نیازهای مراقبت حمایتی و ارتباط آن با تابآوری و امید در مادران کودکان مبتلا به سرطان مراجعه کننده به مرکز مردانی آذری 1402
Abstract
چکیده
زمینه و هدف: سرطان یکی از دلایل اصلی مرگومیر کودکان و نوجوانان است. این بیماری بهشدت خانواده و بهویژه مادران را که اغلب مسئولیت اصلی مراقبت از کودک را بر عهده دارند تحتتأثیر قرار میدهد؛ لذا شناسایی نیازهای حمایتی مادران و عوامل مرتبط با آن از اهمیت ویژهای برخوردار است. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین نیازهای مراقبت حمایتی مادران کودکان مبتلا به سرطان و بررسی ارتباط این نیازها با تابآوری و امید مادران انجام شد.
روش: این مطالعه توصیفی- همبستگی، در بخش و درمانگاه خون و انکولوژی بیمارستان کودکان مردانی آذری در تبریز انجام شد. شرکتکنندگان شامل 200 نفر از مادران کودکان زیر 18 سال مبتلا به سرطان بودند که در بازه زمانی آذر تا بهمن ماه 1402 از طریق نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. دادهها با استفاده از مقیاس تابآوری کانر- دیویدسون (CD-RISC-10)، شاخص امید هرث (HHI) و پرسشنامه نیازهای مراقبت حمایتی مراقبین (SCNS-P&C) جمعآوری شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و مدل رگرسیون خطی چندگانه در نسخه 26 نرم افزار SPSS صورت گرفت.
یافتهها: میانگین نمره کل نیازهای مراقبت حمایتی مادران 68/12 ± 33/55 (100-0) و بیشترین نیاز مربوط به حیطه روانی و عاطفی بود. میانگین نمره تابآوری 04/8 ± 42/17 (40-0) و میانگین نمره امید 71/5 ± 29/31 (48-12) بود که نشان داد مادران شرکت کننده در مطالعه از تابآوری پایین و امید متوسط برخوردار بودند. همبستگی معکوسی بین نیازهای مراقبت حمایتی با تابآوری و امید مادران وجود داشت (001/0>P).
نتیجهگیری: یافتهها نیاز حیاتی به حمایت روانی و عاطفی برای مادران کودکان مبتلا به سرطان را برجسته میکند. اقدامات حمایتی مناسب مانند استفاده از روانشناس بالینی در بخشهای انکولوژی، برگزاری کلاسهای انگیزشی برای مادران و برنامهریزی جهت پیگیری وضعیت روانی آنان میتواند موجب افزایش میزان تابآوری و امید در مادران شده و رفاه آنها را بهبود بخشد.