بررسي سطح سرمی Adropin در بیماران مبتلا به نوع نئوواسکولار بیماری دژنراتیو وابسته به سن ماکولا

Abstract

دژنراسیون ماکولای وابسته به سن (Age Related Macular Degeneration) یکی از دلایل اصلی کاهش بینایی در افراد بالای 60 سال است. آدروپین یک پپتید هورمون تازه شناخته شده است که عملکرد تنظیمی در مقاومت به انسولین، فرآیند افزایش سن و آنژیوژنز دارد. در این مطالعه هدف ما بررسی ارتباط آدروپین سرم در مبتلایان به دژنراسیون ماکولای وابسته به سن نوع مرطوب در مقایسه با جمعیت سالم بود. مواد و روش‌ها: این مطالعه مورد شاهدی شامل 45 بیمار Wet AMD و 45 فرد سالم بود. تمامی بیماران از نظر سن، جنسیت و شاخص توده بدنی همسان سازی شدند. معیار های ورود به مطالعه شامل وجود دروزن، آتروفی لایه ی رتین خارجی و تغییرات رنگدانه‌ای همراه با وجود مرحله ی نئوواسکولار حداقل در یک چشم برای افراد مبتلا به Wet type AMD بود. افراد مبتلا به بیماری های همراه مانند دیابت، فشار خون بالا، بیماری های خود ایمنی و افراد با سابقه ی قبلی اختلال بینایی، از مطالعه حذف شدند. پس از انتخاب افراد جهت ورود به این مطالعه، نمونه گیری خون وریدی از تمامی بیماران جهت بررسی سطح سرمی آدروپین و سایر پارامترهای بیوشیمیایی در آزمایشگاه شیخ الرئیس تبریز انجام شد. يافته ها: میانگین سطح سرمی آدروپین در مبتلایان AMD در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود (001/0 > P). هم چنین میانگین پروتئین واکنشگر C با حساسیت بالا (0.03P=) و لیپوپروتئین با چگالی بالا( 0.001 ( P< در بیماران AMD به طور معنا‌داری بالاتر بود.