مقایسه پروگنوز بیمارستانی و یکساله در بیماران با و بدون ریسک فاکتورهای قابل اصلاح با تشخیص انفارکتوس با صعود قطعهST تحت آنژیوپلاستی اولیه کرونری

Abstract

ریسک‌فاکتورهای استاندارد قابل اصلاح قلبی عروقی شامل شامل دیابت، سیگار کشیدن، هایپرلیپیدمی و هایپرتنشن که به صورت اختصار به آن ها SMuRF گفته میشود در پیدایش و پیشرفت بیماری‌های کرونری نقش دارند. با توجه به یافته‌های متناقض و نبود شواهد کافی در ارتباط با SMuRF و پروگنوز بیماران، ارزیابی پروفایل بالینی و پیامد بیماران با تعداد مختلف SMuRF و بیماران بدون SMuRF ضروری به نظر می‌رسد. روش ها: این مطالعه از نوع گذشته نگر بوده و پرونده بالینی 231 بیمار بالای 18 سال مبتلا به STEMI که در طی سال 1399 تا 1400 در مرکز آموزشی درمانی شهید مدنی دانشگاه علوم پزشکی تبریز تحت PPCI موفق قرار گرفته‌ بودند، مورد بررسی قرار گرفت. بیماران به دو دسته بیماران دارای ریسک فاکتورهای قابل اصلاح SMuRFs (شامل دیابت، هایپرتنشن، هایپرلیپیدمی و مصرف سیگار) و بیماران بدون ریسک فاکتورهای قابل اصلاح (SMuRF-less) تقسیم شدند. تمامی شاخصهای اندازه گیری شده در دو گروه مقایسه شدند. مقایسه شاخصهای کیفی با آزمون کای دو و مقایسه شاخصهای کمی با آزمون یو من ویتنی انجام شد. نتایج: نتایج این مطالعه نشاندهنده عدم تفاوت معنی‌دار در پیامدهای مرگ و میر داخل بیمارستانی (0.168p-value=)، مرگ و میر یک ساله (0.309=p-value) و MACE بیمارستانی (0.264p-value=) بود. همچنین در بررسی ویژگی های پایه بین دو گروه، تفاوت معنی دار در سطح نوتروفیل و تری گلیسیرید و TIMI قبل از PCI مشاهده شد و باقی موارد فاقد تفاوت معنی دار بودند.