طراحی و ارزیابی برنامه کاربردی تصمیم سازی مشارکتی در مراقبت بیماران دپارتمان اورژانس
چکیده
چکیده
مقدمه: مشارکت و همکاری عنصری بحرانی در ارائه خدمات بهداشتی مؤثر در بخش اورژانس می¬باشد. در محیط‌های پرتنش، پزشکان می‌توانند با مشورت با سایر متخصصین، نظر‌های متنوعی را کسب کنند و به یک درک مشترک از بهترین راه‌حل برسند.
هدف: طراحی و ارزیابی برنامه تصمیم‌گیری همکارانه جهت مراقبت بیمار در بخش اورژانس
روش¬كار و مواد: تحقیق پژوهشی کاربردی حاضر دربازه ی زمانی فروردین1400 تا شهریور 1402 در بیمارستان امام رضا دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام شد. این مطالعه در سه مرحله اکتشاف، توسعه و ارزیابی انجام شد و از فناوری‌هایی مانند فلاتر و نود جی‌اس برای طراحی و برنامه‌نویسی برنامه استفاده شد و طرح به‌صورت پایلوت در دپارتمان اورژانس برای 150بیمار اجرا شد. اثربخشی سیستم با استفاده از ابزارهای مورد قبولی اعم از پروتکل think aloud، پرسشنامه تجربه کاربری (UEQ) و پرسشنامه مقیاس لیکرت که توسط قادری و همکاران آماده شده بود، ارزیابی شد.
يافته¬ها: میانگین مقیاس جذابیت2.03، شفافیت 2.90، کارایی 2.40، قابلیت اطمینان 1.93، انگیزش 2.48 و نوآوری 2.87 بود. علاوه بر این طبق ارزیابی پرسشنامه، ۷۱٪ از پزشکان به دسترسی به اطلاعات مورد نیاز در هر زمان، انگیزه برای استفاده از سیستم جهت دسترسی به اطلاعات و کاربردی بودن سیستم نسبت به زمان صرف شده برای استفاده از آن در طول روز، امتیاز خیلی خوب را دادند. ۵۷٪ از پزشکان به اشتراک گذاری اطلاعات و دانش، آسانی استفاده از عملکرد جستجو و دسترسی به سیستم، کنترل و نظارت کاربر و آزادی دسترسی به سیستم و همچنین حمایت از همکاران و کاربران سیستم، امتیاز خیلی مثبت را دادند.
نتيجه¬گيري: مطالعه نشان می‌دهد که معرفی فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICTs) مانند برنامه‌های پزشکی می‌توانند با ساده‌سازی مراقبت بیمار، ترویج همکاری مؤثر و کاهش خطاهای پزشکی و تأخیر در درمان، ارائه خدمات بهداشتی را بهبود بخشند.
واژگان كليدي: همکاری، تلفن هوشمند، بخش اورژانس، انفورماتیک، برنامه پیام‌رسانی