وشکستگی کندیل در بیماران دارای شکستگی سمفیز-پاراسمفیز مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا تبریز در سال های 1401 و1402mandibular chin angle ارتباط زاویه

Abstract

مقدمه: شکستگی های سمفیز و پاراسمفیز به طور قابل توجهی با شکستگی های کندیل در ارتباط هستند. ویژگی های آناتومیکی مندیبل مانند موقعیت و برجستگی چانه و ارتفاع قدامی مندیبل بر روی شکستگی های کندیل ناشی از شکستگی های سایر نواحی مندیبل تأثیرگذار هستند . هدف: تعیین ارتباط بین mandibular chin angle و شکستگی کندیل در بیماران دارای شکستگی سمفیز-پاراسمفیز مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا(ع) تبریز روش كار و مواد: در این مطالعه مقطعی سی تی اسکن بیماران دارای شکستگی سمفیز-پاراسمفیز که در سیستم PACS بیمارستانی ذخیره شده بود بررسی شد. نمونه های مطالعه به دو گروه دارای شکستگی کندیل و بدون شکستگی کندیل تقسیم شدند. در نمای scout سی تی اسکن با استفاده از ابزار Image-j زاویه mandibular chin angle اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS ورژن 24 تجزیه و تحلیل شد. يافته ها: این مطالعه برروی 142 بیمار دارای شکستگی سمفیز-پاراسمفیز (71 مورد دارای شکستگی کندیل و 71 مورد بدون شکستگی کندیل) انجام شد. وقوع شکستگی کندیل در بیماران دارای شکستگی پاراسمفیز و شکستگی سمفیز به ترتیب 25/52 درصد 94/41 درصد بود که از نظر آماری ارتباط نوع شکستگی قدامی و شکستگی کندیل معنادار نبود (p-value=0.31). وقوع شکستگی کندیل در مردان دارای شکستگی از نوع پاراسمفیز 43/2 برابر زنان می¬باشد که این مقدار از نظر آماری معنی دار بود (p-value=0.032). میانگین ± انحراف معیار زاویه Chin در بیماران دارای شکستگی کندیل و بدون شکستگی کندیل به ترتیب برابر با 68/8 ± 07/129 و 11/8 ± 03/127 بود که این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (p-value=0.151).

نتيجه گيري: با توجه به وقوع بیشتر شکستگی کندیل به دنبال شکستگی پاراسمفیز در مردان نسبت به زنان جنسیت بیماران در ارزیابی شکستگی های کندیلی باید مورد توجه قرارگیرد. همچنین علی رغم معنادار نبودن، وقوع بالاتر شکستگی کندیل در بیماران با زاویه چانه ای افزایش یافته و در بیماران پاراسمفیز نسبت به سمفیز، نشان دهنده اهمیت زاویه چانه ای و نوع شکستگی قدامی در ارزیابی بالینی شکستگی های کندیل می باشد.