مقایسه نتایج فیکساسیون داخلی شکستگی های قاعده گردن فمور در دو روش پیچ دینامیک لگن همراه با پیچ آنتی روتیشنال پارشیال ترد و پیچ دینامیک لگن همراه با پیچ آنتی روتیشنال فول ترد

Abstract

با توجه به شیوع بالای شکستگی های قاعده گردن فمور و همچنین نیاز به جراحی دوباره پس از تعبیه DHS اتخاذ روش های جدید جراحی جهت کاهش عوارض ضروری می باشد؛ با توجه به مطالب ذکر شده هدف از انجام مطالعه حاضر مقایسه نتایج فیکساسیون داخلی شکستگی های قاعده گردن فمور در دو روش DHS + پیچ آنتی روتیشنال پارشیال ترد و DHS + پیچ آنتی روتیشنال فول ترد می باشد. روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده و دو سوکور می باشد که پس از تصویب در کمیته اخلاق با مشارکت 50 بیمار کاندید جراحی شکستگی قاعده گردن فمور در بیمارستان شهدا تبریز انجام شد. پس از تعبیه DHS برای همه بیماران، برای بیماران گروه اول علاوه بر تعبیه DHS پیچ آنتی روتیشنال پارشیال ترد نیز تعبیه شد و برای گروه دوم نیز علاوه بر تعبیه DHS پیچ آنتی روتیشنال فول ترد تعبیه شد. دوره فاولوآپ برای تمام بیماران حداقل یک سال بود و اطلاعات مورد نیاز شامل سن، جنسیت، محل شکستگی، مکانیسم آسیب، انجام مداخله درمانی(قبل از 24 ساعت و پس از 24 ساعت از اسیب) و میزان بروز عوارض ( درد و لنگش، نکروز آواسکولار، عدم جوش خوردگی و عفونت) بود. برای سنجش عملکرد فیزیکی مفص ران، در فاصله پیگیری یک ساله، از شاخص (Harris Hip Score: HHS) استفاده شد. نتایج: در هر زمان پیگیری، میانگین و انحراف معیار چهار متغیر کلیدی شامل فلکشن هیپ، روتیشن داخلی، ادداکشن و اختلاف طول اندام گزارش شده است. به طور کلی، میانگین نمرات در گروه A و گروه B در تمامی زمان‌های پیگیری نسبتاً مشابه است و اختلافات بین دو گروه از نظر آماری قابل توجه نیستند. این یافته‌ها نشان‌دهنده این است که هر دو روش جراحی، اثرات مشابهی بر روی عملکرد مفصل هیپ بیماران در طول دوره پیگیری یک ساله دارند.