بررسی الگوی تجویز آنتی‌بیوتیک در درمان سپسیس نوزادی براساس فراوانی عامل میکروبی در بخش NICU بیمارستان الزهرا
چکیده
مقدمه: سپسیس از علل مهم مرگ و میر در نوزادان در جهان می‌باشد و از آنجایی که در طول زمان، پاتوژن‌های مختلفی سبب ایجاد سپسیس شده و همچنین مصرف زیاد آنتی بیوتیک‌ها منجر به بروز مقاومت به آنها می‌شود لذا پایش مداوم اپیدمیولوژیک و روند درمان در بیمارستان و مخصوصا در NICU ، امری ضروری است . هدف: بررسی الگوی تجویز آنتی‌بیوتیک در درمان سپسیس نوزادی براساس فراوانی عامل میکروبی در بخش NICU بیمارستان الزهرا .مواد و روش ها: در این پژوهش به بررسی پرونده بیمارانی که در فروردین الی شهریور سال 1400 در این بخش بستری بوده‌اند و آنتی بیوتیک دریافت کرده‌اند پرداختیم. برای هر بیمار چک لیست حاوی اطلاعات دموگرافیک ، ریسک فاکتور‌های دوران حاملگی، آپگار تولد، روزهای تحت کمک های تنفسی ، نوع آنتی‌بیوتیک دریافتی ، دوز و دیوریشن آنتی‌بیوتیک دریافتی ثبت گردید. همچنین این اطلاعات به صورت گذشته نگر و از پرونده‌های بیماران استخراج و از یافته‌ها ثبت شد. پس از بررسی اطلاعات و یافته‌های استخراج شده در نرم افزار spss-24 با استفاده از روشهای آماری مناسب مورد تحلیل قرار گرفت.نتیجه گیری: هدف ما در این پژوهش بررسی میزان درستی و نادرستی روند درمان و مطابقت آن با پروتکل بومی سازی شده ی پیشنهاد شده است. مطابق این پژوهش، روند درمان سپسیس زودرس نوزادی، در انتخاب نوع آنتی بیوتیک و طول دوره درمان بر اساس پروتکل پیش رفته است و بیشترین آمار ناهماهنگی ها در دوزبندی هاست و از آن جا که به نظر می رسد که صحت و دقت در دوزبندی آنتی بیوتیک ها، تاثیر بسزایی در بهبودی و طول دوره بستری نوزادان دارد، افزایش مطابقت روند درمان با پروتکل ، ضروری است .