تاثیر تابش فراجمجمه ای لیزر مادون قرمز نزدیک بر شکل پذیری سیناپسی در مغز موش های صحرایی مدل آلزایمر

Abstract

بیماری آلزایمر از شایع¬ترین علل زوال عقل در سنین بالا می¬باشد که به علت رسوب خارج¬سلولی پلاک¬های آمیلوئید بتا (β-Amyloid ) و تجمع داخل سلولی کلاف های نوروفیبریل (NFTs) و در نتیجه، کاهش حجم نورون ها و تعداد سیناپس¬ها ایجاد می¬شود. در حال حاضر، درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد و داروهای مورد استفاده، به دلیل عوارض جانبی، تداخلات دارویی مختلف و عدم پذیرش بیمار از اثر بخشی لازم برخوردار نیست. با توجه به اینکه نوردرمانی (PBM) می¬تواند باعث بهبود علائم عملکردهای شناخت و حافظه شود، در این مطالعه اثر تابش فراجمجمه‌ای لیزر نزدیک مادون قرمز بر حافظه فضایی و فعالیت الکتریکی نورونهای ناحیه هیپوکمپ در حیوانات مدل آلزایمر بررسی شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه از 48 موش بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد ویستار (با وزن تقریبی 300-250 گرم) استفاده شد. حیوانات به طور تصادفی به 6 گروه شامل کنترل ،شم جراحی، مدل آلزایمر (AD)، مدل آلزایمر تحت درمان با لیزر 8 ژول، مدل آلزایمر تحت درمان با لیزر 16 ژول، و مدل آلزایمر تحت درمان با لیزر 32 ژول تقسیم شدند. برای القا مدل آلزایمر از تزریق داخل بطن طرفی مغز آمیلوئید بتا (Aβ1-42) استفاده شد. در گروههای درمان، روزانه به مدت 14 روز متوالی تحت تابش لیزر فراجمجمه ای 810 نانومتری با انرژی های 8، 16، و 32 ژول قرار گرفتند. یادگیری و حافظه فضایی حیوانات توسط تست بارنز ارزیابی شد سپس با قرار دادن الکترود ثبات در ناحیه CA1 و الکترود تحریک در مسیر شافرکولترال هیپوکامپ سمت راست، فعالیت الکتریکی نورونهای ناحیه CA1 با انجام پروتکل تحریک با فرکانس بالا ثبت شد. نتایج: تابش لیزر 8 ژول به¬مدت 14 روز در موش¬های مدل آلزایمر به ¬صورت معنی¬داری منجر به بهبود حافظه فضایی حیوانات آلزایمری در تست بارنز در مقایسه با گروه آلزایمر شد. همچنین نتایج ثبت الکتروفیزویولوژیکی نشان داد که در مقایسه با قبل از تحریک با فرکانس بالا، گروه‌های AD، لیزر 16 و 32 ژول افزایش قابل‌توجهی در شیب fEPSP خود نشان ندادند. در حالی که این تغییر برای گروه های کنترل، شم و 8J قابل توجه بود. به علاوه، در مقایسه با گروه AD، شیب های fEPSP با القای LTP در هر دو گروه شاهد و 8J به طور قابل توجهی افزایش یافت. با این حال هیچ افزایش قابل توجهی در شیب fEPSP در گروههای 16 J و 32 J در مقایسه با گروه AD مشاهده نشد.