مقایسه اثرات پیشگیرانه ترانگزامیک اسید، دکسمدتومیدین و نیتروگلیسیرین بر میزان خونریزی و میدان دید حین سپتورینوپلاستی

Abstract

در جراحی های رینوپلاستی، میدان جراحی باید بدون خونریزی یا حداقل خونریزی باشد تا عمل جراحی با بیشترین دید انجام شود؛ لذا انجام اقدامات پیشگیرانه در این جراحی بسیار مهم است؛ از آنجایی که هیچ مطالعه ای برای مقایسه اثرات ترانگزامیک اسید، دکسمدتومیدین و نیتروگلیسیرین در پیشگیری از خونریزی حین عمل و کیفیت میدان جراحی در حین سپتورینوپلاستی انجام نشده است، مطالعه حاضر به منظور مقایسه اثربخشی و ایمنی تجویز ترانگزامیک اسید، دکسمدتومیدین و نیتروگلیسیرین در پیشگیری از خونریزی حین عمل جراحی و بهبود کیفیت میدان جراحی در حین سپتورینوپلاستی تحت بیهوشی عمومی طراحی شد. روش کار و مواد: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شده و دو سوکور می باشد که با مشارکت 60 بیمار کاندید سپتورینوپلاستی مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا انجام شد. پس از بیهوشی بیماران، گروه اول (گروه دکسمدتومیدین) 1 میکروگرم/کیلوگرم دکسمدتومیدین، گروه دوم (گروه ترانگزامیک اسید) 10 میلی گرم بر کیلوگرم ترانگزامیک اسید و گروه سوم (گروه نیتروگلیسیرین)5/0 میکروگرم بر کیلوگرم نیتروگلیسیرین دریافت نمودند. تمام داروهای مورد مطالعه به مدت 15 دقیقه به صورت داخل وریدی برای سه گروه تجویز شد. میزان پروپوفول تزریفی حین جراحی، وضعیت همودینامیک، کیفیت دید جراحی و رضایت جراح از عمل چراحی برای تمام بیماران ثبت و بین آنان مقایسه شد. یافته ها : میزان خونریزی در گروه دکسمدتومیدین برابر 55/59±41/378 سی سی ، در گروه نیتروگلیسیرین برابر 03/36±78/241 سی سی و در گروه ترنگزامیک اسید برابر 57/41±44/226 سی سی بود. در مقایسه دو به دو گروه ها از نظر خونریزی مشخص شد که خونریزی در گروه دریافت کنندگان دکسمدتومیدین به صورت معناداری بیشتر از میزان خونریزی در گروه دریافت کنندگان نیتروگلیسیرین (014/0=P) و ترانگزامیک اسید (005/0=P) بود؛ تعداد افرادی که خونریزی آنان به صورت کامل تحت کنترل بود و رضایت کامل جراح حاصل شد بین سه گروه دارای اختلاف آماری معناداری بود (041/0=P) به طوری که بیشترین تعداد در گروه ترانگزامیک اسید بودند و کمترین تعداد در گروه دریافت کننده دکسمدتومیدین بود؛ همچنین میزان خونریزی جزئی در حین جراحی نیز بین گروه های شرکت کننده در مطالعه دارای اختلاف آماری معناداری بود (045/0=P) به طوری که بیشترین تعداد در گروه ترانگزامیک اسید بودند و کمترین تعداد در گروه دریافت کننده دکسمدتومیدین بود. همچنین میزان خونریزی بسیار شدید که قابل کنترل نبود بین گروه های مختلف دارای اختلاف آماری معناداری بود (031/0=P)