بررسی اثر نانوکامپوزیت فیبری ژلاتین-هیدروکسی آپاتیت حاوی کورکومین بر تکثیر و تحریک اولیه استخوان سازی در سلول های بنیادی پالپ دندان

Abstract

مقدمه: در سال‌های اخیر، روش الکتروریسی به دلیل استفاده از آن در تولید داربست نانوکامپوزیت تقلیدی برای بازسازی بافت مورد توجه قرار گرفته است. هیدروکسی آپاتیت و ژلاتین مواد مناسبی برای تولید داربست های استخوانی هستند. از سوی دیگر کورکومین نیز اثرات مثبتی در روند تکثیر و تحریک استخوان سازی سلولهای بنیادی نشان داده است. بنابراین، این مطالعه با هدف ارزیابی سمیت (زنده مانی سلولی و اثر تکثیری) و نیز تحریک تمایز استخوانی اولیه داربست نانوالیافی ژلاتین-هیدروکسی آپاتیت حاوی کورکومین بر روی سلول‌های بنیادی پالپ دندان انجام شد. مواد و روش: در این مطالعه، تاثیر نانوکامپوزیت فیبری ژلاتین-هیدروکسی آپاتیت حاوی کورکومین بر روی تکثیر و تمایز استخوان سازی سلولهای بنیادی پالپ دندان با روش ارزیابی فعالیت آلکالین فسفاتاز بررسی شد. نتایج: نتایج نشان داد که داربست نانوفیبری ژلاتین-هیدروکسی آپاتیت حاوی کورکومین به طور قابل توجهی تکثیر و فعالیت آلکالین فسفاتاز در سلولهای بنیادی پالپ دندان را افزایش داد (P<0.05). اثر تکثیری در 2 روز اول معنی دار نبود، اما داربست در روزهای چهارم و ششم بیش از 40 درصد تکثیر سلولی را افزایش داد. گروه تیمار شده با داربست پس از 14 روز فعالیت آلکالین فسفاتاز را نسبت به گروه کنترل به میزان 60 درصد افزایش داد (P<0.05). نتیجه‌گیری: نانوکامپوزیت ژلاتین-هیدروکسی آپاتیت حاوی کورکومین می تواند به عنوان یک کاندید بالقوه در مهندسی بافت و بازسازی استخوان و دندان استفاده شود.