رابطه بین ضخامت غشای سینوس ماگزیلاری و ارتفاع استخوان باقی مانده روی تصاویرCBCT: مطالعه گذشته نگر

Abstract

مقدمه: در طول درمان ایمپلنت در ناحیه مولر فک بالا، آگمنتاسیون کف سینوس فک بالا اغلب برای بهبود کاهش ارتفاع استخوان آلوئولی که به بازسازی استخوان و گسترش پنوماتیزاسیون ناشی از سینوس ماگزیلاری نسبت داده میشود، انجام میشود. با این حال، این عمل ممکن است عوارضی مانند سوراخ شدن مخاط سینوس فک بالا را ایجاد کند. شرایط پاتولوژیک سینوس ماگزیلاری، مانند ضخیم شدن غشای اشنایدرین، میتواند بر نتایج روشهای جراحی سینوس لیفت و درمان ایمپلنت تأثیر بگذارد. اطلاعات ارتباط بین ارتفاع باقیمانده استخوان آلوئولی و ضخیم شدن مخاط ناچیز است. برای کاهش عوارض در حین آگمنتاسیون سینوس ماگزیلاری، مطالعه گذشته نگر حاضر با هدف بررسی ارتباط بین ارتفاع استخوان آلوئولی باقی‌مانده و غشای سینوس ماگزیلای ضخیم شده انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه گذشته نگر، تعداد ۶۴ کلیشه رادیوگرافی CBCT(Cone-Beam Copmuted Tomography) (توموگرافی کامپیوتری با اشعه مخروطی)، جهت ارزیابی رابطه بین ارتفاع استخوان باقی مانده و غشای سینوس ماگزیلاری بررسی شدند. غشای سینوس و ارتفاع ریج باقی مانده در مکان های احتمالی ایمپلنت در اندازه گیری‌های مقطعی اندازه گیری شد. در قسمت مورد نظر، ارتفاع باقی مانده استخوان برحسب میلی‌متر بین کرونالی ترین نقطه کرست آلوئولی تا لبه استخوانی سینوس اندازه گیری شد. در تصاویر کراس سکشن، ضخامت مخاط از اپیکالی ترین قسمت کف سینوس تا کرونالی ترین قسمت اندازه گیری شد. از ضریب همبستگی پیرسون برای تعیین همبستگی و مقدار تغییرات اندازه های دو مقیاس فوق استفاده شد. از آزمون Independent T-test برای مقایسه میانگین اندازه های ضخامت غشای سینوس استفاده شد. سطح معنی داری در کلیه آزمون ها کمتر از ۵ درصد در نظر گرفته شد. یافته ها: همبستگی بین میانگین اندازه ارتفاع استخوان باقی مانده با غشا سینوس ماگزیلاری حدود ۱۹۷/۰ درصد (۱۹۷/۰=r) بود؛ اما از نظر آماری معنی دار نبود. (۱۳۱/۰=p) در واقع میزان همبستگی یا میزان تغییرات اندازه غشا سینوس ماگزیلاری با ارتفاع استخوان باقی مانده ۲۰ درصد است. نتیجه گیری: کاهش ارتفاع استخوان آلوئولی باقی مانده معمولا همراه با افزایش ضخامت غشای سینوس دیده می‌شود ولی بین این دوهمبستگی معنی‌داری وجود ندارد.