع شود. سلول‌های دندرتیک تولرژن نقش اساسی در سرکوب پاسخ‌های سیستم ایمنی از طریق تولید و بیان فاکتورهای مهاری از جمله مولکول‌های ایمیون چک پوینت مهاری دارند با توجه به مداخله Everolimus در مسیرهای سیگنال دهی مختلف در سلول ها بویژه مهار مسیر سیگنالینگ mTOR و خواص تعدیل کنندگی آن بر روی سیستم ایمنی، این مطالعه با هدف بررسی اثر درمان با Everolimus بر بلوغ و بیان ژن‌های ایمیون‌چک‌پوینت در سلول‌های دندریتیک مشتق از مونوسیت انجام شده است تا در صورت افزایش بیان آن‌ها و سوق دادن سلول‌های دندریتیک به سمت تولرژن شدن، به عنوان یک راهکار در ایمونوتراپی بیماری‌های خودایمنی مورد استفاده قرار گیرد.
مواد و روش‌کار: برای جداسازی مونوسیت ها از PBMC ها، از نشانگر CD14 به روش MACS استفاده شد. مونوسیت ها کشت داده شدند و با استفاده از سیتوکین های GM-CSF و IL-4 به DC های مشتق از مونوسیت تمایز داده شدند. در روز پنجم، DC های نابالغ با Everolimus تحت درمان قرار گرفتند و به مدت 24 ساعت انکوبه شدند. در روز ششم، از تکنیک فلوسیتومتری برای بررسی اثر Everolimus بر ویژگی‌های فنوتیپی DCها استفاده شد.در پایان، بیان ژن‌های ایمیون‌چک‌پوینت در هر دو گروه DC های تحت درمان با Everolimus و درمان نشده با استفاده از روش Real-time PCR ارزیابی شد.
نتایج: یافته‌های این تحقیق نشان داد که تجویز Everolimus به DCs، منجر به افزایش قابل‌توجه در بیان آنتی‌ژن لکوسیت انسانی (HLA) -DR و کاهش بیان CD11c شد. علاوه بر این، افزایش قابل‌توجهی در بیان مولکول‌های ایمیون‌چک‌پوینت، یعنی CTLA-4، VISTA، PD-L1، و BTLA در DC های تحت درمان با Everolimus وجود داشت.