بررسی اثرات لنفوسیت تراپی زیر جلدی در بیماران مبتلا به سقط مکرر دارای آنتی بادی ضد آنتی ژن TPO و بیماران فاقد آنتی بادی Anti-TPO

Abstract

در مطالعات اخیر بحث و تبادل نظر در حیطه ی ایمونوتراپی بیماران تولید مثلی به خصوص افراد دارای سقط های مکرر جنینی (RPL) بسیار جالب توجه می باشد مطالعات محدودی به بررسی اثر لنفوسیت تراپی داخل جلدی در بهبود نرخ بارداری در زنان مبتلا به RM اختصاص دارد. بیماریهای اتوایمیون تیروئید را به آسانی میتوان با اندازه گیری آنتی بادیهای ضد TPO و TG موجود در گردش خون مشخص کرد. حدود 5 تا 15 درصد زنان یوتیروئید و 2 درصد مردان یوتیروئید، دارای آنتی بادیهای ضد تیروئید هستند. این گونه افراد، در معرض خطر بالایی از نظر ایجاد اختلال عملکرد تیروئید می باشند. اگر آزمون Anti-TPO قویاً مثبت باشد، نشان دهنده بیماری اتوایمیون تیروئید است. لذا در این مطالعه فاکتورهای ایمونولوژیک را در دو گروه مجزای بیماران دارا و بدون انوآنتی بادی TPO بررسی کردیم. مواد و روش ها: این مطالعه به¬ صورت مداخله ای (کارآزمایی بالینی) انجام شد. بعد از گرفتن نمونه خون هپارینه از گروه بیماران و گروه کنترل، سلول های تک هسته ای خون محیطی PBMC با استفاده از فایکول و سانتریفوژ گرادیان دانسیته جدا شد. برای بررسی میزان فراوانی سلول های Treg و Th17 و Th1و Th2 در خون محیطی از روش فلوسایتومتری و برای بررسی میزان بیان ژن سایتوکاین ها و فاکتورهای رونویسی از روش Realtime-PCR و برای بررسی میزان ترشح سایتوکاین ها از روش الایزا استفاده شد. سپس با استفاده از نرم افزار prism توزیع داده ها بررسی شده و برای توزیع نرمال از آزمون Test-T و برای داده های با توزیع غیر نرمال از آزمون whitney-Mann استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که میزان بیان و ترشح سایتوکاین های التهابی Th1 و Th17 به طور کلی در بیماران بالاتر از افراد نرمال است و همچنین این میزان بیان بین دو گروه بیماری که هرکدام برحسب مثبت و منفی بودن anti-TPO تقسیم بندی شده است متفاوت است. همچنین میزان بیان و ترشح فاکتورهای مربوط به Th2 و T تنظیمی در بیماران کمتر از افراد سالم است و همچنین به طور کلی این میزان بیان بین دو گروه بیماری که هرکدام برحسب مثبت و منفی بودن anti-TPO تقسیم بندی شده است متفاوت است.